Η Κατάρα της Μοχθηρής Αρκούδας

{Αγαπητοί αναγνώστες, ο γ(κ)άμει έχασε πανηγυρικά σ' ένα στοίχημα που είχε βάλει μαζί μου, κι επειδή τελικά όπως αποδείχτηκε he's a man of his word, δέχτηκε όπως συμφωνήσαμε να γράψει και να μου στείλει κείμενο στο οποίο δεν εξαπολύονται οι γνωστές ύβρεις, απειλές και αθυροστομίες στις οποίες μας έχει συνηθίσει ο σπουδαίος αυτός ημιπαράφρων υβρεολόγος μπλόγκερ για να το δημοσιεύσω. Φαντάζεστε να έχανα εγώ και να έπρεπε να γράψω κείμενο ως γ(κ)άμει? Μπρρρρ...}

...Συνεχιζα να τρεχω και να ουρλιαζω πανικοβλητος.Στο μυαλο
μου το μονο που στροβιλιζε ηταν αυτο που μου ειχε πει ο
Μahler,ο Αψου και ολοι οι αλλοι...
"Μην πας για καφε μαζι του.Δεν τον κοβουμε για λογικο
ανθρωπο"
Βρηκα ενα στενο και χωθηκα μεσα.Γονατισα εξουθενωμενος
και ξεκινησα να παιρνω αργες αναπνοες.Επρεπε να σκεφθω
ενα τροπο να ξεφυγω επιτελους.Να βρω καποιον να με βοηθησει.Ποιος
μπορουσε να καταπιεσει το τερας που ειχε ξαμολυθει?
Το αλυχτισμα ακουστηκε και παλι.Ηταν κοντα.Οι τριχες στην
πλατη μου σηκωθηκαν καγκελο.
"Οχι ρε γαμωτο..πως με βρισκει συνεχεια?"
Μια απειλητικη σκια εκανε την εμφανιση της.Γυρισα προς
την αλλη πλευρα και ετοιμαστηκα να ξεκινησω παλι το τρεξιμο.
Προς την σωτηρια.Προς την ελευθερια..

...
Ο σερβιτορος αφησε τα ροφηματα μας στο τραπεζι και απομακρυνθηκε.
"Ωραιος κωλος,ε?"
"Εεε...δεν ξερω..."
"Ελα ρε..Ασε τα ψοφια.Αφου το ματι σου εκανε αστραπιαια κινηση και
καρφωθηκε εκει"
"Που το ειδες μωρε?"
"Καλα...εμενα δεν μπορεις να με κοροιδεψεις"
Η συζητηση συνεχιστηκε σε φιλικο τονο.Τελικα ηταν ευγενικο παιδι.
Συζητησιμο και φιλικο.Μπαρουφες λεγανε οι αλλοι.Το ηξερα πως
δεν ειναι τοσο κακος οσο δειχνει.Μου ειπε πως του αρεσει ο
σουρεαλιστικος τροπος γραφης μου.Τον ευχαριστησα και του
ανταπεδωσα το κοπλιμεντο.Σαστισε για λιγο.Σαν να γυαλισε το
ματι του.Δεν εδωσα σημασια και του ειπα πως ηταν η εμπευση μου
για να αναφερθω στον Γιο Γιο.Ανελυσα το ολο σκηνικο και πως
επηρεασε την συμπαθεια μου για την Λαϊκη Δημοκρατια της Κινας,
παρα την αγανακτηση μου για την παιδικη
εργασια,τα χαμηλα μεροκαματα,το Θιβετ.
"Οι Ιαπωνες ειναι καλυτεροι"
"Ισως...αλλα οι Κινεζοι εχουν μεγαλυτερη επιρροη και δυναμη πλεον"
"Οι Ιαπωνες εχουν πιο σεξυ γλωσσα"
"Οι Κινεζοι εχουν πιο γευστικη κουζινα"
"Οι Ιαπωνες ειναι μανουλες στα φαπιδια"
"Ναι...αλλα ο Ανγκ Λι πηρε Οσκαρ για 2 ταινιες του"
"Μου πας κοντρα?"
"Το καταλαβες,ε?"
Το κλιμα ειχε διαταραχθει.Τον εβλεπα πως ειχε παρει αναποδες.Και
ειπα να τον αποτελειωσω.Ετσι για να τον πειραξω.
"Οι Κινεζοι την εχουν πιο μεγαλη"
Αυτη η προταση μου ηταν και η σταγονα που ξεχειλισε το ποτηρι.
Αναποδογυρισε το τραπεζι και επεσε στο πατωμα.Ξεκινησε να
βγαζει αναρθρες κραυγες και να σφαδαζει απο τους πονους.
Ολο το μαγαζι ειχε γυρισει και κοιταζε ποτε εμενα ποτε αυτον.
Μια ροζ αυρα ξεκινησε να αναδυεται απο το κορμι του.Πηγα και
πηρα τον πυροσβεστηρα και ξεκινησα να τον ψεκαζω.
Οταν καταλαγιασε το συννεφο,ειδα
τι πραγματικα ειχε συμβει.Ειχε μεταλλαχθει πληρως.Μια πυκνη
ροζ γουνα ειχε παρει την θεση των ρουχων του,τα οποια ειχαν γινει
κουρελια..Ω θεε μου.Ηταν γυμνος και γεματος τριχα
.Αραγε θα μπορουσα να το δω...?
"Ta te gamito"
Σε ποιον αναφεροταν?
Σηκωσε το βλεμα του και ειδα τον Παναγαθο Στρατευμενο.Δεν ηταν
πλεον ανθρωπος.Με μια κινηση,βρεθηκε στα τεσσερα.Εβγαλε
μια κραυγη που εσπασε καθε γυαλικο στην καφετερια.Γυρισα γρηγορα
το κεφαλι και ειδα πως ολοι ειχαν βγει εξω.
"Ta te gamito pu pej poj tin ekune mikri"
Και χιμηξε απανω μου.Προλαβα και εκανα ενα βημα στο πλαι και
προσγειωθηκε στην μπαρα,την οποια εσπασε.Εκει το μυαλο μου
σταματησε να λειτουργει και επιασε δουλεια το ενστικτο.Ξεκινησα
να τρεχω....

