Η ΔΕΝ ΕΞΕΥΡΕΤΕ ΟΤΙ ΟΙ ΑΔΙΚΟΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΣΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΕΙ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΗ ΠΛΑΝΑΣΘΕ ΟΥΤΕ ΠΟΡΝΟΙ ΟΥΤΕ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΑΙ ΟΥΤΕ ΜΟΙΧΟΙ ΟΥΤΕ ΜΑΛΑΚΟΙ ΟΥΤΕ ΑΡΣΕΝΟΚΟΙΤΑΙ (ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' 6:9)
Περνώντας τις προάλλες κάτω από μια σκαλωσιά ανακαινιζόμενου κτιρίου στην Ιπποκράτους, ήρθα αντιμέτωπος με το θάνατο.
Δε πρόλαβα να καταλάβω τίποτα, άκουσα απλά ένα δυνατό θόρυβο και σε κλάσματα δευτερολέπτου βρέθηκα καταπλακωμένος από σιδερόβεργες, ξύλινες πλάκες και αλλοδαπούς εργάτες. Δεν ένιωσα καθόλου πόνο, αλλά σύντομα άρχισα να βλέπω ένα τεράστιο τούνελ με ένα αμυδρό φως στο βάθος και άρχισα να πανικοβάλλομαι.
Φτάνοντας στο τέλος του τούνελ βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα κύριο που φεγγοβολούσε και μου εξήγησε πως θα με κρίνει για όλα όσα είχα κάνει στη ζωή μου. Ξεκινώντας την αφήγηση της πολυτάραχης παραμονής μου στη γη προσπάθησα να τονίσω όσο το δυνατόν περισσότερο το ομολογουμένως περιορισμένο φιλανθρωπικό μου έργο. Τον έβλεπα να κρατάει σημειώσεις σα βαριεστημένος δημόσιος υπάλληλος και πριν προλάβω να αναφέρω τότε που έδωσα με αυταπάρνηση σ' ένα τσιγγανόπουλο τη μισοφαγωμένη μου τυρόπιτα με ρώτησε αν είμαι γκέι. Η αλήθεια είναι πως μάγκωσα και το έπαιζα πάπια τάχα μου πώς δεν άκουγα τι με ρωτούσε. Επειδή τον είδα να επιμένει το γύρισα στο "Άλλωστε τι σημαίνει γκέι; Ποτέ δε τα πήγαινα καλά με τις ταμπέλες, γιατί να πρέπει περιορίσω τον εαυτό μου έτσι; Πάντα με ελκύει το άτομο όχι το φύλο"
Ήταν προφανές πως δε τον είχα πείσει. Μου σφράγισε κάτι χαρτιά και μου έδειξε να προχωρήσω αριστερά του. Εγώ όπως είναι φυσικό φρίκαρα και περίμενα από στιγμή σε στιγμή να έρθει ο ποπός μου σε επαφή με καυτή λάβα.
Τότε όπως περπατούσα εμφανίστηκε μπροστά μου μια τεράστια πόρτα με τη πινακίδα "Λούγκρες Ενταύθα". Με δισταγμό την άνοιξα και για μεγάλη μου έκπληξη βρέθηκα σ' ένα εύφορο λιβάδι. Περπάτησα λίγα μέτρα και παρατήρησα πως τα πόδια μου δεν ακουμπούσαν τη γη. Άρχισα να ανυψώνομαι, και σε λίγο πετούσα με αστραπιαία ταχύτητα.
