Εμείς οι intellectuals.

Με το φίλο μου το Ζυλ γνωριζόμαστε περίπου 15 χρόνια. Όταν τον πρωτογνώρισα βέβαια τον έλεγαν Τάκη, αλλά αφού γύρισε από τις σπουδές του στη Γαλλία, έγινε Ζυλ.

Από τα πολλά κοινά που έχουμε με το Ζυλ είναι το γεγονός πως και οι δύο είμαστε μέτριοι σε όλα. Σε μια κοινωνία όμως που η μετριότητα είναι ένα είδος λέπρας, αποφασίσαμε με το Ζυλ ότι εφόσον είμαστε αποτυχημένοι σε σπορ, σχέσεις, παρέες, εμφάνιση κτλ. θα γίνουμε άνθρωποι του πνεύματος, φωστήρες. Βέβαια ούτε κι εκεί τα καταφέραμε ιδιαιτέρως αλλά είναι ο μόνος χώρος που μπορείς άνετα να υποκριθείς πως είσαι κάποιος χωρίς στην ουσία να αξίζεις τίποτα.

Στη τελευταία συνάντηση σε γνωστή κουλτουριάρικη καφετέρια, ο Ζυλ καθυστέρησε 45 λεπτά 'επειδή ήθελα να τελειώσω το Πόλεμος και Ειρηνη'. Έδειξα κατανόηση. 'Τώρα το διαβάζεις; Εγώ το είχα τελειώσει στην έκτη δημοτικού' του ανταπάντησα.

'Α, ναι θυμάμαι. Όταν εγώ ξεκινούσα το Έγκλημα και Τιμωρία'.

Ήρθαν και οι καφέδες και ο Ζυλ έβγαλε το μπερέ του αφήνοντας το ατίθασο λιγδιασμένο μαλλί του ελεύθερο στο χώρο.

'Εσύ τι γίνεσαι μικρέ;' μου λέει. Έκανες τίποτα ενδιαφέρον το τελευταίο διάστημα;'

'Ναι Ζυλ. Ανακάλυψα ένα καινούριο συγκλονιστικό συγγραφέα. Λέγεται Michael Chabon. Απλά φοβερός!'

'Αυτή η προσκόλλησή σου με αμερικάνους συγγραφείς καταντά εξουθενωτική. Όλες μου οι προσπάθειες να σε μυήσω στη γαλλική λογοτεχνία πήγαν χαμένες. Βέβαια τα γαλλικά σου μια ζωή κώλος ήταν.'

Εδώ αρχίζω και τα παίρνω. 'Θεωρώ τη γαλλική λογοτεχνία σαφώς υπερεκτιμημένη. Όλο απιστίες και παράνομοι εραστές.'

Χι, χι του πάτησα το κάλλο!

'Κι ο Καμύ, ο Φλωμπέρ;'

Έριξα ένα σαρκαστικό γέλιο. 'Εγώ το Καμύ δε το θεωρώ Γάλλο.' (Παύση γεμάτη νόημα να πιω μια γουλιά καφέ) 'Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλγερία. Άντε και ο Σαρτρ καλός ήταν.'

'Καλός; KΑΛΟΣ; Ο άνθρωπος που έθεσε τα θεμέλια του υπαρξισμου;'

'....της πιο ηλίθιας φιλοσοφικής θεωρίας του 20ού αιώνα'

'Είσαι πολύ μικρός να κριτικάρεις εσύ το Σαρτρ.Έσύ που που μεγάλωσες με Στηβεν Κινγκ!'

'Ήμουν μικρός! Είχα ανάγκη την εμπειρία! Δεν ήξερα τι έκανα! Μιλάς εσύ που έχεις διαβάσει τα άπαντα του John Grisham;'

'Αυτό είναι ψέμα και το ξέρεις! Μια θεία μου έφερε το Τhe Τestament δώρο. Τι να κάνω; Να της το πετάξω στα μούτρα;

'Ένας ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ υπηρέτης της Τέχνης θα το έκαιγε φύλλο, φύλλο! Ακούς εκεί Grisham. Τι είμαστε; αγρότες;'

''Oχι. Αγρότες δεν είμαστε', είπε σκεφτικός.

Πάυση.

'Είδες που τελικά Britney έχασε την επιμέλεια των παιδιών της;'

'Ναι, ρε γαμώτο.'

(Next time: Keep Your Jesus Off My Penis)

revqueer@yahoo.com