Με Οικογένεια.

Ώρες ώρες πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται ποιοι είναι επιτέλους αυτοί οι άνθρωποι που αποκαλώ 'οικογένειά' μου; Γιατί να μην έχουμε έστω ένα πράγμα κοινό;

Νιώθοντας πως λείπει από τη ζωή μου αυτό που ονομάζεται οικογενειακή θαλπωρή, αποφάσισα να έρθω κόντρα με το ρητό «Τους φίλους τους διαλέγεις, την οικογένεια όχι» και με περισσή φαντασία να φτιάξω μια οικογένεια στα μέτρα μου, που θα με αγαπούσε άνευ όρων και θα με αποδεχόταν γι' αυτό που πραγματικά είμαι.

Καταστρώνοντας μεθοδικά τα σχέδιά μου, έκανα ένα πρόχειρο κάστινγκ στο μυαλό μου (μαμά, μπαμπάς, αδέρφια) και αφού πούλησα ένα οικοπεδάκι που μου άφησε ένας θείος στη Λούτσα ξεκίνησα τις διαδικασίες για να προσλάβω τα άτομα με τα οποία από εδώ και στο εξής θα μας ένωναν δεσμοί αίματος έστω και επί πληρωμή.

Για μαμά επέλεξα τη λατρεμένη μου Σπεράντζα Βρανά, μια θαυμάσια γυναίκα, το ρόλο του πατέρα ανέλαβε ο Γιάννης Φέρτης, σταθερή - διαχρονική αξία, και για αδέρφια κατέληξα στα πέντε παλικάρια του συγκροτήματος των ONE, γιατί πάντα ήθελα να είμαι μέλος πολύτεκνης οικογένειας.

Με μεγάλη έκπληξη διαπίστωσα πως δέχτηκαν όλοι άμεσα, ίσως λόγω της γενναιόδωρης αμοιβής που τους παρείχα. Στη πρώτη μας συνάντηση τους εξήγησα ποιος είμαι και για ποιο λόγο τους θέλω, τους έδωσα ένα σενάριο να ξέρουν πάνω κάτω πέντε πράγματα για μένα και τους εξήγησα πως το μόνο που ζητάω είναι λίγη αγάπη και κατανόηση. Όλοι υποσχέθηκαν να δώσουν το καλύτερό τους εαυτό για να μη με απογοητεύσουν και συμφωνήσαμε να συναντηθούμε την επόμενη μέρα για πενθήμερη οικογενειακή εκδρομή στη Χαλκιδική (τα έξοδα δικά μου).

Περάσαμε υπέροχα!

Στο αμάξι όπως πηγαίναμε, τραγουδούσαμε όλοι μαζί τραγουδάκια εκδρομής και η μαμα-Βρανά μας τάιζε κεφτεδάκια που είχε ετοιμάσει και μας μάλωνε που δε καθόμασταν ήσυχα ήσυχα και ενοχλούσαμε το μπαμπα-Φέρτη που οδηγούσε. Ήταν απίστευτο πόσο γρήγορα δέσαμε!

Η Χαλκιδική ένα όνειρο! Μείναμε σ' ένα φοβερό ξενοδοχείο με όλα τα κομφόρ και τις ανέσεις, σωστό παλάτι, και η μέρα πήγαινε κάπως έτσι. Το πρωί ξυπνάγαμε με τους One και με γέλιο και κέφι κάναμε τη πρωινή μας αποτρίχωση στήθους. Το τι καλαμπούρια λέγαμε, δε μπορώ να περιγράψω! Μετά κατεβαίναμε στο εστιατόριο για πρωινό και η μαμα-Βρανά μας άρχιζε στις σόκιν ιστορίες, ενώ ο μπαμπα-Φέρτης με αγκάλιαζε ανά πεντάλεπτο συγκινημένος που ο Θεός τον ευλόγησε να έχει ένα γκέι γιο. Την υπόλοιπη μέρα τη περνάγαμε στη παραλία και το βράδυ μας έβαζε η μαμα-Βρανά για ύπνο τραγουδώντας με τη γλυκιά φωνή της τραγουδάκια του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου.

Τα αδέρφια μου ήταν και γαμώ τα παιδιά! Για πρώτη φορά κατάλαβα πόσο δύσκολο είναι να είσαι φτασμένος ποπ σταρ. Μπορεί να μην έτρωγαν σχεδόν τίποτα αλλά είχαν τόση ενέργεια! Συνέχεια έκαναν πρόβα στο τραγούδι, και όταν λέω συνέχεια το εννοώ! Για παράδειγμα στο μεσημεριανό ενώ τρώγαμε έλεγαν «Μπαμπα-Φέρτη θέεεεεεεεελω κι άααααααλλο παστίτσιοοοοοοοΟΗΟΗΟΗΟWOWOW» ενώ στα καλά καθούμενα έσκιζαν τις μπλούζες τους κι εγώ με το μπαμπα-Φέρτη και τη μαμα-Βρανά τσιρίζαμε σα δεκατετράχρονα! Τη τελευταία μέρα η συγκίνηση ήταν έκδηλη και μαμα-Βρανά έβαλε τα κλάμματα και με αγκάλιασε. «Πότε θα μου φέρεις ένα καλό αγόρι να γνωρίσω;» μου είπε με τρεμάμενη φωνή κι εγώ της είπα πως την αγαπώ.