Τότε βρέθηκα μέσα σ' ένα κτίσμα, σαν αιωρούμενο καμπαρέ και γλυκές μελωδίες πλημμύρησαν τ' αυτιά μου. Ήταν όλοι εκεί. Ο Μάνος στο πιάνο, ο Cole Porter τραγουδούσε τα "Παιδιά του Πειραιά" μαζί με δύο τρανσέξουαλ κι ο Liberace έβαζε στρας σε φουστανέλες. Παραδίπλα ο Όσκαρ Ουάιλντ σε ρόλο stand up comedian διάβαζε αποσπάσματα από Αριστοφάνη, ενώ ο Tenessee Williams αγκαλιά με ένα Πολωνό έβγαζε ένα σπαρακτικό μονόλογο από τη Μήδεια. Πού ήταν τα καζάνια και οι διάολοι που μου είχαν υποσχεθεί;
Σύντομα κατάλαβα πως o ερχομός μου σ' αυτό το μεταθανάτιο τόπο κατοικίας των γκέι, συνέπεσε με ένα 'greek night' που διοργάνωνε ο λόρδος Byron. Τότε μου άρπαξε το χέρι η Σαπφώ και αφού με καλωσόρισε με κάθισε στη κορυφή ενός τεράστιου τραπεζιού συστήνοντας με σε καμιά δεκαριά αρχαιοέλληνες παιδαράδες . Τη προσοχή μου τράβηξε ένας ξανθός Αθηναίος που είχε πέσει στη Μάχη του Μαραθώνα και του χαμογέλασα ντροπαλά. Αμέσως ήρθε και κάθισε δίπλα μου και μου άρχισε τη πάρλα. Δε μπορώ να πω πως κατάλαβα πολλά, γι' αυτό προτείνω σε όσα νεαρά παιδάκια παραπονιούνται στους γονείς τους «Μα τι θα μου χρειαστούν εμένα τα αρχαία;» να το βουλώσουν και να στρώσουν το κώλο τους να διαβάσουν.
Τότε έφτασε και το φαγητό. Τα πιάτα γεμάτα ελληνικούς μεζέδες εμφανίστηκαν ως δια μαγείας μέσα απ' το τραπέζι κατευθυνόμενα από ασώματα χέρια δείγμα πως το σερβίρισμα είχε αναλάβει ο Ζαν Κοκτώ. Αφού χλαπάκιασα και κατέβασα μια νταμιτζάνα κρασί ένιωσα μια γλυκιά νύστα να με παρασέρνει και έγειρα ακουμπώντας το κεφάλι μου στον ώμο του γενναίου Μαραθωνομάχου. Μετά από λίγο με σήκωσε και αφού με πήγε στη μέση της πίστας αγκαλιαστήκαμε και χορέψαμε μαζί υπό τους ήχους ενός ποντιακού άσματος που τόσο αισθησιακά τραγουδούσε η Virginia Woolf.
Το σκηνικό άλλαξε δραματικά όταν εξαιτίας του ισχυρού ηλεκτροσόκ στο στήθος μου, βρέθηκα πάλι στην Ιπποκράτους περιτριγυρισμένος από άγνωστα πρόσωπα που με κοιτούσαν τρομαγμένα ενώ οι αλλοδαποί εργάτες με ευχαριστούσαν σε σπαστά ελληνικά που τους έσωσα τη ζωή.
Περνώντας τις προάλλες κάτω από μια σκαλωσιά ανακαινιζόμενου κτιρίου στην Ιπποκράτους, ήρθα αντιμέτωπος με το θάνατο.
Δε πρόλαβα να καταλάβω τίποτα, άκουσα απλά ένα δυνατό θόρυβο και σε κλάσματα δευτερολέπτου βρέθηκα καταπλακωμένος από σιδερόβεργες, ξύλινες πλάκες και αλλοδαπούς εργάτες. Δεν ένιωσα καθόλου πόνο, αλλά σύντομα άρχισα να βλέπω ένα τεράστιο τούνελ με ένα αμυδρό φως στο βάθος και άρχισα να πανικοβάλλομαι.
