Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2007

TAE-KWON-REV


Θα ήταν μεγάλο ψέμα αν σας έλεγα πως είμαι άνθρωπος γενναίος και δυνατός. Από μικρό παιδί απέφευγα σα τη πανούκλα κάθε είδους φυσικής εξάσκησης αφιερώνοντας το χρόνο μου στην εκγύμναση των νοητικών μου ικανοτήτων. Στα 16 μου ήξερα να αναλύω με μεγάλη ευκολία τα κρυμμένα νοήματα στο έργο του Κίρκεγκαρντ κάτι που όμως δε σε προστατεύει από τις σφιγμένες γροθιές των υπόλοιπων παιδιών. Έτσι αναγκάστηκα από νεαρή ηλικία να αναπτύξω το δικό μου τρόπο αυτοάμυνας που θα με έβγαζε ασπροπρόσωπο σε περίπτωση επίθεσης. Ύστερα από πολλά χρόνια εξαντλητικής προπόνησης στο δωμάτιό μου κι όταν ένιωσα πλέον έτοιμος, αποφάσισα να θέσω τον εαυτό μου σε κίνδυνο, όντας σίγουρος πως η μέθοδος που είχα αναπτύξει θα με προστάτευε από οποιαδήποτε πρόκληση.

Φορώντας κατακόκκινα ρούχα και το σχετικό κασκόλ, έκανα θριαμβευτικά την είσοδό μου σε γνωστό στέκι φιλάθλων Παναθηναϊκού. Με υποδέχθηκαν άγριες φάτσες που μάλλον έδειχναν να μη πιστεύουν πως ένας Ολυμπιακός είχε περάσει αλώβητος στα άδυτα των αδύτων τους. Οι ομιλίες σταμάτησαν και όλοι γύρισαν να κοιτάξουν το κοντοστούπικο αγόρι που στεκόταν περήφανο μπροστά τους.

Πρώτος στόχος να τους εξοργίσω αρκετά.

'Τι νέα ρε κακομοίρηδες; Με λένε ^$@#@ και ήρθα να σας πω δυο λογάκια σταράτα. Κωλοβαζέλια.'

Εν συνεχεία παράθεσα σωρεία ύβρεων που θα έκαναν το Τσουκαλά να κοκκινίσει από ντροπή, φροντίζοντας να συμπεριλάβω στις κατάρες μου όλο το οικογενειακό τους δέντρο, δίνοντας ίσως λίγο παραπάνω έμφαση στις μητέρες και τις αδερφές τους. Επίσης υποσχέθηκα πως μέσα στην επόμενη ώρα δεν θα έφευγα από το στέκι αν δε χάραζα με τα ίδια μου τα νύχια το 'Θύρα 7' στα κωλομέρια τους. Τέλος, σα κερασάκι στη τούρτα αποκάλυψα όλη την αλήθεια για το σεξουαλικό μου προσανατολισμό και τους μετέφερα τις υποψίες μου πως αρκετοί από τους παρευρισκόμενους το 'μαδούσαν το τριφύλλι' if u know what I mean.

Η σιωπή που απλώθηκε στο χώρο ήταν τέτοια που θα άκουγες και μυρμήγκι να κλάνει, ενώ ένα εύσωμο παχύδερμο που είχε έρθει κατευθείαν από τη παλαιολιθική εποχή (υποπτεύομαι πως μόλις εκείνο το πρωί αποφάσισε να σταματήσει να περπατάει στα 4) σηκώθηκε, και αφού σφάλισε τη πόρτα στάθηκε μπροστά της σβήνοντας κάθε ελπίδα διαφυγής μου. Σιγά σιγά οι βάζελοι άρχισαν να σηκώνονται από τις θέσεις τους, με περικύκλωσαν, και άρχισαν να προχωρούν προς το μέρος μου.

Ώρα για δράση!