Τα πράγματα χάλασαν όταν στο δεύτερο ταξίδι μας, στο Παρίσι, διαπίστωσα πως δεν αρκούσαν τα λεφτά για το ξενοδοχείο για τις μέρες που κάτσαμε. Επίσης έχασα τα εισιτήρια επιστροφής και για δύο μερόνυχτα τριγυρνάγαμε άστεγοι στο Παρίσι χωρίς να έχουμε πού την κεφαλήν πλύναι. Τελικά αναγκαστήκαμε να βγάλουμε τους ONE στο κλαρί για να εξασφαλίσουμε τους απαραίτητους πόρους. Εγώ προσπάθησα να ηρεμήσω τα πνεύματα με αστειάκια και κάποιες πολύ πετυχημένες μιμίσεις, αλλά η ένταση ήταν πια παραπάνω από έκδηλη στις σχέσεις μας. Όταν πια φτάσαμε στο Ελευθέριος Βενιζέλος, όλα τα μέλη της οικογένειας, μου παρέδωσαν γραπτώς τη παραίτησή τους και το αίμα μετατράπηκε σε χρόνο μηδέν σε κρύο νερό.

Έτσι σκοπεύω να χάσω κιλά και να φτιάξω θεϊκό σώμα.

(Next time: Μποϊκοτάζ!!!)
revqueer@yahoo.com

Me, Myself And I

Με το Ρ. βγήκαμε πρώτο ραντεβού πριν από περίπου δυο μήνες άλλα φάνηκε εξ' αρχής πως η σχέση μας δε θα προχωρούσε διότι, ενώ ακόμα ήμασταν στο εστιατόριο, τον πήρε ο ύπνος από τη βαρεμάρα και έπεσε με τα μούτρα μέσα στη ζεματιστή σούπα που μας είχαν σερβίρει ως πρώτο πιάτο. Στις παρακλήσεις μου να βγούμε ακόμα μια φορά και αφού ορκίστηκα πως θα κάνω ό,τι μπορώ για να είμαι πιο ενδιαφέρων, ο Χ. μου πρότεινε με μια δόση αγένειας να πάω να γαμηθώ.

Πληγώθηκα από τα σκληρά του λόγια και καταράστηκα τη κακή μου τύχη που με έκανε άνθρωπο βαρετό και μονόχνοτο. Πώς ήταν δυνατόν σκέφτηκα, ένας άνθρωπος με τόσο ανεπτυγμένη λίμπιντο όπως εγώ, να μην ελκύει ορδές αντρών; Από την άλλη, είναι αλήθεια πως αρκετές φορές η υπερχειλίζουσα σεξουαλικότητά μου τρομάζει τους άντρες, καθώς μου αρέσει στο σεξ να πραγματοποιώ ολόκληρα σενάρια-υπερπαραγωγές που για να γίνουν σωστά απαιτούν μεγάλους προϋπολογισμούς, σκηνικά, κοστούμια, κομπάρσους και πολύωρες πρόβες. Καταλαβαίνω πως αυτό μπορεί να κάνει τους επίδοξους παρτενέρ να νιώθουν άβολα, ειδικά όταν τους ζητώ να αναπαραστήσουν πχ. την αγαπημένη μου σκηνή απ' τη 'Λωξάντρα' ακολουθώντας πιστά τις σκηνοθετικές μου οδηγίες. Όμως γνωρίζω καλά μέσα μου πως όσα κάνω τώρα στο σεξ και προκαλούν γέλιο, κάποια μέρα, ίσως και μετά το θάνατό μου, θα εκτιμηθούν γι' αυτό που πραγματικά είναι. Έργα τέχνης.

Απειλώντας πως θα αυτοκτονήσω αν δεν ερχόταν να με επισκεφτεί, κατάφερα να πείσω το Ρ. να έρθει σπίτι μου. "Τώρα θα δούμε ποιός είναι βαρετός!" είπα ενώ ετοίμαζα τα σύνεργά μου.

Ο Ρ. έμεινε άναυδος μόλις είδε πως είχα κάνει το διαμέρισμα να μοιάζει τρομερά στη Κωνσταντινούπολη τη περίοδο της Τουρκοκρατίας. Καμία λεπτομέρεια δε μου είχε ξεφύγει. Από τους ναργιλέδες και τα γιαταγάνια μέχρι τα δύο ολοζώντανα άλογα (ΜΕ τις σέλες τους) στη κουζίνα, όλα είχαν προετοιμαστεί στην εντέλεια.

Το πράγμα χάλασε όταν εμφανίστηκα μπροστά του καβάλα σ' ένα κάτασπρο άτι ντυμένος χανουμάκι και άρχισα να του κάνω στριπτίζ πετώντας του νωχελικά τα εσώρουχά μου. Δυστυχώς έφυγε τρέχοντας και εγώ έμεινα μόνος μου πάνω στη σέλα του αλόγου να νιώθω εντελώς ηλίθιος. Όταν όμως κοίταξα στο καθρέφτη απέναντί μου, έμεινα κάγκελο! Ήμουν τόσο ερεθιστικός!

Με πήρα από το χέρι, με οδήγησα στη κρεβατοκάμαρα, κλείδωσα τη πόρτα και όταν μετά από τρεισήμισυ λεπτά τη ξανάνοιξα γνώριζα πολύ καλά πως για το γεγονός πως δε κάνω συχνότερα σεξ ευθύνεται αποκλειστικά η στενομυαλιά των άλλων.

(Next time: Με οικογένεια)
revqueer@yahoo.com

Αντίο Ονούφριε

Ονούφριε,

Για να διαβάζεις αυτό το γράμμα, σημαίνει πως έχω φύγει. Σε φαντάζομαι τώρα να ξυπνάς, να γυρίζεις πλευρό να με αγκαλιάσεις και στη θέση μου να βρίσκεις μόνο το παγωμένο μαξιλάρι.