Φτάνοντας στο τέλος του τούνελ βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα κύριο που φεγγοβολούσε και μου εξήγησε πως θα με κρίνει για όλα όσα είχα κάνει στη ζωή μου. Ξεκινώντας την αφήγηση της πολυτάραχης παραμονής μου στη γη προσπάθησα να τονίσω όσο το δυνατόν περισσότερο το ομολογουμένως περιορισμένο φιλανθρωπικό μου έργο. Τον έβλεπα να κρατάει σημειώσεις σα βαριεστημένος δημόσιος υπάλληλος και πριν προλάβω να αναφέρω τότε που έδωσα με αυταπάρνηση σ' ένα τσιγγανόπουλο τη μισοφαγωμένη μου τυρόπιτα με ρώτησε αν είμαι γκέι. Η αλήθεια είναι πως μάγκωσα και το έπαιζα πάπια τάχα μου πώς δεν άκουγα τι με ρωτούσε. Επειδή τον είδα να επιμένει το γύρισα στο "Άλλωστε τι σημαίνει γκέι; Ποτέ δε τα πήγαινα καλά με τις ταμπέλες, γιατί να πρέπει περιορίσω τον εαυτό μου έτσι; Πάντα με ελκύει το άτομο όχι το φύλο"
Ήταν προφανές πως δε τον είχα πείσει. Μου σφράγισε κάτι χαρτιά και μου έδειξε να προχωρήσω αριστερά του. Εγώ όπως είναι φυσικό φρίκαρα και περίμενα από στιγμή σε στιγμή να έρθει ο ποπός μου σε επαφή με καυτή λάβα.
Τότε όπως περπατούσα εμφανίστηκε μπροστά μου μια τεράστια πόρτα με τη πινακίδα "Λούγκρες Ενταύθα". Με δισταγμό την άνοιξα και για μεγάλη μου έκπληξη βρέθηκα σ' ένα εύφορο λιβάδι. Περπάτησα λίγα μέτρα και παρατήρησα πως τα πόδια μου δεν ακουμπούσαν τη γη. Άρχισα να ανυψώνομαι, και σε λίγο πετούσα με αστραπιαία ταχύτητα.
Τότε βρέθηκα μέσα σ' ένα κτίσμα, σαν αιωρούμενο καμπαρέ και γλυκές μελωδίες πλημμύρησαν τ' αυτιά μου. Ήταν όλοι εκεί. Ο Μάνος στο πιάνο, ο Cole Porter τραγουδούσε τα "Παιδιά του Πειραιά" μαζί με δύο τρανσέξουαλ κι ο Liberace έβαζε στρας σε φουστανέλες. Παραδίπλα ο Όσκαρ Ουάιλντ σε ρόλο stand up comedian διάβαζε αποσπάσματα από Αριστοφάνη, ενώ ο Tenessee Williams αγκαλιά με ένα Πολωνό έβγαζε ένα σπαρακτικό μονόλογο από τη Μήδεια. Πού ήταν τα καζάνια και οι διάολοι που μου είχαν υποσχεθεί;
Σύντομα κατάλαβα πως o ερχομός μου σ' αυτό το μεταθανάτιο τόπο κατοικίας των γκέι, συνέπεσε με ένα 'greek night' που διοργάνωνε ο λόρδος Byron. Τότε μου άρπαξε το χέρι η Σαπφώ και αφού με καλωσόρισε με κάθισε στη κορυφή ενός τεράστιου τραπεζιού συστήνοντας με σε καμιά δεκαριά αρχαιοέλληνες παιδαράδες . Τη προσοχή μου τράβηξε ένας ξανθός Αθηναίος που είχε πέσει στη Μάχη του Μαραθώνα και του χαμογέλασα ντροπαλά. Αμέσως ήρθε και κάθισε δίπλα μου και μου άρχισε τη πάρλα. Δε μπορώ να πω πως κατάλαβα πολλά, γι' αυτό προτείνω σε όσα νεαρά παιδάκια παραπονιούνται στους γονείς τους «Μα τι θα μου χρειαστούν εμένα τα αρχαία;» να το βουλώσουν και να στρώσουν το κώλο τους να διαβάσουν.
