Searching for love

Συνεχίζοντας την αναζήτηση του τέλειου συντρόφου μέσω διαδικτύου, σκόνταψα πάνω σε μια ιστοσελίδα που υποσχόταν με μια συμβολική χρέωση 50 ευρώ στη πιστωτική μου κάρτα, να μου βρεί τον Mr. Right ανάμεσα στα 2.000.000 εγγεγραμμένα μέλη της. Το μόνο που είχα να κάνω ήταν να απαντήσω σε 250 πολύ προσωπικές ερωτήσεις που θα καθόριζαν με φοβερή ακρίβεια τα γούστα μου και από μόνη της η σελίδα θα μου παρουσίαζε τον πλέον συμβατό με εμένα άντρα.

Ο δικός μου ιδανικός σύντροφος ακούει στο όνομα Όλαφουρ Μπγιόρνισον και κατοικεί σε μια κωμόπολη λίγο έξω από το Ρέυκιαβικ το όνομα της οποίας δε μπορώ να προφέρω γιατί έχει πολλά κουλά κυκλάκια και τελίτσες πάνω από τα γράμματα. Το σάιτ δεν επιτρέπει φωτογραφίες και το μόνο που ήξερα για τον Όλαφουρ είναι πως είναι 28 ετών και Καρκίνος στο ζώδιο. Ανακουφισμένος που επιτέλους θα γνώριζα τον άντρα της ζωής μου, αποφάσισα πως θα ήταν χάσιμο χρόνου να ξεκινήσουμε με αμήχανα chat και ανταλλαγή φωτογραφιών, και έτσι ετοίμασα απευθείας βαλίτσες μου για να πάω να τον συναντήσω.

Αφού ρευστοποίησα όλη τη πενιχρή περιουσία μου, έκλεισα αεροπορικά εισιτήρια για Ρέυκιαβικ. Για να εξασφαλίσω τη πιο οικονομική πτήση, έπρεπε να πετάξω μέσω ενός άγνωστου σε μενα λατινοαμερικανικού κρατιδίου, της Σάντα Φραντζέσκα, και μετά από 8ωρη παραμονή στο αεροδρόμιο θα πετούσα για το τελικό μου προορισμό.

Το αεροδρόμιο της Σάντα Φραντζέσκα ήταν κάπως μικρό και αφιλόξενο. Στην αίθουσα αναμονής, έπεσα θύμα ενός ηλικιωμένου επιδειξία αλλά στη συνέχεια έμαθα πως για τους ντόπιους αυτός θεωρείται ο πλέον ευγενικός τρόπος καλωσορίσματος, οπότε ανταπέδωσα.

Για κακή μου τύχη έγινε αεροπειρατεία στο αεροπλάνο για Ισλανδία και κατέληξα να περνάω τον επόμενο μήνα σ' ένα μπουντρούμι στο Ανατολικό Τιμόρ, όμηρος των ανταρτών που εναντιώνονταν στην ένωση του κρατιδίου τους με το Δυτικό Τιμόρ. Δεχόμουν καθημερινά ξυλιές και μαστιγώματα από μια ξετσίπωτη νταρντάνα που ούρλιαζε σε μια ακατανόητη σε μένα γλώσσα, ενώ ταυτόχρονα μου έβαζε cd με τη Δήμητρα Ματσούκα να μιλάει αγγλικά. Ευτυχώς άκουσε τις κραυγές απελπισίας μου ένας Ισπανός βυρσοδέψης, και αφού σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές με ελευθέρωσε, με χρέωσε 250 ευρώ συν πουρμπουάρ (και χωρίς απόδειξη) για το κόπο του.

Φτάνοντας με λίγες εβδομάδες καθυστέρηση στο Ρέυκιαβικ, έκατσα τρεις ώρες στο αεροδρόμιο προσπαθώντας κάπως να σουλουπώσω τα χάλια μου. Στη συνέχεια πήρα το λεωφορείο για τη κωμόπολη του μοναδικού μου έρωτα και έφτασα έτοιμος να με ερωτευθούν και να ερωτευθώ. Άρχισα να πιάνω περαστικούς στο δρόμο ρωτώντας τους αν γνωρίζουν κάποιον Μγιόρνισον αλλά ανακάλυψα πως το όνομα του είναι σαν το ελληνικό Παπαδόπουλος και αντιστοιχούσε στο μισή κωμόπολη (18000 κάτοικοι). Χωρίς να το βάζω κάτω , πήρα το τηλεφωνικό κατάλογο και τηλεφώνησα όλους τους Μγιόρνισον με τη σειρά, μέχρι που μετά από 1342 τηλεφωνήματα τον πέτυχα. Χωρίς να του εξηγώ πολλά πολλά, μου έδωσε οδηγίες για το σπίτι του με εξαιρετικά φιλικό τρόπο που έδειχνε τον ακέραιο χαρακτήρα του .

Το άγχος μου πριν του χτυπήσω το κουδούνι δε περιγράφεται. Δεν είναι και λίγο πράγμα να ξέρεις πως όταν ανοίξει η πόρτα θα συναντήσεις τον άντρα που περίμενες όλη τη ζωή σου.

Ο Όλαφουρ ήταν κάτασπρος, κατάξανθος και πανέμορφος. Μόλις τον είδα, ένιωσα μια πρωτοφανή συγκίνηση. Άρχισε να τρέμει το κάτω χείλος μου και είδα πως δε μπορούσα να αρθρώσω λέξη. Του έδωσα το δώρο που τόσο καιρό, παρά τις δυσκολίες μου, φύλαγα σα κόρη οφθαλμού (ένα πολυμίξερ της Μουλινέξ), και με ευγένεια με ευχαρίστησε. Το δέος που επιτέλους γνώριζα τον άντρα που θα με έβγαζε από τη δυστυχία μου με έκανε να καθίσω στο πάτωμα και να αρχίσω να κλαίω με αναφιλητά. Ανάμεσα στους λυγμούς μου προσπάθησα να του εξηγήσω ποιος είμαι και γιατί ήρθα αλλά ο δόλιος δε μπορούσε να βγάλει άκρη.

Τα δάκρυα έτρεχαν ποτάμι. Πώς θα του έδινα να καταλάβει πόσο καιρό τον περίμενα; Πώς θα έλεγα όλα αυτά που τόσο ήθελα να πω; Τότε με πλημμύρισε ένα αίσθημα ματαιότητας και έφτασα στο συμπέρασμα πως όσο κι αν καθόμουν δεν υπήρχε περίπτωση να βρω το θάρρος να του μιλήσω. Έτσι σηκώθηκα και έφυγα τρέχοντας, αφήνοντάς τον απορημένο να κρατάει το πολυμίξερ.



(Next time: I hold the lock and you hold the keywords.)
revqueer@yahoo.com