Είσαι μαλάκας Ονούφριε! Ναι! Μπορώ να το πω επιτέλους. Είσαι μαλάκας! Θεέ μου! Πόσο λυτρωτικό είναι να το λέω φωναχτά!

Θα αναρωτιέσαι γιατί σε παράτησα. Ονούφριε, μου φέρθηκες σκάρτα. Θυμάσαι τότε που σ' έστειλα στη λαϊκή για πορτοκάλια; Επέμενα να φέρεις Θεσσαλίας αλλά εσύ μπερδεύτηκες. Έφερες Αμφιλοχίας. Πόσο σε μίσησα εκείνη τη στιγμή! Ονειρευόμουν πως σου άρπαζα τη σακούλα με τα πορτοκάλια και στα έχωνα στο στόμα ένα ένα με τη φλούδα. Μέχρι να σκάσεις. Να σκάσεις!

Κοιτάζοντας παλιές φωτογραφίες μας μήπως θυμηθώ γιατί σε πρωτοαγάπησα, το μόνο που μπορούσα να δω είναι πόσο άσχημος βγαίνεις. Δεν έχω συναντήσει ποτέ τέτοια έλλειψη φωτογένειας σε δίποδο. Κι όσο εσύ προσπαθούσες να ελαφρύνεις τη κατάσταση με αστειάκια και αυτοσαρκασμούς κάθε φορά που εμφανίζαμε τα αρνητικά, εγώ ΥΠΕΦΕΡΑ. Πώς θα έδειχνα αυτές τις φωτογραφίες στους συναδέλφους μου; Θα με περνούσαν για σαβουρογάμη.

Και εκείνη τη φορά Ονούφριε; Εκείνη τη φορά που... Κοίτα που ακόμα δεν έχω το κουράγιο να το γράψω... Ουφ Τότε που σ' εκείνο το εστιατόριο σου κάθισε ο αστακός στο λαιμό και άρχισες να βγάζεις κάτι ήχους σα κι εγώ δε ξέρω τι. Κάτι ανατριχιαστικά ΚΧΧΧΧΚΚΚΚΧΧΧΧΧ που έκαναν όλο το μαγαζί να μας κοιτάει. «Σκάσε!» σου φώναζα. «Σκάσε ζώο!» Αλλά εσύ τίποτα. Σηκώθηκες όρθιος και κουνούσες τα χέρια σου σα παρανοϊκός τροχονόμος και μας ρεζίλεψες μπροστά στους Αποστολόπουλους. Δε θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα τους όσο ζω. Ειδικά όταν το κομματάκι αστακού πετάχτηκε από το στόμα σου και προσγειώθηκε στο Chablis της κυρίας Αποστολοπούλου πιτσιλώντας το τραπεζομάντιλο. Ακόμα βλέπω στα μάτια τους την απογοήτευση κάθε φορά που συναντιόμαστε. Κι όλα αυτά εξαιτίας σου.

Μαλάκα.

Αντίο,
Κάποιος που κάποτε σ' αγάπησε.

(Next time: Me, myself and I)
revqueer@yahoo.com

I hold the lock and you hold the keywords.

Όλο αυτό το καιρό που έχω μπλογκ, είχα την εντύπωση πως έγραφα ιστοριούλες για όλη την οικογένεια, ιστοριούλες που η μέση ελληνίδα γιαγιά θα διάβαζε στα εγγονάκια από το λάπτοπ της για να κοιμηθούν. Βλέποντας όμως τις λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιείτε για να φτάσετε σε μένα, καταλήγω στο συμπέρασμα πως είστε τουλάχιστον ανώμαλοι, διεστραμμένοι, γενικά άνθρωποι που πρέπει να κλειστούν το συντομότερο σε λυσιατρείο.

Μετά λοιπόν τις λίστες BiBi και Σούλας και με τη βοήθεια του Cookie που με μεγάλη υπομονή και ευγένεια μου εξήγησε πώς λειτουργεί το google.com/analytics σας παρουσιάζω τα 21 αγαπημένα μου keywords.

21) Ειδικοί καναπέδες για άγριο σεξ Δηλαδή ανατομικοί, με ειδική θήκη για χειροπέδες, μαστίγια κτλ.

20) Τι είναι το screen? H οθόνη.

19) Ονειροκρίτησ πέοσ Ο πεινασμένος...

18) Penis + ill Περαστικά ρεεεεεεε!

17) 50 50 τι θα γίνει αύριο ?????????????

16) virgin off Στο on το είχες τόση ώρα;

15) γλωσσόφιλο θρησκεία Αμήν Παναγία μου!

14) δελφίνια ομοφυλοφιλία Αν υποπτευθώ πως ο Flipper το ανακατεύει το ριζότο...

13) ερωτικές ιστορίες με θείες Ναι, έχω γράψει αρκετές τέτοιες.

12) θέλω να ακούσω καρναβαλικά τραγούδια Ήρθες και πάλι...

11) Στυλίστες μοναχοί Πάντα υπάρχει θέση για λίγο στυλ!

10) Ουρολοίμωξη φωτογραφίες Θα σε παραπέμψω στο μπλογκ του Mad

9) πώς ρωτάς κάποιον αν είναι gay Είσαι gay;

8) Συμβουλές για πρώτο ραντεβού Αν ακολούθησες τις συμβουλές μου πες μου πώς πήγε!