Έκλεισα τα μάτια μου και άδειασα το μυαλό μου από οποιαδήποτε σκέψη που θα εμπόδιζε την αυτοσυγκέντρωσή μου. Σχεδόν ανεπαίσθητα άρχισα να χτυπάω ρυθμικά το πόδι μου. Αυτόματα ένα ρίγος διαπέρασε όλο μου το κορμί και γοφοί μου (που δε ψεύδονται ποτέ) άρχισαν να κινούνται πέρα δώθε. Τα χέρια μου χαλάρωσαν και πριν το καταλάβω ήταν πάνω από το κεφάλι μου σχηματίζοντας ημικύκλιο ενώ ο λαιμός μου εκινείτο μιμούμενος στρουθοκάμηλο. Ο τρελός χορός που τόσα χρόνια πρόβαρα με είχε παρασύρει. Ένας συνδυασμός χορού της κοιλιάς, salsa, mambo και πεντοζάλι - με είχε μετατρέψει σε μαχητή Νουρέγιεφ. Ανοίγοντας το ένα μου μάτι είδα πως οι έως τότε εχθροί μου είχαν μείνει υπνωτισμένοι και σαν άβουλα άψυχα ανθρωπάρια με κοιτούσαν με το στόμα ανοιχτό. Λίγο ακόμα και θα γίνονταν πειθήνιοι υπηρέτες μου.

Ώρα να σοβαρέψουμε. Με αποφασιστικότητα ξεκίνησα ένα παρανοϊκό τσιφτετέλι, ένα χορό που χορεύω τόσο αισθησιακά, που θα έκανα και το πιο σκληροτράχηλο ετεροφυλόφιλο να αναθεωρήσει έστω και για λίγο το σεξουαλικό του προσανατολισμό. Άνοιξα το αριστερό μου μάτι και όντως πήγαινα καλά. Οι άναυδοι εχθροί μου τώρα χτυπούσαν παλαμάκια και τους έτρεχαν τα σάλια κοιτάζοντας τις απίθανες κινήσεις που έκανε το λυγερό κορμί μου. Μόνο το μαμούθ στη πόρτα φαινόταν να αντιστέκεται στα θέλγητρα μου αλλά μια περίτεχνη κίνηση των γοφών μου (που, επαναλαμβάνω, δε ψεύδονται ποτέ) τον έριξε στα γόνατα. Αρχίζοντας να φωνάζω 'Όπα Όπα Όπα' άρχισα να κινούμαι σιγά σιγά προς την έξοδο μη παραλείποντας πού και πού να τινάζω με ένταση τα λιγοστά μαλλιά μου.

Άνοιξα τη πόρτα και ελεύθερος πια προχώρησα στο δρόμο. Επιτέλους ήμουν άντρας.

(Next time: Μπόνγκο και Μπίνγκο: Μια ερωτική ιστορία.)
revqueer@yahoo.com


Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2007

11 Πράγματα Που Θέλω Να Κάνω Τα Χριστούγεννα

Επειδή πάντα θέλω να συλλέγω καινούριες εμπειρίες έφτιαξα τη παρακάτω λίστα με τα 11 πράγματα (11 is the new 10) που θέλω να κάνω φέτος επηρεασμένος πάντα από τις μοναδικές λίστες του Mr. Enteka. Μπορεί να κάνω λίγο καιρό να εμφανιστώ πάλι, θέλω να κάνω ένα πολύ μικρό διάλειμμα από το blogging, και μέχρι τότε σας εύχομαι τα καλύτερα!

1) Να τραγουδήσω το 'Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά' στο μικρόφωνο ανακοινώσεων του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος.

2) Να μπω σ' ένα σούπερμάρκετ και να φωνάζω στο τμήμα με τα λαχανικά 'Είναι όλα σάπια!'

3) Να γκρεμίσω το νέο μουσείο Ακρόπολης.

4) Να στολίσω την είσοδο της πολυκατοικίας με αφίσα 'Καλό Πάσχα 1993'.

5) Να χορέψω κλακέτες στο ελληνικό κοινοβούλιο παρουσία του Πρωθυπουργού.

