Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007

Από μικρό κι από τρελό...




Όταν πριν από περίπου 4 χρόνια έμαθα πως η θεία μου ήταν έγκυος και περιμέναμε καινούριο ξαδερφάκι ένιωθα για πρώτη φορά σχεδόν ενθουσιασμένος για τη καινούρια προσθήκη στην ήδη πολυπληθέστατη οικογένεια . Για κάποιο ανεξήγητο λόγο δέθηκα πολύ με το συγκεκριμένο αγοράκι και ανέλαβα ευθύς το ρόλο του μεγαλύτερου ξαδέρφου που το κακομαθαίνει. Μαζί με τη θεία διαλέξαμε το καροτσάκι του, ξόδεψα τα πρώτα μου λεφτά ever για να του πάρω παιχνιδάκια και γενικά όποτε περνάω από το σπίτι τους (τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα) όλο και κάτι του πηγαίνω, γι' αυτό άλλωστε κι εκείνο μου δείχνει μια ιδιαίτερη συμπάθεια.



Στο μέσον του φετινού καλοκαιριού μαζευτήκαμε όλοι οικογενειακώς στο σπίτι, κι όταν λέω όλοι, αναφέρομαι σε όλο το οικογενειακό δέντρο, θείοι, θείες , κουμπάροι, μπατζανάκηδες κτλ, συνολικά γύρω στα 40 άτομα. Παρόντες ήταν και κάποιοι οικογενειακοί φίλοι συμπεριλαμβανομένου και του παπά που με βάφτισε (ναι είναι θεότρελος). Όπως είναι φυσικό τη προσοχή μονοπωλούσε ο μικρός, ο οποίος μόλις είχε αρθρώσει και τις πρώτες του λεξούλες κάνοντας τους υπόλοιπους να κρεμόμαστε από τα χείλη του για μια ατάκα.



Η μητέρα του τότε ξεκίνησε το γνωστό παιχνίδι 'κοιτάξτε τι διάνοια είναι το παιδί μου' . 'Τι είναι η γιαγιά;' 'Όμορφη' απαντούσε το μικρό (καλά, δεν ακουγόταν και τόσο καθαρά, αλλά με λίγη φαντασία το έπιανες), συνέχιζε η θεία 'Τι είναι η ξαδέρφη η Άννα;' 'Όμορφη' απαντούσε πάλι ο μπόμπιρας και ου το καθεξής, μέχρι που κάθε γυναίκα της συντροφιάς μας είχε δεχθεί τους επαίνους του γλυκύτατου ξαδέρφου.



Εκείνη τη στιγμή μια ακατανόητη αυθόρμητη δύναμη (ας την ονομάσουμε διάολος) με έκανε να ρωτήσω' Κι εγώ τι είμαι;' 'Πούστης' απάντησε το μικρό τόσο καθαρά που νόμιζες πως είχε μπει μέσα του το πνεύμα του Χατζηνικολάου.



Η παγωμάρα εξαπλώθηκε με γρήγορους ρυθμούς στο δωμάτιο και μετά το αρχικό σοκ άρχισα να γελάω όπως κάνω κάθε φορά που δε ξέρω τι να πω και θέλω να δείξω πόσο cool άτομο πραγματικά είμαι. Σιγά σιγά το γέλιο εξαπλώθηκε σα ντόμινο και στους συγγενείς μέχρι που όλοι είχαμε διπλωθεί από τα γέλια, οι άλλοι γνήσια γέλια, εγώ κλαίγοντας από μέσα μου γοερά. Όταν ο μικρός είδε πως η ατάκα του είχε σουξέ άρχισε να χτυπά παλαμάκια και να φωνάζει 'Πούστης, πούστης, πούστης, πούστης, πούστης!!!!' ενώ εγώ γελούσα όλο και πιο δυνατά σε σημείο υστερίας για να καλύψω ό,τι μπορέσω, και ως αποτέλεσμα κάθε μου ανάσα ακουγόταν σαν εκείνες που βγάζει ο Βασίλης Καρράς.


Από εκείνη τη στιγμή βέβαια το γλυκό εκείνο αγγελούδι, μετατράπηκε στο απόλυτο σκατόπαιδο, κι ενώ σκεφτόμουν πόσο παρεξηγημένη φιγούρα ήταν τελικά ο Ηρώδης κατάλαβα πως το δόλιο δε φταίει σε τίποτα και σίγουρα ο μαλακοπίτουρας ο πατέρας του κρύβεται πίσω απ' αυτά τα λογάκια. Φταίω τώρα εγώ να τον διολοστείλω όποτε με φωνάζει από το σπίτι να προσέχω το μικρό όταν αυτός πάει να πιει ένα καφέ με τη σύζυγο;



(Next time: Λατρεύω...)



revqueer@yahoo.com

18 σχόλια:

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Συμβουλή, μακρυά από παιδιά και από τρελλούς γονείς! ΛΟΛ

Ανώνυμος είπε...

hahahahahahahahahaahhahaha όντως όσο ένστικτο κι αν έχουν τα παιδάκια, σε αυτή την ηλικία μάλλον ο καλοπροεραιτος μπαμπάκας κρύβεται από πίσω. Πούστης πούστης πούστης!

xipasmenos είπε...