....
Εφτασα στο Συνταγμα.Ερημια.Μα που ειχανε παει ολοι?4 εκατομμυρια
κοσμος και η κεντρικοτερη πλατεια αδεια?Πηρα στο τηλεφωνο τον
Αψου.Δοξα το θεο επιασα σημα.
"Αψου...σωσε με...με κυνηγαει ο.."
"Sorry boy.Εχει στηθει οργιο στον Πειραια με την συμμετοχη 3 εκατομμυριων
κατοικων του λεκανοπεδιου.Πρεπει να σε κλεισω.Με φωναζουν"
Τουτ...τουτ...τουτ...ηταν η καταδικη μου.Σημερα βρηκανε ολοι?Εμενα γιατι δε με καλεσαν?
"Ta te gamito..."
Ηταν στα 10 μετρα πισω μου.
Ετρεξα να κρυφτω πισω απο ενα δεντρο ενω μου πεταγε kurenai με
τρομαχτικη ταχυτητα.Ενα απο αυτα μου ξυρισε το μαγουλο.Γρυλιζε
και εκτοξευε.Και εκει ειδα την σανιδα σωτηριας μου...Η εισοδος του Μετρο.
Περιμενα μεχρι να βρω την καταλληλη ευκαιρια.Τον ακουσα που σταματησε
για να κατουρησει.Ετρεξα σαν τον ανεμο και μπηκα μεσα
.Χτυπησα εισιτηριο.Και εφτασα στην αποβαθρα για Ελευθεριος Βενιζελος.
1 λεπτο.Τοσο θα εκανε να φτασει ο συρμος.Ο γη αρχισε να τρεμει και ενα φως να
διαφαινεται απο το τουνελ.Το μετρο σταματησε και περιμενα να ανοιξουν οι πορτες
και να χωθω μεσα.Δε θα κατεβαινα σε καμια σταση.4 βηματα πριν εισελθω,
εμφανιστηκε μπροστα μου σπαζωντας τα πλακακια.Σκεφτηκα πως τις
μαλακιες του θα τις πληρωσει ο Ελληνας φορολογουμενος.Θυμωσα.
Θυμωσα πολυ.Το συναισθημα μεσα μου ολο και μεγαλωνε.Η σαρκα μου
ξεκινησε να καιει.Ηθελα να την σκισω.Τι πονος θεε μου...
Εκλεισα τα ματια για να μην βλεπω την καταντια μου.Και εκει ακουσα την φωνη
του John.
"Rev....you are the chosen one.Tame that beast."
Αυτο ηταν.Οι δυναμεις του υπερπεραν ειχαν επιστρατευθει μαζι μου.
Ανοιξα τα ματια και αντικρυσα το κτηνος.Μια αγνωστη δυναμη κατελαβε
τα χερια μου,τα οποια εκαναν κομματια την μπλουζα μου.Στο στομαχι
μου ξεκινησε να σχηματιζεται ενας κυκλος..και μετα μια καρδια...
Απο τα μεγαφωνα ακουστηκε και παλι ο John.
"You can do it Care Bear.....Just supress him"
Ξεκινησα να τραγουδαω a capella το Imagine.Ενα ζεστο συναισθημα
αγαπης ξεκινησε να ξεχειλιζει απο την κοιλια μου.Σαν ακτινα μαγικη.
Και τον περικυκλωσε.Το βλεμμα του αλλαξε.Τα αγρια χαρακτηριστικα
και το τριχωμα ξεκινησαν να εξαφανιζονται.Εβαλα πιο δυνατη φωνη.
Τραγουδησα απο τα βαθη της ψυχης μου.Εχυσα ενα δακρυ ετσι
οπως τον εβλεπα να γονατιζει και επανερχεται.Ηταν η δυναμη μου
που με εσωσε.Η δυναμη μου που τον λυτρωσε.Ζητησα απο ενα
υπαλληλο που ειχε ερθει να δει γιατι γινοταν τοσο σαματας κατι
να τον σκεπασω.Τον εβαλα σε ενα ταξι και τον πηγα στο ΚΤΕΛ.
Δεν μου μιλαγε.Το μονο πραγμα που μου ειπε πριν μπει στο
λεοφωρειο για Πατρα ηταν συγνωμη.Του απαντησα...
"Τελικα...ισχυει ο μυθος για τις αρκουδες ε?"
Γυρισε και απο το στομα του ακουστηκε η μανα μου...
"Ξυπνα αγορι μου..."
"Τι εγινε?"
"Παραμιλαγες..."
Αφου ηπια ενα ποτηρι νερο και αλλαξα την ιδρωμενη μπλουζα μου,
πηγα να κλεισω τον υπολογιστη.Ειχε αφησει μηνυμα στο
ιστολογιο μου που με καληνυχτιζε...Συμπτωση?

(Next time: Η Αυτοβιογραφία Μου: Σημειώσεις)
revqueer@yahoo.com