6) Να βάζω λακ στη φράντζα της Φάνης Πάλλης Πετραλιά ενώ επιλύει το ασφαλιστικό.

7) Να γιορτάσω με κάθε επισημότητα την εβραϊκή Χάνουκα.

8) Να φωνάξω ένα τεχνικό για το πληντύριο και να αναπαραστήσω όλη τη διαφήμιση του Calgonit.

9) Να βρίσω το Πέτρο Τατσόπουλο που δε με συμπεριέλαβε στο νέο του βιβλίο 'Νεοέλληνες'.

10) Να προσπαθήσω να πείσω τουλάχιστον έναν ενήλικα πως όντως υπάρχει Αϊ Βασίλης και πως μάλιστα θα του φέρει και δώρο.

11) Να μη φάω πάλι 10346 μελομακάρονα.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ


και παιδιά ας μη το παραχέσουμε φέτος με χριστουγεννιάτικες αγορές!








revqueer@yahoo.com

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007

Με πρήζουν!

Μετά από πρόσκληση του xipakiου να παρουσιάσω τα πράγματα με πρήζουν, σας παραθέτω όσα έχω σιχαθεί, βαρεθεί και μισήσει το τελευταίο καιρό.

1) Τις τηλεοπτικές συζητήσεις για 'Τα όρια της Σάτιρας.'
Σκάστε. Μιλάει ο Λαζόπουλος.

2) Διάφορους ιεράρχες που συνεχώς μας υπενθυμίζουν πως η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία.
Έστω για τις γιορτές, βρείτε κάτι άλλο να καταδικάσετε γιατί συγχύζομαι!

3) Η μάχη μεταξύ emo και trendy.
BOOOOOOOOOOOORING!!!!

4) Ο συγκεκριμένος άνθρωπος.



Η πολλή αυταρέσκεια ενίοτε βλάπτει.

5) ΕΣΡ vs Μπομπ Σφουγγαράκη.
Όποιος τα έβαλε με τους κρητικούς το πλήρωσε ακριβά.

Με τη σειρά μου θέλω να μάθω τι πρήζει τους:
Deeona
Patrick
Ναυτίλος
Keen on boys
Dante

(Next time: 11 Πράγματα Που Θέλω Να Κάνω Τα Χριστούγεννα.)
revqueer@yahoo.com

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2007

Meet my husband!

Πρώτα δείτε το trailer μιας ταινίας που υποπτεύομαι πως θα αποκτήσει γερό gay following




...και στη συνέχεια σας παρουσιάζω το σύζυγό μου σε βίντεο/φωτογραφίες που τράβηξα στη πισίνα του εξοχικού μας στο Montreal. Οι υπόλοιποι που τον παρακολουθούν είναι οι στενοί μας συγγενείς.




(Next time: Με πρήζει!)
revqueer@yahoo.com

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2007

Δεύρο έξω...


Τι προκαλεί περισσότερο τρόμο σε ένα νεαρό γκέι από το outing στους γονείς; Πόσα βράδια έχουμε περάσει άυπνοι αναλογιζόμενοι τις πιθανές συνέπειες ενός τέτοιου εγχειρήματος; Γιατί το να είσαι in the closet μοιάζει πολύ με το να είσαι φυγόδικος εγκληματίας. Όσο καλά και να κρύβεσαι ξέρεις πως είναι εξαιρετικά πιθανό κάποια στιγμή να σε πιάσουν. Είναι ίσως και η απολυτότητα του outing. Μόλις βγεις εκεί έξω είναι σχεδόν αδύνατο να ξαναμπείς. Σε έναν ιδανικό κόσμο θα μπορούσαμε να κάνουμε μερικές πρόβες πριν, να δούμε πώς θα πάει, και μετά θα παίρναμε την απόφαση για το αν αξίζει να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα.

