HOMO-PHONY-A

Όταν το μηνιαίο ευρείας κυκλοφορίας περιοδικό 'Homophobic's Digest' ανακήρυξε τον έλληνα πολιτικό Θρασύβουλο Χατζηπαπαστεργίου 'Ομοφοβικό της χρονιάς 2007' κατάλαβα πως έπρεπε να αναλάβω δράση.

Αποφάσισα να σταματήσω επιτέλους την ακατάπαυστη γκρίνια και να δω τι μπορώ να κάνω εγώ, ένας απλός ανώνυμος πολίτης, για να δώσω ένα τέλος στις συνεχείς επιθέσεις του συγκεκριμένου ανθρώπου, που με ψεύδη, λαϊκισμό και περισσή δόση ψευτομαγκιάς είχε μετατραπεί στον εφιάλτη του κάθε ομοφυλόφιλου.

Τι θα μπορούσα να κάνω για να πάρει το μήνυμα; Έφτιαξα λίστα με τις πιθανές λύσεις.

1) Να εγκαταστήσω βίντεογουολ που θα προβάλλει συστηματικά γκέι πορνό έξω από το σπίτι του,
2) Να αλυσοδεθώ σε ένδειξη διαμαρτυρίας στο δεξί του πόδι,
3) Να υποβάλλω τον εαυτό μου σε απεργία τροφής (το αντίθετο της απεργίας πείνας - τρώω μέχρι να σκάσω).

Αν και μου έδωσα συγχαρητήρια για τις πρωτοποριακές ιδέες μου, δε μπορούσα παρά να παραδεχτώ πως ήταν προσωρινές λύσεις σε ένα μόνιμο πρόβλημα. Τότε περίπου αποφάσισα πως θα ήταν σκόπιμο να τον δολοφονήσω.

Η ιδέα με συνεπήρε. Να κάτι το οποίο θα με εκτίνασσε σε πρωτοφανή ύψη δόξας! Σκέφτηκα το όνομά μου γραμμένο με χρυσά γράμματα στις σελίδες τις ιστορίας, την αγάπη και ευγνωμοσύνη που θα μου έδειχνε ο απλός κόσμος, τους χιλιάδες γκόμενους που όταν με γνώριζαν θα έχαναν τα λόγια τους από το τρακ ενώ εγώ από μέσα μου θα διασκέδαζα βλέποντάς τους να υποφέρουν.

Για καλή μου τύχη, η σύζυγος του εν λόγω κυρίου, κόρη εφοπλιστή που ο θεός προς αντιστάθμισμα της ανύπαρκτης νοημοσύνης της, της χάρισε δύο τεράστια στήθη, έλειπε στο Texas για να επισκεφθεί τη μοναχοκόρη τους, φοιτήτρια του τμήματος 'Homo Lynching' σε κορυφαίο πανεπιστήμιο της περιοχής.

Κοίταξα το είδωλό μου στο καθρέφτη. Εκμεταλλευόμενος τη γιορτή της Αποκριάς ντύθηκα σα το δολοφόνο στο Scream για να μπορώ άνετα να χωθώ σε οποιαδήποτε παρέα μεταμφιεσμένων χωρίς να τραβάω τη προσοχή. Επειδή ένιωθα πως ήταν κάπως αυστηρό το look μου, αποφάσισα να το σπάσω με μια ροζ τσαντούλα η οποία μου ήταν απαραίτητη για να μεταφέρω τα σύνεργα του εγκλήματος.

Έφτασα μεσάνυχτα Σαββάτου έξω από το σπίτι του στο Κολωνάκι. Στη πλατεία γινόταν χαμός. Εκατοντάδες μοντέλα, ηθοποιοί και δικηγόροι παρήλαυναν επιδεικνύοντας με αυταρέσκεια τις πανάκριβες στολές τους. Προχωρώντας μέσα από το πλήθος έφτασα στη πόρτα του σπιτιού του Χατζηπαπαστεργίου. Τα φώτα σβηστά. Η φρουρά που τον συνόδευε σε κάθε του βήμα άφαντη. Μάλλον έλειπε. «Τόσο το καλύτερο» σκέφτηκα και με περισσή δεξιοτεχνία σκαρφάλωσα στη κορυφή της βουλευτικής οικίας. Περνώντας μέσα από το φωταγωγό κατέληξα στη τουαλέτα του βουλευτή. Έβγαλα τον ασημένιο μπαλτά από τη τσάντα μου. Θα τον περίμενα στη κρεβατοκάμαρα. Θα τον 'υποδεχόμουν' όταν έπεφτε ανυποψίαστος για ύπνο. Άνοιξα τη πόρτα της τουαλέτας και προχώρησα ψάχνοντας το υπνοδωμάτιο.

Επικρατούσε απόλυτο σκοτάδι. Οι ήχοι από το κόσμο που γιόρταζε έξω ακούγονταν απόμακροι. Ξάφνου κάτι τράβηξε τη προσοχή μου! Ένα αχνό φως κάτω από μια κλειστή πόρτα! Μου κόπηκε η αναπνοή αλλά άφησα να μπει στο μυαλό μου η εικόνα ενός νταβραντισμένου αναβάτη που με κοιτούσε με θαυμασμό. Πλησίασα και με αργές κινήσεις την άνοιξα.

Η έκπληξη μου που βρήκα το βουλευτή στο σπίτι ήταν μεγάλη. Σίγουρα όμως με εξέπληξε περισσότερο το γεγονός πως μαζί του ήταν και οι πέντε μπράβοι του και όλοι μαζί θύμιζαν έντονα ξαπλωμένοι όπως ήταν στο κρεβάτι το σύμπλεγμα του Λαοκόωντα . Μόλις με είδαν με το μπαλτά οι πέντε μπράβοι άρχισαν να τσιρίζουν κοριτσίστικα και σα μοντέρνες Σουλιώτισσες άρχισαν με τη σειρά να πηδάνε από το μπαλκόνι ενώ ο παγωμένος αέρας του Φλεβάρη είχε αμείλικτα αποτελέσματα στις στύσεις τους.

Ο βουλευτής όντας βέβαιος πως είμαι συνεργάτης του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, άρχισε να μου προσφέρει αφειδώς ποσά για να μη τον ξεμπροστιάσω, αλλά αφού του είπα μερικά αυστηρά λογάκια και του έδωσα δύο γερές ξυλιές στο ποπό του, έβγαλα τη μάσκα και αποχώρησα από τη κύρια είσοδο με ένα πρωτοφανές αίσθημα υπερηφάνειας να κατακλύζει το στήθος μου.



(Αφιερωμένο στο καινούριο και πλήρως λειτουργικό ρουθούνι του xipasmenou που μου έδωσε και την ιδέα για αυτό το post)


(Next time: Oscars 2008)
revqueer@yahoo.com