Είσαι γκομενάκι!

Πραγματικά δε μπορώ να σας εξηγήσω πόσο μου αρέσει να παρατηρώ ελληνικές οικογένειες. Πώς πάνε τα παιδάκια στο ζωολογικό κήπο και ανακαλύπτουν με θαυμασμό το ανεξήγητο βασίλειο των ζώων; Έτσι κι εγώ πάντα μένω με το στόμα ανοιχτό παρατηρώντας τη συμπεριφορά ανθρώπων όταν βρίσκονται μεταξύ των συγγενών τους. Εκεί που πάω να πιστέψω πως τα έχω δει όλα, πάντα κάτι καινούριο θα συμβεί, μια μικρή εκπληξούλα, που θα με κάνει να θέλω να απαγάγω όλα τα ελληνάκια νεογέννητα για να τα σώσω από τα νύχια αυτού του τρισκατάρατου θεσμού.

Για όσους ασχολείστε με το συγκεκριμένο χόμπι θα ξέρετε πως βασίλειο της ελληνικής οικογένειας, εκεί που βγαίνουν όλα τα κόμπλεξ στη σειρά το ένα μετά το άλλο, είναι η χασαποταβέρνα.

Προ ολίγων ημερών, ενώ απολάμβανα σχεδόν υπνωτισμένος κάτι υπέροχα παϊδάκια σε παραδοσιακή ταβέρνα με μια κολλητή φίλη, μας πλησίασε ένα αγοράκι το πολύ τριών ετών. Το συγκεκριμένο παιδί δεν είχε βάλει γλώσσα μέσα του από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στο μαγαζί μαζί με τη πολυπληθέστατη φαμίλια του, και για καλή μου τύχη είχε καθίσει σε απόσταση το πολύ 5 μέτρων από δίπλα μου, ενώ το έβρισκε εξαιρετικά αστείο να μου πετάει κομματάκια αγγούρι από τη χωριάτικη σαλάτα που οι υπόλοιποι καταβρόχθιζαν λες και ήταν η τελευταία σαλάτα του κόσμου.

"Είσαι γκομενάκι", είπε σχεδόν τσιρίζοντας στη φίλη μου και στο διπλανό τραπέζι όλοι έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Αυτό ήταν. Τους έφτιαξε τη μέρα. Ξέσπασαν σε ξέφρενα γέλια και επευφημίες ενώ ο πατέρας του παιδιού γύρισε στη γυναίκα του και είπε με περηφάνια 'Καλά, αυτός είναι και πολύ γαμίκουλας'. Ακολούθησαν αγκαλιές και φιλιά, ό,τι πρέπει για να εντυπωθεί βαθιά στο υποσυνείδητο του νεαρού ταραξία πως 'τη πέφτω σε κορίτσια = κάνω γονείς ευτυχισμένους'.

Ο πατέρας εν συνεχεία μου ζήτησε συγγνώμη. "Δε πιστεύω να ζηλεύεις;" σα να λέει 'δε φταίω εγώ που ο γιος μου έχει υπεραναπτυγμένη λίμπιντο' ενώ εγώ μπήκα στο πειρασμό να απαντήσω πως όχι δε με πειράζει διότι δε τα έχω με τη κοπέλα, απλά είναι η fag hag μου, αλλά επειδή όποτε πάω να κάνω κάτι τολμηρό το μετανιώνω πικρά (Πειστήριο 1, Πειστήριο 2) το βούλωσα και έριξα ένα γέλιο που επάξια θα έμπαινε στο βιβλίο ρεκόρ Guiness ως 'Πιο Ηλίθιο Γέλιο 2007'.

Για να πω την αμαρτία μου, εκείνη τη στιγμή ευχήθηκα το συγκεκριμένο παιδάκι να είναι gay έτσι για να σκάσει ο πατέρας του. Πολύ απαίσια σκέψη, το ξέρω. Λίγη ώρα αργότερα που το πέτυχα να με κοιτάζει του χαμογέλασα και προσπάθησα να του στείλω τηλεπαθητικά το μήνυμα πως ό,τι και να γίνει δε πρέπει να κατηγορεί τον εαυτό του. Απλά ο πατέρας του είναι πολύ μαλάκας. Ελπίζω να το έλαβε...

(Next time: Πόλεμος και πιπίνι)

revqueer@yahoo.com