Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

HOMO-PHONY-A



Όταν το μηνιαίο ευρείας κυκλοφορίας περιοδικό 'Homophobic's Digest' ανακήρυξε τον έλληνα πολιτικό Θρασύβουλο Χατζηπαπαστεργίου 'Ομοφοβικό της χρονιάς 2007' κατάλαβα πως έπρεπε να αναλάβω δράση.

Αποφάσισα να σταματήσω επιτέλους την ακατάπαυστη γκρίνια και να δω τι μπορώ να κάνω εγώ, ένας απλός ανώνυμος πολίτης, για να δώσω ένα τέλος στις συνεχείς επιθέσεις του συγκεκριμένου ανθρώπου, που με ψεύδη, λαϊκισμό και περισσή δόση ψευτομαγκιάς είχε μετατραπεί στον εφιάλτη του κάθε ομοφυλόφιλου.

Τι θα μπορούσα να κάνω για να πάρει το μήνυμα; Έφτιαξα λίστα με τις πιθανές λύσεις.

1) Να εγκαταστήσω βίντεογουολ που θα προβάλλει συστηματικά γκέι πορνό έξω από το σπίτι του,
2) Να αλυσοδεθώ σε ένδειξη διαμαρτυρίας στο δεξί του πόδι,
3) Να υποβάλλω τον εαυτό μου σε απεργία τροφής (το αντίθετο της απεργίας πείνας - τρώω μέχρι να σκάσω).

Αν και μου έδωσα συγχαρητήρια για τις πρωτοποριακές ιδέες μου, δε μπορούσα παρά να παραδεχτώ πως ήταν προσωρινές λύσεις σε ένα μόνιμο πρόβλημα. Τότε περίπου αποφάσισα πως θα ήταν σκόπιμο να τον δολοφονήσω.

Η ιδέα με συνεπήρε. Να κάτι το οποίο θα με εκτίνασσε σε πρωτοφανή ύψη δόξας! Σκέφτηκα το όνομά μου γραμμένο με χρυσά γράμματα στις σελίδες τις ιστορίας, την αγάπη και ευγνωμοσύνη που θα μου έδειχνε ο απλός κόσμος, τους χιλιάδες γκόμενους που όταν με γνώριζαν θα έχαναν τα λόγια τους από το τρακ ενώ εγώ από μέσα μου θα διασκέδαζα βλέποντάς τους να υποφέρουν.

Για καλή μου τύχη, η σύζυγος του εν λόγω κυρίου, κόρη εφοπλιστή που ο θεός προς αντιστάθμισμα της ανύπαρκτης νοημοσύνης της, της χάρισε δύο τεράστια στήθη, έλειπε στο Texas για να επισκεφθεί τη μοναχοκόρη τους, φοιτήτρια του τμήματος 'Homo Lynching' σε κορυφαίο πανεπιστήμιο της περιοχής.

Κοίταξα το είδωλό μου στο καθρέφτη. Εκμεταλλευόμενος τη γιορτή της Αποκριάς ντύθηκα σα το δολοφόνο στο Scream για να μπορώ άνετα να χωθώ σε οποιαδήποτε παρέα μεταμφιεσμένων χωρίς να τραβάω τη προσοχή. Επειδή ένιωθα πως ήταν κάπως αυστηρό το look μου, αποφάσισα να το σπάσω με μια ροζ τσαντούλα η οποία μου ήταν απαραίτητη για να μεταφέρω τα σύνεργα του εγκλήματος.

Έφτασα μεσάνυχτα Σαββάτου έξω από το σπίτι του στο Κολωνάκι. Στη πλατεία γινόταν χαμός. Εκατοντάδες μοντέλα, ηθοποιοί και δικηγόροι παρήλαυναν επιδεικνύοντας με αυταρέσκεια τις πανάκριβες στολές τους. Προχωρώντας μέσα από το πλήθος έφτασα στη πόρτα του σπιτιού του Χατζηπαπαστεργίου. Τα φώτα σβηστά. Η φρουρά που τον συνόδευε σε κάθε του βήμα άφαντη. Μάλλον έλειπε. «Τόσο το καλύτερο» σκέφτηκα και με περισσή δεξιοτεχνία σκαρφάλωσα στη κορυφή της βουλευτικής οικίας. Περνώντας μέσα από το φωταγωγό κατέληξα στη τουαλέτα του βουλευτή. Έβγαλα τον ασημένιο μπαλτά από τη τσάντα μου. Θα τον περίμενα στη κρεβατοκάμαρα. Θα τον 'υποδεχόμουν' όταν έπεφτε ανυποψίαστος για ύπνο. Άνοιξα τη πόρτα της τουαλέτας και προχώρησα ψάχνοντας το υπνοδωμάτιο.