7) τατιανα στεφανίδου γεωργιάδης Όπως λέμε Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ;

6) σεξουαλικά όργια στην αρχαία ελλάδα Στην αρχαία ξέρουμε, στη σύγχρονη τι γίνεται;

5) είμαι gay στους γονείς Στους άλλους τι είσαι;

4) καλέσματα κυνηγιού Εννοείς το ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΟΟΟΟΟΟΟ;

3) γυμνοί παίδαροι Εμείς είμαστε κλειστά. Απευθυνθείτε δίπλα.

2) gay κωλοτρυπίδα Σε αντίθεση με την ετεροφυλόφιλη.

1) Ψάχνω αντρικό κώλο Επιτέλους κάποιος ήρθε στο σωστό μέρος!




Δώστε βάση στους υπότιτλους.



(Next time: Aντίο Ονούφριε)
revqueer@yahoo.com

...

Heath Ledger 1979-2008

Searching for love

Συνεχίζοντας την αναζήτηση του τέλειου συντρόφου μέσω διαδικτύου, σκόνταψα πάνω σε μια ιστοσελίδα που υποσχόταν με μια συμβολική χρέωση 50 ευρώ στη πιστωτική μου κάρτα, να μου βρεί τον Mr. Right ανάμεσα στα 2.000.000 εγγεγραμμένα μέλη της. Το μόνο που είχα να κάνω ήταν να απαντήσω σε 250 πολύ προσωπικές ερωτήσεις που θα καθόριζαν με φοβερή ακρίβεια τα γούστα μου και από μόνη της η σελίδα θα μου παρουσίαζε τον πλέον συμβατό με εμένα άντρα.

Ο δικός μου ιδανικός σύντροφος ακούει στο όνομα Όλαφουρ Μπγιόρνισον και κατοικεί σε μια κωμόπολη λίγο έξω από το Ρέυκιαβικ το όνομα της οποίας δε μπορώ να προφέρω γιατί έχει πολλά κουλά κυκλάκια και τελίτσες πάνω από τα γράμματα. Το σάιτ δεν επιτρέπει φωτογραφίες και το μόνο που ήξερα για τον Όλαφουρ είναι πως είναι 28 ετών και Καρκίνος στο ζώδιο. Ανακουφισμένος που επιτέλους θα γνώριζα τον άντρα της ζωής μου, αποφάσισα πως θα ήταν χάσιμο χρόνου να ξεκινήσουμε με αμήχανα chat και ανταλλαγή φωτογραφιών, και έτσι ετοίμασα απευθείας βαλίτσες μου για να πάω να τον συναντήσω.

Αφού ρευστοποίησα όλη τη πενιχρή περιουσία μου, έκλεισα αεροπορικά εισιτήρια για Ρέυκιαβικ. Για να εξασφαλίσω τη πιο οικονομική πτήση, έπρεπε να πετάξω μέσω ενός άγνωστου σε μενα λατινοαμερικανικού κρατιδίου, της Σάντα Φραντζέσκα, και μετά από 8ωρη παραμονή στο αεροδρόμιο θα πετούσα για το τελικό μου προορισμό.

Το αεροδρόμιο της Σάντα Φραντζέσκα ήταν κάπως μικρό και αφιλόξενο. Στην αίθουσα αναμονής, έπεσα θύμα ενός ηλικιωμένου επιδειξία αλλά στη συνέχεια έμαθα πως για τους ντόπιους αυτός θεωρείται ο πλέον ευγενικός τρόπος καλωσορίσματος, οπότε ανταπέδωσα.

Για κακή μου τύχη έγινε αεροπειρατεία στο αεροπλάνο για Ισλανδία και κατέληξα να περνάω τον επόμενο μήνα σ' ένα μπουντρούμι στο Ανατολικό Τιμόρ, όμηρος των ανταρτών που εναντιώνονταν στην ένωση του κρατιδίου τους με το Δυτικό Τιμόρ. Δεχόμουν καθημερινά ξυλιές και μαστιγώματα από μια ξετσίπωτη νταρντάνα που ούρλιαζε σε μια ακατανόητη σε μένα γλώσσα, ενώ ταυτόχρονα μου έβαζε cd με τη Δήμητρα Ματσούκα να μιλάει αγγλικά. Ευτυχώς άκουσε τις κραυγές απελπισίας μου ένας Ισπανός βυρσοδέψης, και αφού σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές με ελευθέρωσε, με χρέωσε 250 ευρώ συν πουρμπουάρ (και χωρίς απόδειξη) για το κόπο του.

Φτάνοντας με λίγες εβδομάδες καθυστέρηση στο Ρέυκιαβικ, έκατσα τρεις ώρες στο αεροδρόμιο προσπαθώντας κάπως να σουλουπώσω τα χάλια μου. Στη συνέχεια πήρα το λεωφορείο για τη κωμόπολη του μοναδικού μου έρωτα και έφτασα έτοιμος να με ερωτευθούν και να ερωτευθώ. Άρχισα να πιάνω περαστικούς στο δρόμο ρωτώντας τους αν γνωρίζουν κάποιον Μγιόρνισον αλλά ανακάλυψα πως το όνομα του είναι σαν το ελληνικό Παπαδόπουλος και αντιστοιχούσε στο μισή κωμόπολη (18000 κάτοικοι). Χωρίς να το βάζω κάτω , πήρα το τηλεφωνικό κατάλογο και τηλεφώνησα όλους τους Μγιόρνισον με τη σειρά, μέχρι που μετά από 1342 τηλεφωνήματα τον πέτυχα. Χωρίς να του εξηγώ πολλά πολλά, μου έδωσε οδηγίες για το σπίτι του με εξαιρετικά φιλικό τρόπο που έδειχνε τον ακέραιο χαρακτήρα του .