Τότε έφτασε και το φαγητό. Τα πιάτα γεμάτα ελληνικούς μεζέδες εμφανίστηκαν ως δια μαγείας μέσα απ' το τραπέζι κατευθυνόμενα από ασώματα χέρια δείγμα πως το σερβίρισμα είχε αναλάβει ο Ζαν Κοκτώ. Αφού χλαπάκιασα και κατέβασα μια νταμιτζάνα κρασί ένιωσα μια γλυκιά νύστα να με παρασέρνει και έγειρα ακουμπώντας το κεφάλι μου στον ώμο του γενναίου Μαραθωνομάχου. Μετά από λίγο με σήκωσε και αφού με πήγε στη μέση της πίστας αγκαλιαστήκαμε και χορέψαμε μαζί υπό τους ήχους ενός ποντιακού άσματος που τόσο αισθησιακά τραγουδούσε η Virginia Woolf.
Το σκηνικό άλλαξε δραματικά όταν εξαιτίας του ισχυρού ηλεκτροσόκ στο στήθος μου, βρέθηκα πάλι στην Ιπποκράτους περιτριγυρισμένος από άγνωστα πρόσωπα που με κοιτούσαν τρομαγμένα ενώ οι αλλοδαποί εργάτες με ευχαριστούσαν σε σπαστά ελληνικά που τους έσωσα τη ζωή.
(Next time: Η Νταμιτζάνα)
revqueer@yahoo.com
40 σχόλια:
Δεν ξέρω γιατί, ένοιωσα όμως μια γλυκιά λύπη με αυτό σου το ποστ.
Μάλλον ξέρεις γιατί, τα έχουμε πει από κοντά.
Αντίθετα με τον g, εγώ ξεράθηκα στο γέλιο. Με άκουσε όλη η πολυκατοικία.
Τί να πρωτοσχολιάσω; Την μισοφαγωμένη τυρόπιτα που έλαβε το τσιγγανόπουλο, δείγμα της φιλανθρωπίας σου, το αιωρούμενο καμπαρέ με τους εξαίρετους ενοίκους του, το greek night με hostess την Σαπφώ, τον ξανθό μαραθωνομάχο - κίνητρο για εκμάθηση αρχαίων ελληνικών, το ποντιακό άσμα με την φωνή της virginia woolf?
Τέλειο κείμενο, στα καλύτερά σου.
Καλησπέρα.
Πολλά απο αυτά που γράφουμε , σίγουρα κάτι σημαίνουν!! Μου δίνεται ενα πιο βαθύ μήνυμα , το οποίο δεν μπορώ να πω αλλα όυτε και να γράψω!!
Κάτι θα ξέρεις εσυ...!!! :-)
dante μπαίνει σε κατάσταση γλυκειάς μελαγχολίας - ευδαιμονίας - μέθεξης - δέους - γεμίσματος με συναισθήματα αγαλίασης - εξύψωσης και ακούει αγγελάκια να τραγουδάνε remix "τη υπερμάχω στρατηγώ" σε Φα μινόρε...
έλιωσα με την ατάκα για τα αρχαία. Και εδώ θέλω να ευχαριστήσω τη μαμά μου, τον μπαμπά μου και τον σκύλο μου που αν και φυτουκλα της Θετικής ήμουν άριστη ΚΑΙ στα Αρχαία. Κανένας αρχαίος για μένα μετά θάνατον υπάρχει ή ήταν όλοι ευρύπρωκτοι; (σ.σ. έτσι έλεγαν τον Αλκιβιάδη, γνωστό αλάνι της εποχής, όχι μόνο για τα επιτεύγματα αλλά και το κάλλος του)
Απίστευτο. Ιπποκράτους σε ποιό ύψος;;; ;)
Κι εγώ ένιωσα μια γλυκιά μελαγχολία...
Αλλά εκεί με τον μαραθωνομάχο, ξεσκίστηκα να γελάω!
