Νουαρ 2

'Ένα πάνω δύο κάτω, ένα πάνω δύο κάτω, ένα πάνω δύο κάτω'. Χτύπησε το τηλέφωνο. Αφησα κάτω το πλεκτό που ετοίμαζα και το απάντησα.
«Κύριε Λούλη, πείτε μου! Τον πιάσατε ; Του μιλήσατε; » ρωτούσε ο Ρούφερσον. Επειδή εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα πώς να του εξηγήσω πως τα είχα ελαφρώς σκατώσει το προηγούμενο βράδυ, έδωσα μια διορία στον εαυτό μου και του υποσχέθηκα πως θα περάσω από το σπίτι του, να του τα πω αναλυτικά και όχι από το τηλέφωνο «για λόγους ασφαλείας». «Μην έρθετε πριν τις 2. Θα λείπω.», συμπλήρωσε στο τέλος, κι έκλεισε το τηλέφωνο.

Συνέχισα το πλεκτό μου μέχρι τη μία και ξεκίνησα για το ραντεβού. Έφτασα κάπως νωρίτερα και πάρκαρα κάτω από κάτι φυλλωσιές. Ξεκίνησα να προβάρω στο καθρέφτη του αυτοκινήτου κάποια πειστική εξήγηση για τη χθεσινή αποτυχία που θα διέσωζε το κύρος και τη φήμη που είχα ως o μεγαλύτερος γκέι ντετέκτιβ των Βορείων Προαστίων. Ξαφνικά άκουσα φωνές και καυγάδες από το σπίτι.

Αμέσως βγήκα από το αμάξι, πήδηξα τα κάγκελα και κρύφτηκα πίσω από τους θάμνους - πέη. Κατάλαβα πως η λογομαχία γινόταν στο τρίτο όροφο της έπαυλης. Για να έχω καλύτερη θέα σκαρφάλωσα και έκατσα στη κορυφή ενός θάμνου- πέους, σημείο το οποίο μου παρείχε την καλύτερη οπτική γωνία, για να βλέπω τι γίνεται ακριβώς μες το δωμάτιο.

Είδα έντρομος τον Ρούφερσον, κατακόκκινο από οργή, να παλεύει με το Ντάνυ, προσπαθώντας να του αποσπάσει από τα χέρια ένα περίστροφο. Βγάζοντας μια αντρίκεια κραυγή πήδηξα από το πέος και σπάζοντας το παράθυρο προσγειώθηκα ανάμεσα στους δύο άντρες.

«Τι κάνεις εσύ εδώ από τώρα;» τσίριξε ο ασχημομούρης Ρούφερσον, και με λύσσα έστρεψε το όπλο που είχε καταλήξει στα χέρια του προς το μέρος μου. Εγώ κατουρήθηκα από το φόβο μου, έκλεισα τα μάτια μου και πριν προλάβω να τρέξω να κρυφτώ άκουσα το δυνατό ΜΠΑΜ!

Εκατομμύρια εικόνες πλημμύρισαν το μυαλό μου. Είδα το πρώτο άντρα που με αγάπησε, το πρώτο μου όργιο, τις ατελείωτες μπαρότσαρκες και τα ξενύχτια, τους τρελούς χορούς που έριχνα στο Sodade. «Θεέ μου», σκέφτηκα, «πεθαίνω και περνά η ζωή κάποιου άλλου μπροστά απ' τα μάτια μου!» Όταν τα άνοιξα ο Ρούφερσον ήταν στο πάτωμα και ο Ντάνυ από πάνω του τον κρατούσε κάτω.

«Μην ανησυχείς Λούλη, ήταν άσφαιρα. Αντικατέστησα εγώ τις σφαίρες», ακούστηκε η φωνή του μπάτλερ. «Η αστυνομία είναι καθ' οδόν» , συμπλήρωσε, και σχίζοντας το κοστούμι του, αποκαλύφθηκε μια σκονισμένη στολή της ΕΛ.ΑΣ. Έδεσαν το Ρούφερσον σε μια καρέκλα.