Το άγχος μου πριν του χτυπήσω το κουδούνι δε περιγράφεται. Δεν είναι και λίγο πράγμα να ξέρεις πως όταν ανοίξει η πόρτα θα συναντήσεις τον άντρα που περίμενες όλη τη ζωή σου.

Ο Όλαφουρ ήταν κάτασπρος, κατάξανθος και πανέμορφος. Μόλις τον είδα, ένιωσα μια πρωτοφανή συγκίνηση. Άρχισε να τρέμει το κάτω χείλος μου και είδα πως δε μπορούσα να αρθρώσω λέξη. Του έδωσα το δώρο που τόσο καιρό, παρά τις δυσκολίες μου, φύλαγα σα κόρη οφθαλμού (ένα πολυμίξερ της Μουλινέξ), και με ευγένεια με ευχαρίστησε. Το δέος που επιτέλους γνώριζα τον άντρα που θα με έβγαζε από τη δυστυχία μου με έκανε να καθίσω στο πάτωμα και να αρχίσω να κλαίω με αναφιλητά. Ανάμεσα στους λυγμούς μου προσπάθησα να του εξηγήσω ποιος είμαι και γιατί ήρθα αλλά ο δόλιος δε μπορούσε να βγάλει άκρη.

Τα δάκρυα έτρεχαν ποτάμι. Πώς θα του έδινα να καταλάβει πόσο καιρό τον περίμενα; Πώς θα έλεγα όλα αυτά που τόσο ήθελα να πω; Τότε με πλημμύρισε ένα αίσθημα ματαιότητας και έφτασα στο συμπέρασμα πως όσο κι αν καθόμουν δεν υπήρχε περίπτωση να βρω το θάρρος να του μιλήσω. Έτσι σηκώθηκα και έφυγα τρέχοντας, αφήνοντάς τον απορημένο να κρατάει το πολυμίξερ.



(Next time: I hold the lock and you hold the keywords.)
revqueer@yahoo.com

Το 25ον έτος του βίου του

Πηγαίνει στην ταβέρνα τακτικά
που είχανε γνωρισθεί τον περασμένο μήνα.
Ρώτησε· μα δεν ήξεραν τίποτε να τον πουν.
Από τα λόγια των, κατάλαβε πως είχε γνωρισθεί
μ' ένα όλως άγνωστο υποκείμενον·
μια απ' τες πολλές άγνωστες κ' ύποπτες
νεανικές μορφές που απ' εκεί περνούσαν.
Πηγαίνει όμως στην ταβέρνα τακτικά, την νύχτα,
και κάθεται και βλέπει προς την είσοδο·
μέχρι κοπώσεως βλέπει προς την είσοδο.
Ίσως να μπει. Απόψ' ίσως ναρθεί.

Κοντά τρείς βδομάδες έτσι κάμνει.
Αρρώστησεν ο νους του από λαγνεία.
Στο στόμα του μείνανε τα φιλιά.
Παθαίνεται απ' τον διαρκή πόθον η σάρκα του όλη.
Του σώματος εκείνου η αφή είν' επάνω του.
Θέλει την ένωσι μαζύ του πάλι.

Να μην προδίδεται, το προσπαθεί εννοείται.
Μα κάποτε σχεδόν αδιαφορεί.-
Εξ άλλου, σε τι εκτίθεται το ξέρει,
το πήρε απόφασι. Δεν είν' απίθανον η ζωή του αυτή
σε σκάνδαλον ολέθριο να τον φέρει.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

http://cavafis.compupress.gr/index3.htm

(Συμμετοχή μου στο παιχνίδι του Equilibrium)

(Next time: Searching for Love)
revqueer@yahoo.com

Παρέα με τους Οντιμπίμπι.

Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Newsweek βρήκα ένα άρθρο που μου τράβηξε απευθείας τη προσοχή. Μιλούσε για μια αφρικανική φυλή, τους Οντιμπίμπι, που ζουν στο βορειοδυτικό τμήμα της ηπείρου. Οι Οντιμπίμπι, που υπολογίζονται περίπου στους 3000, έχουν μαζευτεί από όλες τις γωνιές της Αφρικής, είναι ομοφυλόφιλοι, και έχουν φτιάξει μια μικρή κοινότητα ζώντας όλοι μαζί ειρηνικά τα τελευταία 10 χρόνια. Σύμφωνα με το άρθρο είχαν δείξει έντονο ενδιαφέρον να έρθουν σε επαφή με άλλους πολιτισμούς της γης και έτσι αποφάσισα, σα νέος Μ. Αλέξανδρος, να τους επισκεφθώ για να μεταλαμπαδεύσω τη μαγεία του να είσαι Έλληνας γκέι.

Το ταξίδι ήταν κακοτράχολο αλλά η θερμότατη υποδοχή τους με αποζημίωσε και με το παραπάνω για όλες τις κακουχίες που είχα τραβήξει. Μου χόρεψαν παραδοσιακά τραγούδια της περιοχής τους, ενώ με έραναν με λουλούδια και έβαζαν στα χέρια μου λογής λογής δώρα. Εγώ για να τους ευχαριστήσω τους έπαιξα το 'Μαντουβάλα, αγάπη γλυκιά μου' με το μπουζουκάκι μου και τους μοίρασα από ένα κεσεδάκι τζατζίκι.