Ή μήπως μπορούμε;

Θέλοντας να παρακολουθήσω από κοντά τη διαδικασία της ανακοίνωσης, τα αισθήματα που σε κατακλύζουν και, κυρίως, τις πρώτες αντιδράσεις των γονιών στο άκουσμα αυτού του 'δυσάρεστου νέου', αποφάσισα να ενημερώσω τους γονείς του καλύτερου gay φίλου μου Γιάννη πως ο γιος τους είναι ομοφυλόφιλος.

Με το Γιάννη, πραγματικά γλυκύτατο παιδί, γνωριζόμαστε αρκετά καλά και έχουμε μοιραστεί πολλές φορές τα άγχη μας πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Δεν υπήρξε ποτέ κάτι ερωτικό μεταξύ μας, καθώς αυτός είναι παίδαρος κι εγώ μοιάζω με αποτυχημένη γελοιογραφία του ΚΥΡ, και επιπλέον τη περίοδο αυτή βρίσκεται σε σχέση με ένα παλικάρι σα τα κρύα τα νερά, το Βασίλη, με τον οποίο αποφάσισαν να φύγουν για ένα ρομαντικό ταξιδάκι αστραπή το Σαββατοκύριακο.

Χτυπώντας το κουδούνι του σπιτιού του είχα προετοιμαστεί για τα χειρότερα. Αποφάσισα πως θα απαντούσα σε όσες ερωτήσεις των γονιών του προέκυπταν με ειλικρίνεια και χωρίς να μασάω τα λόγια μου. Αν φτάναμε σε υστερίες θα ήμουν αυστηρός και δε θα επέτρεπα τα πράγματα να βγουν εκτός ελέγχου. Η μητέρα του, μια καλοστεκούμενη σαραντάρα με υποδέχθηκε με ευγένεια και όταν της εξήγησα πως γνωρίζω το γιο της μου ζήτησε συγγνώμη και μου είπε πως λείπει σε τριήμερη εκπαιδευτική εκδρομή. Φάνηκε να εκπλήσσεται όταν της απάντησα 'Κούνια που σε κούναγε μωρή' και κάπως ενοχλημένη όταν την παραμέρισα για να μπω στο σπίτι. Εκεί βρήκα το σύζυγό της που χαλάρωνε στο καναπέ με μια μπύρα. 'Είναι φίλος του Γιάννη' είπε η μάνα κι εγώ του έδωσα μια σφιχτή χειραψία λέγοντάς του 'Γοητευμένος κύριέ μου. Τώρα καταλαβαίνω από πού πήρε ο γιος σας αυτό το θεσπέσιο κώλο.'

Η κουβέντα δε κύλαγε ομαλά. Είχα φοβερό άγχος. Το να λες σε γονείς πως ο γιος τους είναι γκέι δεν είναι κάτι που κάνεις και κάθε μέρα. Ζήτησα να πάω λίγο τουαλέτα. Έπλυνα το πρόσωπό μου και κοιτάχτηκα στο καθρέφτη. Θεέ μου, γιατί κάτι τόσο απλό να είναι ταυτόχρονα και τόσο δύσκολο; Revqueer do it!! Άρχισα να φωνάζω. 'Πώ πώ, τι βρήκα στο σπίτι του φίλου μου!'. Ησυχία. Καμία αντίδραση. 'ΠΩ ΠΩ!!! ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΑΘΩΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΟΥ;' Άκουσα ένα διακριτικό χτύπημα στη πόρτα. 'Όλα καλά;' ακούστηκε η φωνή του πατέρα. Άνοιξα τη πόρτα κρατώντας στα χέρια μου ένα περιοδικό (που τόση ώρα έκρυβα περίτεχνα κάτω από τη μπλούζα μου) με ένα τεκνό σε προχωρημένη στύση στο εξώφυλλο. 'Το βρήκα κάτω από το καλάθι με τα άπλυτα. Μια εξήγηση υπάρχει. Ο γιος σας είναι γκέι.' Η μάνα πετάχτηκε 'Ποιός είστε κύριέ μου;' 'Σκάσε εσύ μωρή' της είπα και το βλέμμα μου καρφώθηκε στα έκπληκτα μάτια του συζύγου της. 'Ας μη γελιόμαστε κύριε. Ο γιος σας ακούει Μαντόνα, βλέπει σαπουνόπερες και διαβάζει Καβάφη. Δε νομίζετε πως είναι καιρός να το παραδεχθείτε; Ας μην εθελοτυφλείτε άλλο.''Ποιός είσαι εσύ που μου τα λες αυτά;' είπε εξοργισμένος ο πατέρας-κούκλος. 'Δε τα λέω εγώ κύριε. Όλο το Γκάζι παραμιλάει για τις επιδόσεις του γιου σας στο στοματικό έρωτα'.