Τρέχω να φρεσκάρω τα αρχαία μου, ποτέ δεν ξέρεις... Και σε λίγες μέρες παίζει να περνάω την Ιπποκράτους!
Μην πάω αδιάβαστος!.. :)
o elvis diladi ontws itan str8? boo hoo hoooo hooooo
oute akougate cher/madonna/spice girls?
oute stin kolash den exw parhgoria boo hoo hoooooooooooo
eisai apisteutos!!!xxxx
Εγώ μπερδεύτηκα στο τέλος.
Tη ζωή των εργατών πώς την έσωσες;;
Εννοείς οτι έπεσαν στα μαλακά; Τί είσαι πια; Σαμπρέλα;
loooooooooooove revqueerouliiiii
ْΑπίστευτο post! Εγώ θα καταταχθώ σε αυτούς που γέλασαν.
Kisses XXX
Ότι πιο γλυκό έχεις γράψει, κι ας προσπαθούσες να το καλύψεις με χιούμορ.
Τώρα κι εγώ ψιλομελαγχόλησα με το πόστ αυτό...αλλά έτσι κι αλλιώς είμαι στη φάση αυτή all day πλέον.
Υ.Γ: Η Σαπφώ γιατί δεν έχει λίνκ? επειδή ήταν λεσβία? ρατσίστα.
"γι' αυτό προτείνω σε όσα νεαρά παιδάκια παραπονιούνται στους γονείς τους «Μα τι θα μου χρειαστούν εμένα τα αρχαία;» να το βουλώσουν και να στρώσουν το κώλο τους να διαβάσουν."
8EOS!!! - Kai na "strwsoyn" ton kwlo toys, genikotera ;)
Εγώ θα τους σκυλόβριζα. Μια χαρά φαίνονταν τα πράγματα εκεί. :P Ελπίζω να πέρασες ένα όμορφο τριήμερο. Φιλιά πολλά. :)
Σε λατρεύω,
Σε ποθώ,
Σε θέλω κολασμένα!
Μ’ έχεις ήδη πηδήξει πόσες φορές με το μυαλό, δεν αντέχω άλλο μακριά σου.
Θέλω νά ’μια στα γόνατά σου και να μου μιλάς για τα όργια σου, τις εμπειρίες σου, την πρώτη σου κολονοσκόπιση.
Αχέμ...
Το κείμενό σου ήταν απλά, Τέλειο! Με χιούμορ, εξυπνότατες ατάκες, και αρκετές πληροφορίες. Εύγε παιδί μου, εύγε! Μήπως ήρθε η ώρα να ετοιμάσεις το πακέτο με τα χειρόγραφα για τον Πολύχρωμο Πλανήτη; Άντε, γιατί τα θέλω και σ’ εκτυπώσιμη μορφή τα κείμενά σου.
;-)
Δηλαδή για να μιλήσω σε ολους αυτούς του Τρωικού πολέμου πρέπει να μιλάω Αρχαία;;;; Κάηκα! Η γλώσσα του σώματος πιάνεται;;; ο Μάνος πώς τους μιλάει; Αρχαία με Γαλλική προφορά; Έχω κενά ... να σου ρίξουμε μερικούς εργάτες ακόμα;
Εγώ πάλι λυπάμαι τις αδερφές και τις λεσβίες που διατηρούν την οποιαδήποτε θρησκευτική πίστη σε ένα σύστημα που τους απορρίπτει.
Μ'άρεσε το κειμενό σου. Κι ήταν κι εκπαιδευτικό επίσης.
Οι bi πού πάνε? Εχεις ακούσει?
PS: Γουστάρω το promotion που κάνεις στα αρχαία. Είμαι σίγουρος ότι πλέον θα ρωτάνε συνθηματικά μεταξύ τους τα "δικά μας" παιδιά στο σχολείο: "Αρχαία πόσο πήρες?"... "20? μμμ γιάμι... και εγώ 19,5" (τα φτιάχνουνε)
ποσες πιθανοτητες εχω να γινω δικη σου?