Τη φιλοξενία μου ανέλαβε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, ο Κουμάλο και o Γκεγκέμπεκ, που συμπλήρωναν 35 χρόνια μαζί εκείνη την εβδομάδα και είχαν την ευγενή καλοσύνη να μου εξηγήσουν πώς λειτουργεί η κοινότητα. Όλοι άνω των 21 είχαν έναν ισόβιο σύντροφο ο οποίος ονομαζόταν 'Ντίμποκ' και με τον οποίο συζούσαν μεγαλώνοντας μικρές μαύρες αδερφούλες που έβρισκαν καταφύγιο στους Οντιμπίμπι από τα αυταρχικά και ομοφοβικά αφρικανικά καθεστώτα. Όλα αυτά μετά από μια ιδιότυπη τελετή γάμου. Παράλληλα όμως, επιτρεπόταν να κάνουν no strings attached σεξ και με άλλους άντρες αλλά μόνο μετά από άδεια των 'Ντίμποκ'.
«Α! Ακριβώς το ίδιο κάνουμε και στην Ελλάδα», τους είπα. «Απλά σε μας οι Ντίμποκ είναι γυναίκες.»


Περπατώντας στο χωριό ένιωθα λίγο σα το γάλα μες τη μύγα. Όσο και να τρόμαζα όμως με τα μαύρα πρόσωπά τους, τόσο χαιρόμουν που έπεφτε στους ώμους μου το βάρος να διαδώσω τον ελληνικό πολιτισμό. Στη κεντρική πλατεία της κοινότητας, μου προκάλεσε εντύπωση ένας τεράστιος πίνακας ανακοινώσεων όπου οι Οντιμπίμπι έβαζαν φωτογραφίες του προσώπου τους και το τηλέφωνό τους. Ο Κουμάλο μου εξήγησε πως εδώ βάζεις φωτογραφία σου όταν ψάχνεις ευκαιριακό σεξ και μου έδειξε τις σφραγίδες έγκρισης εξωσυζυγικού κουτουπώματος στο πίσω μέρος της φωτογραφίας. Του εξήγησα πως στην Ελλάδα οι γκέι ντρέπονται να βάλουν φωτογραφίες του προσώπου τους σε δημόσιο χώρο. Αντιθέτως δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αναρτούν οπουδήποτε φωτογραφίες του κώλου τους, κάτι που πλέον τείνει να γίνει έθιμο.

Το ίδιο βράδυ τους έκανα μια σύντομη παρουσίαση του ελληνικού πολιτισμού και ενώ ανέλυα το βαθύτερο νόημα του γνωμικού «Χέζε ψηλά κι αγνάντευε', τη προσοχή μου τράβηξε ένας ψηλός μιγάς με καταπληκτικό χαμόγελο. Μετά το τέλος της διάλεξης που ήρθε να μου μιλήσει, μου είπε πως είναι ο Αγκντάσλου 19 ετών και θέλει να το κάνουμε. Είχε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αντιμετώπιση του σεξ, με έντονες επιρροές από το βασίλειο των ζώων και τον Νίτσε. Μπορώ να πω πως μου άρεσε, αν και κάπως χαλάστηκα όταν έφτανε σε οργασμό γιατί έβγαζε κάτι κραυγές τύπου « A LALALALALALALALALALA» και με τρόμαξε.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία του ταξιδιού ήταν όταν είδα το τρόπο με τον οποίο οι Οντιμπίμπι έλυναν τις διαφορές που προέκυπταν ανάμεσα στα μέλη τους. Μαζεύονταν όλοι στην μαγευτική ακρογιαλιά κατά το ηλιοβασίλεμα τραγουδώντας τραγούδια συμφιλίωσης ενώ οι δύο 'εχθροί' ντυμένοι στα λευκά έκαναν αγώνες απολογίας μεταξύ τους. Εγώ αποφάσισα να τους δείξω τον ελληνικό τρόπο επίλυσης διαφορών και είδα πως είχα την αμέριστη προσοχή τους όταν ούρλιαζα στη μέση της παραλίας« Βλάααααχα! Τελευταίιιιιιιια! Γριάαααα!» και μέχρι το τέλος της βραδιάς είχαν όλοι μάθει να λένε το «Σκάσε ηλίθια».

Με μεγάλη συγκίνηση ετοίμασα τα πράγματά μου για να επιστρέψω στη πατρίδα. Όλοι οι Οντιμπίμπι μαζεύτηκαν να με αποχαιρετήσουν ενώ αντιπροσωπεία έστειλε και η αντίστοιχη φυλή λεσβιών οι Οντιπούντι. Με γέμισαν πάλι με δώρα που είχαν φτιάξει με τα χέρια τους όσο ήμουν εκεί -κάτι απίστευτες μαλακίες, τα πέταξα όλα όταν έφτασα Αθήνα. Στο τέλος μαζεύτηκαμε όλοι για αναμνηστική φωτογραφία, και σαν άνθρωποι βουτηγμένοι στον ελληνικό πολιτισμό πια, γυρίσαμε πλάτη για να φωτογραφηθούν οι κώλοι μας. «Say Cheese!» φώναξα, και υποσχέθηκα μόλις την εμφανίσω να τους στείλω 3000 αντίτυπα.