Στο δρόμο για το σπίτι σκεφτόμουν πως στα αλήθεια έμαθα πολλά από αυτή την εμπειρία. Πολλοί γονείς είναι ηλίθιοι, και δε μπορούν να δεχθούν ορισμένα πράγματα όσο και να προσπαθείς να τους τα εξηγήσεις. Υπήρχε πραγματικά λόγος να με διώξουν κακήν κακώς από το σπίτι τους; Ο δε Γιάννης όταν του τηλεφώνησα και του είπα 'You can thank me later , dude!' με διαολόστειλε και χρησιμοποίησε εκφράσεις πολύ χυδαίες για το άτομό μου, ενώ ο γκόμενός του απείλησε τη σωματική μου ακεραιότητα. Πάντως ανακάλυψα πως παρά την άσχημη εξέλιξη των πραγμάτων είμαι έτοιμος να προχωρήσω σε outing πολλών ακόμα γκέι φίλων μου κι ας είναι δύσκολο. Ξέρω πως αργότερα θα με ευχαριστούνε.

(Next time: Meet my husband.)
revqueer@yahoo.com

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

50


Εφημερίδα το Βήμα 13/12/2007,

Ξεκινούν σήμερα σε όλη την επικράτεια οι τριήμεροι εορτασμοί για τη συμπλήρωση 50 post της ιστοσελίδας revqueer.blogspot.com, που σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να φέρει τα πάνω κάτω στο χώρο του ίντερνετ αλλάζοντας τις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων.

Τις επόμενες μέρες θα παραμείνουν κλειστά σχολεία και δημόσιες υπηρεσίες ενώ σε όλους τους ιδιωτικούς υπαλλήλους θα δοθεί ειδικό μπόνους 700 ευρώ προς τιμήν του εθνικού μπλογκοήρωα. Αύριο θα τελεστεί σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας παρέλαση μαθητών, ενώ δεκτή έγινε στη Βουλή η πρόταση του βουλευτή Ν.Δ. κ. Γιακουμάτου να διδάσκονται τα κείμενα του Revqueer στη πέμπτη δημοτικού αντικαθιστώντας το αντίστοιχο εγχειρίδιο 'Η Γλώσσα Μου'. Αντιδράσεις υπήρξαν από τους κόλπους της Εκκλησίας που επιμένει πως το blog πρέπει να αποδοθεί και να διδάσκεται στη καθαρεύουσα 'την γνήσιαν και μοναδικήν γλώσσαν των Ελλήνωννννν'. Δήλωσε ο απερχόμενος πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α κ. Αλαβάνος 'Σε θέματα εθνικής σημασίας δε χωρούν ανούσιες αψιμαχίες. Ο Revqueer ενώνει την Ελλάδα, ενώνει τους Έλληνες'.

Ο ίδιος ο Revqueer που νόμιμα πλέον άλλαξε το όνομά του σε Δώρος (Θεόδωρος) Θεού, παραμένει απομακρυσμένος από όλα αυτά και αποφεύγει όσο μπορεί τα φώτα τις δημοσιότητας. Όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους ποιό είναι το μυστικό της επιτυχίας του απάντησε αινιγματικά ' Το Βότσαλο', προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στους θαυμαστές του. Στην ερώτηση για το πού σκέφτεται αυτά που γράφει έμεινε για λίγο σιωπηλός (48 λεπτά) και μετά σκύβοντας ταπεινά το κεφάλι είπε 'Αφού μπορώ και το κάνω εγώ, δε μπορεί κανείς άλλος'.

