Η αυτοβιογραφία μου: Σημειώσεις

Ξεκινώντας το δύσκολο έργο της εξιστόρησης της έως τώρα πορείας μου στη γη, έρχομαι αντιμέτωπος με πολλές αναμνήσεις, άλλες δυσάρεστες και άλλες πιο δυσάρεστες. Δε μπορώ όμως παρά να διακατέχομαι από μια ελπίδα στα δασύτριχα στήθη μου! Μία ελπίδα πως το έργο που θ' αφήσω πίσω θα αποτελέσει κατευθυντήριο οδηγό για τα πολλά νέα παιδιά που θα με κοιτάνε ως πρότυπο, όταν επιτέλους καταφέρω να γίνω ο πρώτος γκέι άντρας που το πρόσωπό του θα κοσμεί γραμματόσημο του ελληνικού κράτους, όνειρο που επιθυμώ διακαώς να πραγματοποιήσω τα τελευταία 5 χρόνια αντιμετωπίζοντας πολλά γραφειοκρατικά εμπόδια.

Παραθέτω μερικά ενδιαφέροντα και σημαντικά περιστατικά της ζωής μου.

1) Αναμνήσεις από παιδική ηλικία:

Ακόμα θυμάμαι τη μέρα που άρθρωσα τις πρώτες μου λεξούλες. Είχα συμπληρώσει τα εφτά μου χρόνια και οι γονείς μου είχαν πλέον πειστεί πως δε θα μίλαγα ποτέ, γεγονός που χαλούσε τα σχέδιά τους να με κάνουν κεντρικό παρουσιαστή ειδήσεων στην ΕΤ-1.

Θυμάμαι είχε φοβερή ζέστη εκείνη την ημέρα και η μητέρα μου με είχε πάει βόλτα στο Σύνταγμα να με ρίξει στο συντριβάνι να δροσιστώ. Κάποια στιγμή, ξέφυγα απ' τη προσοχή της, πέρασα την Αμαλίας και πλησίασα τους τσολιάδες τη στιγμή που άλλαζε η φρουρά. Όπως σήκωνε το πόδι του ένας τσολιάς και καθότι λόγω ύψους ήμουν εκτός του οπτικού του πεδίου, μου έδωσε μια γερή κλωτσιά που με έστειλε ιπτάμενο στον αέρα μέχρι που προσγειώθηκα άτσαλα κάτω απ' το άγαλμα του Χαρίλαου Τρικούπη. Όταν η μητέρα μου ήρθε τρέχοντας προς το μέρος μου και με ρώτησε έντρομη αν είμαι καλά, τη κοίταξα στα μάτια (το λέω κι ανατριχιάζω) και της είπα με κάθε σοβαρότητα «Δυστυχώς Επτωχεύσαμεν!» κάνοντάς τη να πιστεύει μέχρι σήμερα πως είμαι μετεμψύχωση του Χαρίλαου Τρικούπη, κάτι που υπήρξε ανασταλτικός παράγοντας για την ομαλή ωρίμανση της προσωπικότητάς μου.

2) Πρώτα ερωτικά σκιρτήματα:

Ο πρώτος μου εφηβικός έρωτας ήταν ο κύριος που εμφανίζεται στο logo των KFC. Το περιποιημένο του μουσάκι και το αισθησιακό του χαμόγελο τροφοδοτούσαν για χρόνια τις φαντασιώσεις μου με ανεξάντλητα ερωτικά σενάρια, και ακόμα ομολογώ πως ερεθίζομαι όποτε βλέπω τηγανητό κοτόπουλο.

3) Πρώτη εκδήλωση επαναστατικότητας:

Στα 19 μου αντιμίλησα πρώτη φορά στη μητέρα μου. Με έντυνε για να πάω στο Πανεπιστήμιο και όπως μου έφτιαχνε τη χωρίστρα τη κοίταξα με πείσμα και της πρότεινα να μου τη κάνει δεξιά αντί για αριστερά όπως συνήθιζε. Είμαι πεπεισμένος πως ήταν σωστή η επιλογή μου να της μιλήσω κι ας το πλήρωσα ακριβά καθότι μου έχωσε τη χτένα βαθιά στο λαιμό και με είπε «αχάριστο κωλόπαιδο».

4) Ύστερη εφηβική ηλικία και η μέρα που δεν έγινα άντρας:

Από γενιά σε γενιά συνηθίζεται στην οικογένειά μου, όταν οι γιοί συμπληρώνουν το εικοστό πρώτο έτος της ηλικίας τους να υποβάλλονται σε μια ιδιότυπη δοκιμασία για να εξακριβωθεί ο ανδρισμός τους. Συγκεκριμένα κάθε γιος της οικογένειας οδηγείται με δεμένα τα μάτια στη μέση ενός δάσους. Εκεί, χωρίς τροφή και νερό πρέπει να επιβιώσει για μία εβδομάδα.

Για καλή μου τύχη μετά της πρώτες ώρες πανικού που έμεινα μόνος στο δάσος, κατέφθασε ένα κομβόι 45 γκέι Ισπανών για να κάνουν κάμπινγκ. Η εβδομάδα κύλησε θαυμάσια, αλλά από τη ξέφρενη διασκέδαση μπέρδεψα τις μέρες και όταν γύρισε ο πατέρας μου να με πάρει με βρήκε τσίτσιδο να κοιμάμαι αγκαλιά μ' ένα Ισπανό πυροσβέστη στη κορυφή ενός πεύκου. Προσπάθησα να τα μπαλώσω, αλλά με πρόδωσαν οι δαγκωματιές που είχα αφήσει στο πεταχτό ποπό του πυροσβέστη, δαγκωματιές που ταίριαζαν πλήρως με την οδοντοστοιχία μου.

Παρ' όλα αυτά, ο πατέρας μου συνεχίζει να πιστεύει πως είμαι στρ8.



Καθ' ότι η αυτοβιογραφία βρίσκεται ακόμα σε πολύ αρχικά στάδια, θα ήθελα να με βοηθήσετε στην ανεύρεση ενός ταιριαστού τίτλου ο οποίος να αρμόζει σε πρόσωπο του βεληνεκούς μου. Έχω σκεφτεί έως τώρα:
-Rev: Ο άνθρωπος πίσω απ' το θρύλο παραμένει θρύλος.
-O Rev τραγουδά και θυμάται (το βιβλίο θα συνοδεύεται με cd όπου θα τραγουδάω γνωστές επιτυχίες του Μητροπάνου)
- Rev: Αν δεν είχα και μένανε;
Περιμένω προτάσεις.

(Next Time: Μεγαλοι Καλλιτέχνες, Σπουδαία Έργα ΙΙ)
revqueer@yahoo.com