Πολύ όμορφο κείμενο με την πιο ταιριαστή μουσική υπόκρουση!Δεν μπορεί, κάπου θα υπάρχει και στη Γη, ένα τέτοιο μέρος...
καλά αυτό το πόστ δεν έπρεπε να τελειώσει ποτέ. ατελείωτη η λίστα των καλεσμένων στον παράδεισο, χωρίς να υπολογίσουμε και την guest list!
Revqueer, εἶσαι ΘΕΟΣ, ἔγραψες ἄλλο ἕνα ΤΕΛΕΙΟ κείμενο! Μπράβο, γαμᾶτο!!!!!!!
Ὑπογραγή: Ἡ πιὸ φανατικὴ ρεβίτσα :-)
Ήθελες να καλοπεράσεις στην κόλαση εεεε; Ξέχασες ότι η μόνη κόλαση είναι εδώ κάτω ;-)
Welcome back from the Netherworld
Μα τι φαντασία και αυτή!!! Λίγο ακόμη και θα με έκανες να ανυπομωνώ! Εδώ και 2 λεπτά προσπαθώ να θυμηθώ που έχω "πετάξει" τα βιβλία μου! Μπορώ να πάω στο δωμάτιο με τους Ρωμαίους, μου άρεσαν περισσότερο τα λατινικά... Να δω επίσης που έβαλα και τη στολή του αρχαίου Έλληνα...
Με το Μαραθωνομάχο μόνο στο χορό μείνατε; Τι κρίμα...
Πες μας πού να μην ξαναπεράσουμε!
Βρε οράματα που έχει ο κόσμος!
Πάντα τέτοιες ιστορίες...
Αυτο ηταν...πρεπει να πινουμε τα ιδια ληγμενα....
Μακάρι να είναι έτσι εκεί πάνω... αυτή την ιστορία την είπες στους εργάτες?
Ετσι ακριβως ειναι εδω πανω, σας το λεω εγω!
Οι τυροκροκετες ειναι παραγωγης μου, με 4 τυρια, 2 γλυκα και 2 αλμυρα, μες το μαγεριο ειναι το μαρικακι, κορη του μπαρμπαγιανακακη, ψαρακια τηγανιζει μες το μαγεριο...
οπα...
Εν αντιθέση, πες μου που να περιμένω από κάτω.
Φαντάσου guest stars: Marlene Dietrich, Greta Garbo, Ρουμί, Mελίνα Μερκούρη, etc.
Πολύ φοβάμαι όμως ότι θα καταλήξουμε κάπου όπου θα είναι σαν τα κουτσομπολίστικα με κριτές των Ρακιντζή και την Ρούλα.
πολλά γλυκά χαμόγελα με κυρίευσαν...:)
G4George: Ξέρεις εσύ... ;-)
Jimmy: Σ' ευχαριστώ πολύ ρε!!
P@n0s: Κάτι ξέρω 'γω...
Dante: Σ' άρεσε; Θα τα πούμε εκεί! (Μακάβριο)
Alienlover: Μη μου ανησυχείς! Παρά τις φήμες υπήρχαν και στρ8 αρχαίοι!
Αντώνης: Της Πανεπιστιμιακής Λέσχης.
Equilibrium: Προβλέπεται συνωστισμός στην Ιπποκράτους!
Povofag: Α είδα πολλούς εκεί που δεν το μάθαμε πως είναι γκέι. Όνοματα δε λέω, θα τους δεις και μόνος σου.
Σούλα: Ναι, είμαι σα σαμπρέλα.
Sikia: Κοίτα ποιός μιλάει... (Δε ξέρεις πόσο σ' αγαπώ!!!)
Gaymeboy: Ευχαριστώ!!
Παύλος: Το ήξερα πως ο πατριώτης μου θα το εκτιμούσε!!