(Next time: Searching for Love)
revqueer@yahoo.com

Νουαρ 2

'Ένα πάνω δύο κάτω, ένα πάνω δύο κάτω, ένα πάνω δύο κάτω'. Χτύπησε το τηλέφωνο. Αφησα κάτω το πλεκτό που ετοίμαζα και το απάντησα.
«Κύριε Λούλη, πείτε μου! Τον πιάσατε ; Του μιλήσατε; » ρωτούσε ο Ρούφερσον. Επειδή εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα πώς να του εξηγήσω πως τα είχα ελαφρώς σκατώσει το προηγούμενο βράδυ, έδωσα μια διορία στον εαυτό μου και του υποσχέθηκα πως θα περάσω από το σπίτι του, να του τα πω αναλυτικά και όχι από το τηλέφωνο «για λόγους ασφαλείας». «Μην έρθετε πριν τις 2. Θα λείπω.», συμπλήρωσε στο τέλος, κι έκλεισε το τηλέφωνο.

Συνέχισα το πλεκτό μου μέχρι τη μία και ξεκίνησα για το ραντεβού. Έφτασα κάπως νωρίτερα και πάρκαρα κάτω από κάτι φυλλωσιές. Ξεκίνησα να προβάρω στο καθρέφτη του αυτοκινήτου κάποια πειστική εξήγηση για τη χθεσινή αποτυχία που θα διέσωζε το κύρος και τη φήμη που είχα ως o μεγαλύτερος γκέι ντετέκτιβ των Βορείων Προαστίων. Ξαφνικά άκουσα φωνές και καυγάδες από το σπίτι.

Αμέσως βγήκα από το αμάξι, πήδηξα τα κάγκελα και κρύφτηκα πίσω από τους θάμνους - πέη. Κατάλαβα πως η λογομαχία γινόταν στο τρίτο όροφο της έπαυλης. Για να έχω καλύτερη θέα σκαρφάλωσα και έκατσα στη κορυφή ενός θάμνου- πέους, σημείο το οποίο μου παρείχε την καλύτερη οπτική γωνία, για να βλέπω τι γίνεται ακριβώς μες το δωμάτιο.

Είδα έντρομος τον Ρούφερσον, κατακόκκινο από οργή, να παλεύει με το Ντάνυ, προσπαθώντας να του αποσπάσει από τα χέρια ένα περίστροφο. Βγάζοντας μια αντρίκεια κραυγή πήδηξα από το πέος και σπάζοντας το παράθυρο προσγειώθηκα ανάμεσα στους δύο άντρες.

«Τι κάνεις εσύ εδώ από τώρα;» τσίριξε ο ασχημομούρης Ρούφερσον, και με λύσσα έστρεψε το όπλο που είχε καταλήξει στα χέρια του προς το μέρος μου. Εγώ κατουρήθηκα από το φόβο μου, έκλεισα τα μάτια μου και πριν προλάβω να τρέξω να κρυφτώ άκουσα το δυνατό ΜΠΑΜ!

Εκατομμύρια εικόνες πλημμύρισαν το μυαλό μου. Είδα το πρώτο άντρα που με αγάπησε, το πρώτο μου όργιο, τις ατελείωτες μπαρότσαρκες και τα ξενύχτια, τους τρελούς χορούς που έριχνα στο Sodade. «Θεέ μου», σκέφτηκα, «πεθαίνω και περνά η ζωή κάποιου άλλου μπροστά απ' τα μάτια μου!» Όταν τα άνοιξα ο Ρούφερσον ήταν στο πάτωμα και ο Ντάνυ από πάνω του τον κρατούσε κάτω.

«Μην ανησυχείς Λούλη, ήταν άσφαιρα. Αντικατέστησα εγώ τις σφαίρες», ακούστηκε η φωνή του μπάτλερ. «Η αστυνομία είναι καθ' οδόν» , συμπλήρωσε, και σχίζοντας το κοστούμι του, αποκαλύφθηκε μια σκονισμένη στολή της ΕΛ.ΑΣ. Έδεσαν το Ρούφερσον σε μια καρέκλα.

«Ε, λοιπόν ναι! Ήθελα να σε ξεκάνω. Να σου φάω τη περιουσία», φώναζε στο Ντάνυ.
«Εσύ τη δική του; » ρώτησα με απορία.
«Ναι , τη δική μου» , είπε ο Ντάνυ. «Το εργοστάσιο με τα αποτριχωτικά ανδρών πάει για φούντο. Όλοι ξέρουν πως οι τρίχες είναι και πάλι in».
«Έχεις εσύ περιουσία;» είπα , κοιτώντας τον πλέον με άλλο μάτι.
«Ναι, ο πατέρας μου έχει τη μεγαλύτερη βιομηχανία ανταλλακτικών δονητών στα Βαλκάνια».
«Τότε, γιατί τα είχες μ' αυτόν;»

«Γιατί τον αγαπούσα Λούλη. Πάντα μου άρεσαν οι άσχημοι. Αλλά αυτός ήθελε τα λεφτά μου. Σου είπε πως τάχα μου θέλω να τον σκοτώσω , ενώ όλο αυτό τον καιρό, σχεδίαζε αυτός να με ξεκάνει. Εσένα σε ήθελε απλώς μάρτυρα. Να κατέθετες πως τον απειλούσα. Αν ερχόσουν την ώρα που είχατε συμφωνήσει , θα έβρισκες το πτώμα μου κι αυτός θα έλεγε πως με σκότωσε σε αυτοάμυνα. Πώς του είχα επιτεθεί εγώ πρώτος. Ήσουν σημαντικό κομμάτι της πλεκτάνης. Χωρίς εσένα δε μπορούσε να αποδείξει αυτά που θα έλεγε. Αλλά ευτυχώς ο μπάτλερ , που είναι συνταξιούχος αστυνομικός , τα είχε ψυλλιαστεί όλα. Μόλις με φώναξε ο Ρούφερσον για να μιλήσουμε , κατάλαβε τι σχεδίαζε και με ενημέρωσε».

