TAE-KWON-REV

Θα ήταν μεγάλο ψέμα αν σας έλεγα πως είμαι άνθρωπος γενναίος και δυνατός. Από μικρό παιδί απέφευγα σα τη πανούκλα κάθε είδους φυσικής εξάσκησης αφιερώνοντας το χρόνο μου στην εκγύμναση των νοητικών μου ικανοτήτων. Στα 16 μου ήξερα να αναλύω με μεγάλη ευκολία τα κρυμμένα νοήματα στο έργο του Κίρκεγκαρντ κάτι που όμως δε σε προστατεύει από τις σφιγμένες γροθιές των υπόλοιπων παιδιών. Έτσι αναγκάστηκα από νεαρή ηλικία να αναπτύξω το δικό μου τρόπο αυτοάμυνας που θα με έβγαζε ασπροπρόσωπο σε περίπτωση επίθεσης. Ύστερα από πολλά χρόνια εξαντλητικής προπόνησης στο δωμάτιό μου κι όταν ένιωσα πλέον έτοιμος, αποφάσισα να θέσω τον εαυτό μου σε κίνδυνο, όντας σίγουρος πως η μέθοδος που είχα αναπτύξει θα με προστάτευε από οποιαδήποτε πρόκληση.

Φορώντας κατακόκκινα ρούχα και το σχετικό κασκόλ, έκανα θριαμβευτικά την είσοδό μου σε γνωστό στέκι φιλάθλων Παναθηναϊκού. Με υποδέχθηκαν άγριες φάτσες που μάλλον έδειχναν να μη πιστεύουν πως ένας Ολυμπιακός είχε περάσει αλώβητος στα άδυτα των αδύτων τους. Οι ομιλίες σταμάτησαν και όλοι γύρισαν να κοιτάξουν το κοντοστούπικο αγόρι που στεκόταν περήφανο μπροστά τους.

Πρώτος στόχος να τους εξοργίσω αρκετά.

'Τι νέα ρε κακομοίρηδες; Με λένε ^$@#@ και ήρθα να σας πω δυο λογάκια σταράτα. Κωλοβαζέλια.'

Εν συνεχεία παράθεσα σωρεία ύβρεων που θα έκαναν το Τσουκαλά να κοκκινίσει από ντροπή, φροντίζοντας να συμπεριλάβω στις κατάρες μου όλο το οικογενειακό τους δέντρο, δίνοντας ίσως λίγο παραπάνω έμφαση στις μητέρες και τις αδερφές τους. Επίσης υποσχέθηκα πως μέσα στην επόμενη ώρα δεν θα έφευγα από το στέκι αν δε χάραζα με τα ίδια μου τα νύχια το 'Θύρα 7' στα κωλομέρια τους. Τέλος, σα κερασάκι στη τούρτα αποκάλυψα όλη την αλήθεια για το σεξουαλικό μου προσανατολισμό και τους μετέφερα τις υποψίες μου πως αρκετοί από τους παρευρισκόμενους το 'μαδούσαν το τριφύλλι' if u know what I mean.

Η σιωπή που απλώθηκε στο χώρο ήταν τέτοια που θα άκουγες και μυρμήγκι να κλάνει, ενώ ένα εύσωμο παχύδερμο που είχε έρθει κατευθείαν από τη παλαιολιθική εποχή (υποπτεύομαι πως μόλις εκείνο το πρωί αποφάσισε να σταματήσει να περπατάει στα 4) σηκώθηκε, και αφού σφάλισε τη πόρτα στάθηκε μπροστά της σβήνοντας κάθε ελπίδα διαφυγής μου. Σιγά σιγά οι βάζελοι άρχισαν να σηκώνονται από τις θέσεις τους, με περικύκλωσαν, και άρχισαν να προχωρούν προς το μέρος μου.

Ώρα για δράση!

Έκλεισα τα μάτια μου και άδειασα το μυαλό μου από οποιαδήποτε σκέψη που θα εμπόδιζε την αυτοσυγκέντρωσή μου. Σχεδόν ανεπαίσθητα άρχισα να χτυπάω ρυθμικά το πόδι μου. Αυτόματα ένα ρίγος διαπέρασε όλο μου το κορμί και γοφοί μου (που δε ψεύδονται ποτέ) άρχισαν να κινούνται πέρα δώθε. Τα χέρια μου χαλάρωσαν και πριν το καταλάβω ήταν πάνω από το κεφάλι μου σχηματίζοντας ημικύκλιο ενώ ο λαιμός μου εκινείτο μιμούμενος στρουθοκάμηλο. Ο τρελός χορός που τόσα χρόνια πρόβαρα με είχε παρασύρει. Ένας συνδυασμός χορού της κοιλιάς, salsa, mambo και πεντοζάλι - με είχε μετατρέψει σε μαχητή Νουρέγιεφ. Ανοίγοντας το ένα μου μάτι είδα πως οι έως τότε εχθροί μου είχαν μείνει υπνωτισμένοι και σαν άβουλα άψυχα ανθρωπάρια με κοιτούσαν με το στόμα ανοιχτό. Λίγο ακόμα και θα γίνονταν πειθήνιοι υπηρέτες μου.

Ώρα να σοβαρέψουμε. Με αποφασιστικότητα ξεκίνησα ένα παρανοϊκό τσιφτετέλι, ένα χορό που χορεύω τόσο αισθησιακά, που θα έκανα και το πιο σκληροτράχηλο ετεροφυλόφιλο να αναθεωρήσει έστω και για λίγο το σεξουαλικό του προσανατολισμό. Άνοιξα το αριστερό μου μάτι και όντως πήγαινα καλά. Οι άναυδοι εχθροί μου τώρα χτυπούσαν παλαμάκια και τους έτρεχαν τα σάλια κοιτάζοντας τις απίθανες κινήσεις που έκανε το λυγερό κορμί μου. Μόνο το μαμούθ στη πόρτα φαινόταν να αντιστέκεται στα θέλγητρα μου αλλά μια περίτεχνη κίνηση των γοφών μου (που, επαναλαμβάνω, δε ψεύδονται ποτέ) τον έριξε στα γόνατα. Αρχίζοντας να φωνάζω 'Όπα Όπα Όπα' άρχισα να κινούμαι σιγά σιγά προς την έξοδο μη παραλείποντας πού και πού να τινάζω με ένταση τα λιγοστά μαλλιά μου.

Άνοιξα τη πόρτα και ελεύθερος πια προχώρησα στο δρόμο. Επιτέλους ήμουν άντρας.

(Next time: Μπόνγκο και Μπίνγκο: Μια ερωτική ιστορία.)
revqueer@yahoo.com