Ποιόν Barιστάνεις;

Geek: Ο αγγλικός όρος γι'αυτό που στα ελληνικά αποκαλούμε 'φύτουκλας'.

Όταν παρατήρησα πως οι επιδόσεις μου στα σπορ αντί για θαυμασμό προκαλούσαν δάκρυα γέλιου στο γυμναστή και στους συμμαθητές μου ( ειδικά η θρυλική τεχνική μου στο μπάσκετ: συνδυασμός NBA με τη χάρη του κλασσικού μπαλέτου) ανακάλυψα πως η κλίση μου ήταν μάλλον προς τον ανεξάντλητο κόσμο των βιβλίων. Ω! Τι μαγευτικοί δρόμοι ανοίγονταν στα παιδικά μου μάτια, από αυτό, το πιο μαγικό δημιούργημα του ανθρώπινου είδους! Όσο όμως οι γνώσεις μου πλήθαιναν και η μυωπία μου έφτανε σε στρατοσφαιρικά ύψη, τόσο εγώ μεταμορφωνόμουν σε ημίτρελο ερημίτη που αντί να μιλήσει σε άλλον άνθρωπο προτιμούσε να καταπιεί ένα κουβά σκατά.

Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να αναλογίζεται πόσα αγόρια θα είχα κρεβατώσει αν αντί για τα gay bar γινόταν οι γνωριμίες σε gay βιβλιοθήκες. Πόσο αλήθεια θα τραβούσα τη προσοχή αν μπορούσα να παραγγείλω ένα Camus από το πρωτότυπο αντί για τη φλώρικη πορτοκαλαδίτσα που τώρα παίρνω; Ή αν μπορούσα απαγγέλοντας αποσπάσματα από το '1984' να κάνω τα αγοράκια να τρέχουν από πίσω μου όπως βλέπω να κάνουν με κάτι μπρατσαράδες;

Τελικά πήρα την απόφασή μου!! Όχι άλλο κρυφτούλι με τη gay σκηνή! Τέρμα τα ψέμματα! Ώρα για δράση! Θα γίνω κι εγώ ένας trendy gay σαν αυτούς στη tv που έχουν πάντα κάτι να πούνε και είναι τόσο δημοφιλέις . Ένας πραγματικά cool τύπος. Όχι άλλες βλακείες του τύπου 'Be Yourself' (Have you seen myself lately?). Αν αυτό αυξήσει τις πιθανότητές μου για ένα καλό πήδημα, θα βυθιστώ σε όλα εκείνα τα στερεότυπα που χρόνια τώρα ακολουθούν τη γκεϊ κοινότητα όπως η μύγα το σκατό.

Πρώτο στάδιο στην gayοποίησή μου, η βελτίωση των χορευτικών μου ικανοτήτων. Γι'αυτό στράφηκα στη σταθερή αξία, στο πυλώνα για τη ζωή κάθε ομοφυλόφιλου, τη Madonna. Μελετώντας με εξαντλητική λεπτομέρεια τα χορευτικά της βήματα και με κάμποσα διαλλείματα για αυνανισμό (αυτούς τους θεούς τους χορευτές της πού τους βρίσκει;), κατάφερα να βρω επιτέλους το ρυθμό που τόσο πολύ μου έλειπε. Βήμα δεύτερο: Αναμόρφωση του look μου από το τωρινό (θα το περιέγραφα ως 'ο Σημίτης συναντά το Ταμτάκο στη Λάρισα των '80's) σε κάτι πιο ρόζ, εύθυμο και στιλάτο. Άλλωστε, τι σόι αδερφή είμαι αν δε ξέρω απέξω όλους τους χρωματικούς συνδυασμούς που είναι in για το φετινό καλοκαίρι; Ακολουθεί το μαλλί. Τέρμα πια στο κούρεμα φλοκάτη, ναί στο ζελέ και τις έξαλλες κουπ!

Αφού ενημερώνομαι για όλα τα φρέσκα κουτσομπολιά της showbiz (γιατί όλοι οι gay είναι κουτσομπόλες), πετάω τα γυαλιά μου και με νέα αυτοπεποίθηση ετοιμάζομαι να κάνω τη παρθενική μου εμφάνιση σε gay bar.

Φτάνω με ταξί στο Γκάζι για πρώτη φορά. Τι τέλεια που είναι!! Όλοι αυτοί που βλέπω αδερφές πρέπει να είναι, σκέφτομαι και χώνομαι στο πρώτο bar που βρίσκω μπροστά μου. Πάω κατευθείαν να παραγγείλω. ' Μία βότκα, καλέ!!' λέω και με περισσή τσαχπινιά στρογγυλοκάθομαι στο καρεκλάκι. Από λεπτό σε λεπτό περιμένω να αρχίσουν να σφάζονται στα πόδια μου δίμετροι παίδαροι. Καθώς η ώρα όμως περνάει και η βότκα αρχίζει να θολώνει τη κρίση μου παρατηρώ ότι και πάλι με έχουν όλοι χεσμένο. Desperate times call for desperate measures, σκέφτομαι και πετάγομαι από το καρεκλάκι, τρέχω στο κέντρο του μαγαζιού και αρχίζω με τρομακτική ακρίβεια να αναπαριστώ όλο το χορευτικό του 'Vogue'.

Με λούζει κρύος ιδρώτας. Μήπως αυτή τη στιγμή δε βρίσκομαι σε gay bar; Το Γκάζι μήπως έχει και μπαρ ετεροφυλόφιλων (ή όπως τα λένε τέλος πάντων); Μήπως αυτή τη στιγμή γίνομαι τελέιως, μα τελείως ρεζίλι; Με αργά βήματα απομακρύνομαι από το μπαρ και καταλαβαίνω ότι τελικά είμαι straight. Ένας straight άντρας που τυχαίνει να γουστάρει άντρες.

revqueer@yahoo.com