Αύριο ξεκινάει η Παγκόσμια τουρνέ του με πρώτο σταθμό τη Παπούα/Νέα Γουινέα όπου θα γίνουν τα αποκαλυπτήρια προτομής του, ενώ στη συνέχεια θα μεταβεί στο Τζιμπουτί που ύστερα από δημοψήφισμα των ντόπιων κατοίκων αποφασίστηκε να μετονομασθεί σε 'Revqueer'.

Για τα μελλοντικά του σχέδια παραμένει σιωπηλός. Αποκλειστικές πηγές αναφέρουν πως ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει ένα από τα παιδικά του όνειρα, να σκηνοθετήσει μια ταινία ενηλίκων. Μαθαίνουμε πως τώρα βρίσκεται στη διαδικασία του κάστινγκ, ενώ η ταινία θα φέρει το τίτλο 'Άνθρωπος αγράμματος θέλει και επιδέξιους κώλους' και θα είναι ένα πορνό-καταγγελία του χρεωκοπημένου ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.

O Revqueer το τελευταίο μήνα διατελεί πρόεδρος και μόνο μέλος του Α.Τ.Ο.Μ. (Αγνώστου Ταυτότητος Ομοφυλόφιλοι Μπλόγκερ) και όταν ρωτήθηκε γιατί δεν επιτρέπει και σε άλλους μπλόγκερ να γίνουν μέλη απάντησε 'Δε καταλαβαίνω τι μου λέτε, εγώ ποτέ δεν έκλεψα αυτές τις παντόφλες.'

Ας είναι πάντα καλά!


Μπάμπης Μπαμαλαμάκης

(Next time: Δεύρο έξω!)
revqueer@yahoo.com


Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

Αν οι φιλόσοφοι ήταν ποδοσφαιριστές.



Από τους λατρεμένους Monty Python όπως πολύ σωστά κατάλαβε η διάνοια που ακούει στο όνομα Deeona.

(Next time: 50)
revqueer@yahoo.com

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2007

Πολεμήστε!


Πιστεύω πως σε ένα βαθμό όλοι οι ομοφυλόφιλοι έχουμε το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί για να αγωνιστούμε για τα δικαιώματά μας και να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να αλλάξουμε το τρόπο σκέψης της κοινωνίας. Πώς θα γίνει αυτό όμως; Ποιά μέθοδος είναι και η πλέον αποτελεσματική; Πάντα υποστήριζα πως ο καλύτερος τρόπος να πείσεις τον Έλληνα για κάτι, είναι να του δώσεις λεφτά. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, τί πιο ωραίο και πειστικό από χρήματα για τα οποία δεν έχεις δουλέψει;

Η σκέψη αυτή μου άρεσε πολύ κι αφού την επεξεργάστηκα αρκετά στο μυαλό μου αποφάσισα να κάνω το χρέος μου απέναντι σε όλα τα γκέι αδέρφια μου και να αρχίσω να αλλάζω τα μυαλά των ανθρώπων λαδώνοντάς τους. Η ιδέα ήταν να βάζω 50ευρα στις τσέπες περαστικών, κάτι σαν πορτοφολάς αλλά στο αντίστροφο, με καρφιτσωμένο το σημείωμα 'Τα χρήματα αυτά σας τα δίνει ένας ομοφυλόφιλος. Αγαπήστε τον!'. Συγκινήθηκα με τη σκέψη μου και άρχισα να φαντάζομαι μια σκληρά εργαζόμενη χήρα μητέρα με 5 γιους μια τυφλή κόρη που γυρίζοντας σπίτι μετά από ένα κοπιαστικό 8ωρο θα έβρισκε στη τσέπη της ένα λαχταριστό πενηντάρικο.
'Μαμάκα γιατί είναι τόσο όμορφο και πλούσιο το φαγητό σήμερα;'
'Γιατί υπάρχουν ομοφυλόφιλοι γιόκα μου! Ομοφυλόφιλοι'.
Όλοι θα αγκαλιάζονταν χαρούμενοι γύρω από το τζάκι ενώ το μικρό τυφλό κοριτσάκι θα φώναζε:
'Βρήκα το φώς μου!Μητέρα σε βλέπω!'
'Θαύμα! Θαύμα! Γιάτρεψαν το κοριτσάκι μου οι κουνιστοί!' (Εντάξει, το έχεσα.)