Μάλερ: Ε λοιπόν το ομολογώ!! Τη ξέχασα!!
Alex. A.: Εμ α! Πολύ έχουν ξεφύγει τώρα τελευταία!
Strahd: Και πολύ καλά θα έκανες!!
Ναυτίλος: Απ' τους δυο μας μάλλον εσύ προηγείσαι για μια βόλτα απ' το Πολύχρωμο Πλανητη...
Constedemon: Η γλώσσα του σώματος μετράει κυρίως...
Queerdom: Να σου πω, κι εγώ κάπως δυσκολεύομαι να το καταλάβω. Αν πάντως ο άλλος είναι συνειδητοποιημένος γκέι και πιστεύει, δεν έχω πρόβλημα. Μου προκαλούν θλίψη άνθρωποι που στρέφονται στη θρησκεία αναζητώντας 'γιατρειά', αλλά αυτό είναι άλλο μεγάλο θέμα...
Mad: Οι bi είτε διαλέγουν εξ αρχής, είτε πάνε πέρα δώθε ανάλογα με τα κέφια τους!
λολίτα: Σε θεωρώ δική μου!! Παντρευόμαστε; Απλά παράλληλα θα πηγαίνω με άντρες. Σε πειράζει;
Cobden: Αν υπάρχει φίλε cobden, είναι σίγουρα πολύ μακριά απ' το sodade!
Tovene: LOL! Όντως!!
Gordon: Φανατική μου ρεβίτσα, σ' αγαπώ!
gaysuperhero: lol!! Καλώς σας βρήκα!!
Ηφαιστίωνας: Με το μαραθωνομάχο δε καταφέραμε δυστυχώς να πάμε παραπέρα. Εύχομαι να με περιμένει!
Kitsosmitsos: xixi!! :-)
Γ(κ)άμει Bear: Αν τα δικά μου έχουν λήξει μερικές εβδομάδες, τα δικά σου έχουν λήξει χρόνια! Κανείς μας δε φτάνει το ύφος των κειμένων σου!
Aviator: Τη κράτησα μόνο για εσάς!
x-oyranoy: Πού βρίσκεσαι εσύ παιδί
μου;
Θράσος: Απαπα!! Ελπίζω πως όχι!!
basnia: Χαίρομαι!!
lol
pao na ksaploso tora me to xamogeloa sta xeili!
na organosoume kai ligmenaParty:P
Θα στο ξαναπώ!!!
ΤΕΛΕΙΟ, ΤΕΛΕΙΟ, ΤΕΛΕΙΟ!!!
(ορίστε. το πα!)
"α πιάτα γεμάτα ελληνικούς μεζέδες εμφανίστηκαν ως δια μαγείας μέσα απ' το τραπέζι κατευθυνόμενα από ασώματα χέρια δείγμα πως το σερβίρισμα είχε αναλάβει ο Ζαν Κοκτώ. "
Πωπω τι να σου πω
πως τα σκεφτεσαι ρε παιδακι μου;;
Θα ψοφησωωωω
αχ και ειναι ακομα πιασμενοι οι κοιλιακοι μου απο την γυμναστικη και πονω να γελω
Πολύ ωραίο. Με έκανε absentminded για λίγο, εδώ στο γραφείο...
to wraiotero keimeno pou diavasa edw kai kairo...kai to servires me poly glykitita. kai eipes ta panta. respect.
revako,
ωραίο το σκηνικό στο λιβάδι, μόνο το μικρό σπίτι λείπει, και τα ποντιακά άσματα της woolf (αυτά επιβάλλεται να λείπουν!). κάτι σε χειλουδάκη δεν έχουμε; έστω κουμαριανού βρε αδερφέ.
θα σε περιποιηθώ εγώ στη "ζωή μετά"
τις ευλογίες μου
Anubis
Τι ύψος στην Ιπποκράτους; Ψάχνω μια βδομάδα.
Δημοσίευση σχολίου