Επικρατούσε απόλυτο σκοτάδι. Οι ήχοι από το κόσμο που γιόρταζε έξω ακούγονταν απόμακροι. Ξάφνου κάτι τράβηξε τη προσοχή μου! Ένα αχνό φως κάτω από μια κλειστή πόρτα! Μου κόπηκε η αναπνοή αλλά άφησα να μπει στο μυαλό μου η εικόνα ενός νταβραντισμένου αναβάτη που με κοιτούσε με θαυμασμό. Πλησίασα και με αργές κινήσεις την άνοιξα.

Η έκπληξη μου που βρήκα το βουλευτή στο σπίτι ήταν μεγάλη. Σίγουρα όμως με εξέπληξε περισσότερο το γεγονός πως μαζί του ήταν και οι πέντε μπράβοι του και όλοι μαζί θύμιζαν έντονα ξαπλωμένοι όπως ήταν στο κρεβάτι το σύμπλεγμα του Λαοκόωντα . Μόλις με είδαν με το μπαλτά οι πέντε μπράβοι άρχισαν να τσιρίζουν κοριτσίστικα και σα μοντέρνες Σουλιώτισσες άρχισαν με τη σειρά να πηδάνε από το μπαλκόνι ενώ ο παγωμένος αέρας του Φλεβάρη είχε αμείλικτα αποτελέσματα στις στύσεις τους.

Ο βουλευτής όντας βέβαιος πως είμαι συνεργάτης του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, άρχισε να μου προσφέρει αφειδώς ποσά για να μη τον ξεμπροστιάσω, αλλά αφού του είπα μερικά αυστηρά λογάκια και του έδωσα δύο γερές ξυλιές στο ποπό του, έβγαλα τη μάσκα και αποχώρησα από τη κύρια είσοδο με ένα πρωτοφανές αίσθημα υπερηφάνειας να κατακλύζει το στήθος μου.



(Αφιερωμένο στο καινούριο και πλήρως λειτουργικό ρουθούνι του xipasmenou που μου έδωσε και την ιδέα για αυτό το post)


(Next time: Oscars 2008)
revqueer@yahoo.com

21 σχόλια:

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Ο rev, σε τρελλά κέφια, έπρεπε να λέγεται!!!

Queerdom είπε...

Θενκ γιου ντίαρ φορ δε μόρνινγκ σμάιλ..

γιατί ξύπνησα και πολύ κάπως..όου γουέλ.

έπρεπε να τον ξεμπροστιάσεις πάντως, τέτοιες ευκαιρίες δεν τις αφήνουμε να πάνε χαμένες.

Jimmy Rose είπε...

τέλειο. τέλειο. τέλειο.
τί να πω? μοναδική έμπνευση, εξαιρετικός τρόπος αφήγησης.

"άφησα να μπει στο μυαλό μου η εικόνα ενός νταβραντισμένου αναβάτη που με κοιτούσε με θαυμασμό": μοναδικό και αποτελεσματικό job motivation.

Ανώνυμος είπε...

Ρε συ αυτη την απεργια τροφης την κανω και γω, αλλα μαλακιες, δεν βλεπω τον κοσμο να αλλαζει.
Μονο το σωμα μου.

jg είπε...

λολ! αλλα...παει ο φονος..ξενερωσα :P

comingThrough είπε...

:D an kai perimena foniko!!!
o asimenios baldas einai to agapimeno mou aksesouar sta dolofonika mou oneira, exo panta mazi mou ena!!!

Cookie Basher είπε...

Καταπληκτική ιδέα το ροζ τσαντάκι!

Hfaistiwnas είπε...

more action... τελικά το μπαλτά δεν το χρησιμοποίησες; Δίκιο έχεις... λερώνει το αίμα..
Ωραία ιστορία και ταιριάζει με το πνεύμα των ημερών...

g for george είπε...

Δεν σε φαντάζομαι να κάνεις φόνο, μωρέ!

Να κάνεις μουσακά, ίσως!

Αλλά αστεία-αστεία, πιστεύω ότι κάτι τέτοιους τύπους (που θα υπάρχουν εν αφθονία, σίγουρα) πρέπει επιτέλους κάποιος να τους ξεμπροστιάσει δημόσια.

Και να ξέρεις, είναι καθόλα νόμιμο αυτό! Σοβαρά!

Είδωλο είπε...

Eκανε πλαστικη το Xipaki?
Λεω και γω να κανω γαλλικη μυτη μηπως και αλλαξει η τυχη μου με τους αντρες

Elementstv είπε...

Τς τς τς ελπιζω το ροζ τσαντακι να το συνδυασες με ta fabulous τακουνια σου γιατι αλλιως τσαμπα φονικο πηγες να κανεις ....

gay super hero είπε...