Επειδή πενηντάρικα δε μου περισσέυουν, βγήκα προς αναζήτησιν χρημάτων. Τελικά ήμουν πολύ τυχερός γιατί από το πουθενά προέκυψε κάτι πολύ καλό. Με διάλεξαν ανάμεσα σε πολλούς υποψήφιους για τη πειραματική εφαρμογή μιας επαναστατικής φαρμακευτικής θεραπείας, η οποία υποσχόταν να δώσει τέλος στη νυχτερινή ενούρηση που ταλαιπωρεί εκκατομμύρια έλληνες κάθε βράδυ αναγκάζοντάς τους να αφήσουν το ζεστό τους κρεββατάκι για να κάνουν την ανάγκη τους. Μου έδωσαν 350 ευρώ προκαταβολή και μου ζήτησαν να επικοινωνώ συνέχεια μαζί τους για να τους αναφέρω τυχόν παρενέργειες.

Μπήκα στο μετρό από τη πρώτη πόρτα, εκεί που μαζεύει το περισσότερο κόσμο, και περίμενα τους πρώτους τυχερούς νικητές. Όταν φτάσαμε στο Πανεπιστήμιο και είχε αρκετό μπουλούκι έβαλα ένα 50ρικο στη τσέπη ενός νεαρού που ήταν πιο κοντά μου και απομακρύνθηκα ευτυχισμένος. Επειδή όμως η περιέργεια με έτρωγε, αποφάσισα να τον ακολουθήσω για να δω τι θα γινόταν στη συνέχεια. Κατεβήκαμε Σύνταγμα και περνώντας απέναντι έκανε μια στάση στα Έβερεστ. Εγώ τον πλησίασα και διαπίστωσα πως στο σακίδιό του υπήρχε μια κονκάρδα με το ουράνιο τόξο. Ωραία. Πώς τα παίρνουμε πίσω τώρα; Μόλις έβαλε το χέρι στη τσέπη του να πληρώσει για το σάντουιτς πετάχτηκα μπροστά του. 'Συγγνώμη αυτό είναι δικό μου!' Ο νεαρός έβγαλε το πενηντάρικο, διάβασε το σημείωμα και μου είπε εκνευρισμένος ΄Συγγνώμη φίλε, δεν εκδίδομαι.΄
Ά, δε πειράζει! Καλημέρα σας.'

Η επόμενη προσπάθεια δε μπορώ να πω πως πήγε καλύτερα. Η γλυκύτατη κυριούλα που ήταν δίπλα μου στο λεωφορείο ήταν τελικά αλβανή και δεν καταλαβαίνε γρι ελληνικά, ούτε και όταν με έντονες κινήσεις (σπάσιμο των καρπών και τραγουδώντας αποσπάσματα από το Dreamgirls) προσπαθούσα να της εξηγήσω πως τα λεφτά της τα δίνω ως αδερφή. Απογοητευμένος αποφάσισα να πάρω τα υπόλοιπα 50ρικα και να τα κρεμάσω καπου να τα παίρνει ο κόσμος μόνος του για να γίνει και λίγο σούσουρο. Έτσι όταν ο ειδικός φρουρός κοίταζε αλλού τα κρέμασα στο σκούφο του αριστερού τσολιά στο μνημείο του αγνώστου στρατιώτη.
Άν είσαι κι εσύ γκέι ανοιγόκλεισε το δεξί σου μάτι, κι εγώ θα καταλάβω΄ του ψιθύρησα αλλά εκείνος μάλλον ντρεπόταν και έμενε ακίνητος.
'Δε πειράζει' του είπα, 'κι εμένα με πήρε πολύ καιρό να το παραδεχτώ', ενώ με το τσιμπιδάκι μου του αφαίρεσα 2 τριχούλες που είχαν φυτρώσει ανάμεσα στα φρύδια του.