Αυτη η παροιμία είναι τόσο, μα τόσο πραγματική. Φαντάζομαι το σκηνικό και ιδρώνω.

Looser είπε...

χωρίς να θέλω να προσβάλω το αγαπημένο σου το ξαδερφάκι το οποίο όπως αποδείχτηκε έχει τόσο καλή αναγνωριστική ικανότητα, μήπως είναι λίγο χαζό;
είπες ότι πριν 4 χρόνια έμαθες ότι η θεία σου είναι έγκυος και ότι αυτό το καλοκαίρι έγινε η συνάντηση. δηλαδή το παιδί να είναι βαριά βαριά 3 χρονών. ακόμα να μαθει να μιλάει;

Patrick είπε...

Στη περίπτωσή σου ταίριαζε το: "είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα"...
Τι σκηνικό και αυτό..

Soula είπε...

Τα ίδια με το ανηψάκι μου έκανα εγώ.Δώρα,babysitting,βόλτες κάθε μέρα με το καρότσι κλπ..
Απορώ γιατί έβαλες τα γέλια και όχι τις φωνές(όχι στο παιδί αλλά σ'αυτόν που έπρεπε)
Αν ο άντρας της ξαδέρφης μου μάθαινε στο ανηψάκι μου τέτοια πράγματα για μένα, θα ήμουν ευτυχής να του αποκαλύψω οτι ο αδερφός του ψωνίζεται στην οδό Κωνσταντινουπόλεως στο Γκάζι απο βαρβάτους νταλικιέρηδες!!(γιατί ο κόσμος είναι πολύ μικρός τελικά xixi)

Keen On Boys είπε...

Α το σκατόπαιδοοο! :x

Neverlandean είπε...

Δεν υπάρχει η ιστορία σου!! Απλά δεν υπάρχει! Δε μπορεί να συνέβη!!
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

Neverlandean είπε...

Α και τώρα που το ξανασκέφτομαι, αυτό δε το σκέφτηκε μόνο του το μικρό, κάποιος από την πολυπληθή οικογένεια του το πάσαρε... fyi

jg είπε...

απο την πρωτη κιολας παράγραφο, σκεφτομουν τον Ηρώδη, I SWEAR!
αν θες να το ξεφορτωθεις, με 200 ευρω την κανω εγω τη βρωμοδουλεια. Πλάκα κάνω!!!! .....(θες?)

Είδωλο είπε...

EΜ...
Εμ μακρια απο Str8 και τις οικογενειες τους.

Cookie Basher είπε...

LOL!!!
Τό'χε εκπαιδεύσει επίτηδες ο πατέρας του στάνταρ
Να προσέχω το ανιψάκι μου, μόλις άρχισε να μιλάει :S

Equilibrium είπε...

Μηπως η Orestis να επιληφθει την κατασταση με τον θειο σου λεω γω τωρα?...:)

Ανώνυμος είπε...

Εκει με το μυαλο σου φανταζεσαι οτι σηκωνεσαι και αρχιζεις στα κλωτσομπουνιδια τον πατερα, τον ξεβρακωνεις και του βαζεις και ενα ευμεγεθες αντικειμενο στον πρωκτο για να το φχαριστηθει. :D

Ανώνυμος είπε...

Τι μου θύμησες τώρα! Εμένα όταν ήμουνα μικρός με έβαζε μία θεία μου να λέω μία άλλη θεία μου πουτάνα! Κι εκείνη ξεκαρδιζότανε στο γέλιο! OMG.... έχε γούστο...

Ναυτίλος είπε...

«Από μικρό κι από τρελό, μαθαίνεις την αλήθεια», το θέμα είναι ποιος «πούστης» το ψιθύρισε στον μικρό κι αθώο πιτσιρικά.
Κρίμα, έτσι από μικρά με τέτοιες μαλακιές τα μεγαλώνουνε, και μετά αναρωτιόμαστε γιατί ο κόσμος είναι γεμάτος με μαλάκες και κομπλεξικούς ρατσιστές.

Παντός από το παιδί μην απομακρύνεσαι. Δεν φταίει το καημένο.

Κώστας είπε...

Ως πότε απλά θα γελάς σε κάθε ανάλογο περιστατικό;

revqueer είπε...

LOL Κώστα! Μέχρι να μετονομαστεί το blog σε greek out stories!