'Εχω τρεις ερωτήσεις να σου κάνω:

Α)Πότε θα προβάλλεις το DVD με το σύμπλεγμα στο μπλογκ σου

Β) Πόσα του ζήτησες για να μην το στείλεις στο θέμα

Γ)Πόσο μεγάλα ήταν τα φίδια

Υπερμίκης είπε...

Παρ'ολίγο να βάψεις τα χέρια σου με αίμα...Εγώ θα πρότεινα να το ξαναγράψεις και να υιοθετήσεις την δεύτερη πιθανή λύση:να αλυσοδεθείς
Αναλαμβάνω την προμήθεια αλυσίδων!

Διαβάζοντάς το ποστ σου,ήρθε στο μυαλό μου
ο Ντοστογιέφσκι.Γιατί άραγε;

tovenito είπε...

τείνεις να καθιερωθείς πια ως cult τυπάκος

Ναυτίλος είπε...

Ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική ιστορία. Ομολογώ όμως πως το τέλος το είχα υποψιαστεί απ’ την αρχή. Θα προτιμούσα να συμμετείχες στο τραινάκι και να βγαίνατε έξω έτσι για ν’ ακολουθήσουν κι οι υπόλοιποι... Ε ρε γλέντια!

:-P

xipasmenos είπε...

Το ρουθούνι μου προσπαθεί να θυμηθεί τι σου είπε και το εμπνευστηκες αλλα δεν τα καταφερνει....

Ευχαριστω για την αφιέρωση...
Λυσάξτε ρεεεεεε εχω αφιέρωση λολ

b|a|s|n\i/a είπε...

έπρεπε να του τράβαγες και το αυτί "ατιμούλικο κάνουμε και μλκιούλες;"
:)

Unknown είπε...

από τη φαντάσια σου βγαλμένο μεν, απόλυτα ρεαλιστικό δε (ειδικά στο σημείο όπου ο ομοφοβικός πρωταγωνιστής βρίσκεται ανακούρκουδα στο κρεβάτι μαζί με την αυαίσθητη ομάδα μπάσκετ του, SO true)

revqueer είπε...

Παυλος: :-)

Queerdom: Α δεν είπα! Μπορεί και να το έκανα!

jimmy: Ευχαριστώ!

Poon: Μην απογοητεύσαι θεά μου! Μαζί θα αλλάξουμε το κόσμο one bite at a time.

Povofag: :-(

Comingthrough: Και καλά κάνεις φίλε μου!!

Cookie: Δεν είναι?

Ηφαιστίωνας: Πάντα επίκαιρος!!

g4george: Η αλήθεια είναι πως τα θέλει ο ποπός τους!

εξ ουρανού: Ας τα αυτά! Εσύ τώρα τον βρήκες! Ποιός στη χάρη σου!

Elements: Λίγο στυλ χωράει παντού!

superhero: α) ποτέ! το μπλογκ έχει επίπεδο! β)δε γνωρίζω, δεν απαντώ! γ) όπως τα βλεπεις στη φωτό.

Υπερμίκης: Η αλήθεια είναι πως έχω επηρεάσει αρκετά το έργο του Ντοστογιέφσκι. Ευχαριστώ για αλυσίδες!!

Tovene: Αν το εννοείς, πραγματικά ευχαριστώ!

Ναυτίλος: Γαμώτο... Γιατί δε το σκέφτηκα εγώ αυτό?

xipasmenos: αν ο άνθρωπος δε ξέρει να εκφράζεται... εννούσα εσένα όχι το ρουθούνι! Σόρρυ!

b|a|s|n\i/a: Είναι κι αυτή μια προσέγγιση!

Ethan: Το έχω πει και θα το ξαναπω! Οι ιστορίες μου είναι βγαλμένες από τη ζωή!

Ανώνυμος είπε...

Θα χυθεί αίμα σίγουρο. Το πιο τραγικό όμως ξέρεις ποιο είναι... Δεν έχει τολμήσει ακόμη κάποιο περιοδικό να δίνει βραβείο ΟΜΟΦΟΒΙΚΟΥ τησ χρονιάς. Λες και δεν υπάρχουν. Θα μου πεις ποιος θα το πρωτοπάρει, αλλά αν δεν αρχίζεις να τους κράζεις δεν κατανοούν τι κάνουν. Μόλις του το δώσουν εγώ ευχαρίστως να σου κουβαλήσω το μπαλτά (με ενσωματωμένη κρυφή κάμερα για παν ενδεχόμενο)

Equilibrium είπε...

Κι εγώ που νόμιζα ότι θα μας βρει Ορέστις 2

Και μετά νόμιζα θα μας βρεις Μάκης 2

αλλά ο Ρεβ είναι ένας!

ok έφυγες με το πάνω κεφάλι ψηλά, με το κάτω κεφαλάκι τί έγινε? :PPP