Όταν γύρισα σπίτι ήμουν πτώμα και για κάποιο λόγο ζαλιζόμουν. Όταν άνοιγα τα μάτια μου έβλεπα μόνο χρωματιστές κουκκίδες, σα να κοίταζα τον ήλιο επί ώρες, άκουγα ένα συνεχόμενο, εκκωφαντικό 'ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ', ενώ στο δεξί μου πόδι, εκεί που παλιότερα ήταν το μικρό μου δαχτυλάκι, είχε αρχίσει να φυτρώνει κάτι που θύμιζε έντονα ματζουράνα.

Χαλάλι όμως! Νυν υπέρ πάντων ο αγών! Πολεμήστε κι εσείς αδέρφια! Πολεμήστε για το δίκιο μας! Πολεμήστε!

(Next time: Αν οι φιλόσοφοι ήταν ποδοσφαιριστές.)
revqueer@yahoo.com

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2007

Norman's Christmas

Αν και είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να μη κάνω οποιοδήποτε αφιέρωμα στις επερχόμενες γιορτές καθότι δε μου αρέσει να ασχολούμαι με οτιδήποτε επίκαιρο στο συγκεκριμένο blog, αποφάσισα για τα φετινά Χριστούγεννα, να κάνω μια εξαίρεση. Έτσι επέλεξα να σας παρουσιάσω το έργο ενός αμερικανού ζωγράφου ο οποίος φημίζεται για το γεγονός πως τα έργα του προκαλούν αυτό το fuzzy feeling που τόσο ταιριάζει σ' αυτές τις γιορτινές μέρες. Ο Norman Rockwell (1894-1978) αρεσκόταν στο να φτιάχνει έργα που εξυμνούν την οικογενειακή ζωή, κυρίως όπως αυτή εκφραζόταν στην Αμερική των '50ς. Εδώ είναι έντονα αισθητοί οι παραδοσιακοί οικογενειακοί ρόλοι (εργαζόμενος μπαμπάς, νοικοκυρά μαμά, αξιολάτρευτα παιδάκια), αλλά δε λείπουν και οι αναφορές σε άλλες παραδοσιακές αμερικανικές αξίες.
Σας παραθέτω μερικά από τα γνωστότερα έργα του. (Επειδή δεν έβρισκα τους γνήσιους τίτλους, αναγκάστηκα να αυτοσχεδιάσω, όπως και για τις ημερομηνίες και τις υπόλοιπες πληροφορίες.)
'Honey, I poisoned the turkey.' 1957 Λάδι σε καμβά.


'Is that your palouki, or are you just happy to see us?' 1939 Μουρουνέλαιο σε μουσαμά.


'I wish I knew how to quit you.' 1956 Μαρκαδοράκι σε χαρτί που τυλίγουν γύρους.
'Lil' Jimmy and the paedophiles.' 1654 Τατουάζ σε ποπό πόρνης.

'Revqueer age 5' 1989 Ξυλομπογιά σε σιδερόβεργα.
'I thought you were a dentist!' 1895 Maalox σε σπιρτόκουτο.

(Next time: Πολεμήστε!)
revqueer@yahoo.com

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

I Love This Woman!!!




Αυτή λεσβία, εγώ γκέι. Πειράζει που την έχω ερωτευτεί;

(Εδώ μιλάει για τις περιπέτειές της δοκιμάζοντας ρούχα σε μαγαζί.)

(Next time: Norman's Christmas)
revqueer@yahoo.com