«Ε, λοιπόν ναι! Ήθελα να σε ξεκάνω. Να σου φάω τη περιουσία», φώναζε στο Ντάνυ.
«Εσύ τη δική του; » ρώτησα με απορία.
«Ναι , τη δική μου» , είπε ο Ντάνυ. «Το εργοστάσιο με τα αποτριχωτικά ανδρών πάει για φούντο. Όλοι ξέρουν πως οι τρίχες είναι και πάλι in».
«Έχεις εσύ περιουσία;» είπα , κοιτώντας τον πλέον με άλλο μάτι.
«Ναι, ο πατέρας μου έχει τη μεγαλύτερη βιομηχανία ανταλλακτικών δονητών στα Βαλκάνια».
«Τότε, γιατί τα είχες μ' αυτόν;»

«Γιατί τον αγαπούσα Λούλη. Πάντα μου άρεσαν οι άσχημοι. Αλλά αυτός ήθελε τα λεφτά μου. Σου είπε πως τάχα μου θέλω να τον σκοτώσω , ενώ όλο αυτό τον καιρό, σχεδίαζε αυτός να με ξεκάνει. Εσένα σε ήθελε απλώς μάρτυρα. Να κατέθετες πως τον απειλούσα. Αν ερχόσουν την ώρα που είχατε συμφωνήσει , θα έβρισκες το πτώμα μου κι αυτός θα έλεγε πως με σκότωσε σε αυτοάμυνα. Πώς του είχα επιτεθεί εγώ πρώτος. Ήσουν σημαντικό κομμάτι της πλεκτάνης. Χωρίς εσένα δε μπορούσε να αποδείξει αυτά που θα έλεγε. Αλλά ευτυχώς ο μπάτλερ , που είναι συνταξιούχος αστυνομικός , τα είχε ψυλλιαστεί όλα. Μόλις με φώναξε ο Ρούφερσον για να μιλήσουμε , κατάλαβε τι σχεδίαζε και με ενημέρωσε».

«Και η τσουλίτσα; » ρώτησα με απορία.

«Μη με παρεξηγείς. Είναι μια λεσβία καλή φίλη μου. Το παίζουμε παντρεμένοι επειδή τη πίεζαν οι γονείς της και απλά μια στις τόσες βγαίνουμε έξω να μας βλέπει ο κόσμος » .

«Ντάνυ μου σωθήκαμε! Γιούπι! » φώναξα και έπεσα δακρυσμένος στην αγκαλιά του.

Γύρισε και με κοίταξε με ένα λάγνο βλέμμα.

«Ευτυχώς που ήρθες νωρίτερα και του απέσπασες τη προσοχή. Από εχθές που σε είδα να με κυνηγάς ως περίπτερο δε μπορούσα να σε βγάλω από το μυαλό μου. Λούλη, είσαι ένα τέρας », είπε , και με άρπαξε με τα στιβαρά του μπράτσα δίνοντας μου ένα γλωσσόφιλο που έκανε τα δάχτυλα των ποδιών μου να αλλάξουν θέσεις μεταξύ τους.

Εκείνο το βράδυ , ξάπλωσε στο κρεββάτι μου φορώντας μόνο το μποξεράκι του κι εγώ πήγα στο μπάνιο να ετοιμαστώ. Ξεγυμνώθηκα και κάλυψα όλο μου το κορμί με πολλές στρώσεις σαντιγί . Κοιτάχτηκα στο καθρέφτη και ήμουν ίδιος το ανθρωπάκι της Μισελέν.

«Ready or not here Ι come!» του φώναξα.

Ο Ντάνυ με κοίταξε και συγκινημένος είπε : «Μα είσαι απαίσιος! »

Αρχισε σιγά -σιγά να τρώει τη σαντιγύ από πάνω μου, αλλά μέχρι να φτάσει στα ενδιαφέροντα σημεία είχε βαρυστομαχιάσει και πέρασε το υπόλοιπο βράδυ ξερνώντας πάνω από τη λεκάνη, ενώ εγώ του χάιδευα στοργικά το κεφάλι.

Ένας μεγάλος έρωτας μόλις ξεκινούσε.

(Next time: Me, Myself And I)

revqueer@yahoo.com