«Και η τσουλίτσα; » ρώτησα με απορία.

«Μη με παρεξηγείς. Είναι μια λεσβία καλή φίλη μου. Το παίζουμε παντρεμένοι επειδή τη πίεζαν οι γονείς της και απλά μια στις τόσες βγαίνουμε έξω να μας βλέπει ο κόσμος » .

«Ντάνυ μου σωθήκαμε! Γιούπι! » φώναξα και έπεσα δακρυσμένος στην αγκαλιά του.

Γύρισε και με κοίταξε με ένα λάγνο βλέμμα.

«Ευτυχώς που ήρθες νωρίτερα και του απέσπασες τη προσοχή. Από εχθές που σε είδα να με κυνηγάς ως περίπτερο δε μπορούσα να σε βγάλω από το μυαλό μου. Λούλη, είσαι ένα τέρας », είπε , και με άρπαξε με τα στιβαρά του μπράτσα δίνοντας μου ένα γλωσσόφιλο που έκανε τα δάχτυλα των ποδιών μου να αλλάξουν θέσεις μεταξύ τους.

Εκείνο το βράδυ , ξάπλωσε στο κρεββάτι μου φορώντας μόνο το μποξεράκι του κι εγώ πήγα στο μπάνιο να ετοιμαστώ. Ξεγυμνώθηκα και κάλυψα όλο μου το κορμί με πολλές στρώσεις σαντιγί . Κοιτάχτηκα στο καθρέφτη και ήμουν ίδιος το ανθρωπάκι της Μισελέν.

«Ready or not here Ι come!» του φώναξα.

Ο Ντάνυ με κοίταξε και συγκινημένος είπε : «Μα είσαι απαίσιος! »

Αρχισε σιγά -σιγά να τρώει τη σαντιγύ από πάνω μου, αλλά μέχρι να φτάσει στα ενδιαφέροντα σημεία είχε βαρυστομαχιάσει και πέρασε το υπόλοιπο βράδυ ξερνώντας πάνω από τη λεκάνη, ενώ εγώ του χάιδευα στοργικά το κεφάλι.

Ένας μεγάλος έρωτας μόλις ξεκινούσε.

(Next time: Me, Myself And I)

revqueer@yahoo.com

Νουαρ (ή τι παθαίνει κανείς όταν βλέπει το Double Indemnity και το Big Sleep back to back και τυχαίνει να είναι και γκέι)

Ντριν Ντριν! Ντριν Ντριν!

'Γκέι Ντετέκτιβ Λούλης λέγετε!'

Στην άλλη άκρη της γραμμής, μια φωνή που έδειχνε καθαρά πως ο κάτοχός της ήταν ένθερμος οπαδός της Liza Minelli με υποδέχτηκε γεμάτη ένταση.
'Ντετέκτιβ Λούλη πρέπει να με σώσετε! Ο γκόμενος μου με απατάει! Με γυναίκα!'.
'Ηρεμήστε κύριέ μου', απάντησα. 'Πώς είστε τόσο σίγουρος;'
'Αχ, όλα τα σημάδια αυτό δείχνουν! Πρέπει να έρθετε από 'δώ κ. Λόυλη, είναι ζήτημα ζωής και θανάτου!'

Ο απεγνωσμένος κύριος με τον οποίο μιλούσα μου αποκάλυψε πως ήταν ο Ιωάννης Ρούφερσον, της γνωστής οικογένειας που από γενιά σε γενιά κατασκεύαζε στο εργοστάσιο της τα γνωστά αποτριχωτικά για άντρες 'TWINKED'. Χωρίς να θέλω να χάσω χρόνο φόρεσα το καπέλο και τη καμπαρντίνα μου, έβαλα τη ταμπέλα στη πόρτα 'Ο ΛΟΥΛΗΣ ΛΕΙΠΕΙ ΣΕ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ' και πήγα προς το αυτοκίνητό μου.


Πάρκαρα μπροστά από τη διεύθυνση που μου είχε δώσει, και είδα μπροστά μου μια τεράστια έπαυλη. Η μεγάλη μεταλλική πόρτα άνοιξε αυτόματα και μπροστά μου εμφανίστηκε ένας τεράστιος κήπος με υπερμεγέθεις θάμνους στο σχήμα φαλλών που πλαισίωναν δεξιά κι αριστερά το μικρό δρομάκι που οδηγούσε στη κύρια είσοδο σχηματίζοντας ιδιότυπους κίονες.

Με υποδέχτηκε ο μπάτλερ, ένας στρυφνός γεράκος φορώντας ένα κατάμαυρο κοστούμι, και με οδήγησε στο αίθριο όπου πότιζε τα λουλούδια ένας κακάσχημος σαραντάρης. Γύρισε και με κοίταξε. 'Ντετέκτιβ Λούλη; Εσείς;'
'Βλέπω τη ποτίζετε την ορχιδέα' απάντησα για να σπάσει πάγος.
'Ναι. Τη φροντίζω σα τα μάτια μου' είπε δείχνοντάς μου το μεγάλο ποτιστήρι του. 'Αχ κύριε Λούλη τη σηκώνετε τη καμπαρντίνα σας;'
Παρατήρησα πως είχε πιαστεί πάνω σε μια τριανταφυλλιά.
'Ωχ ναι συγγνώμη! Σας τη μαδάω τη τριανταφυλλιά χωρίς να το πάρω είδηση! Τι με χρειάζεστε;'

'Ας πάμε κατευθείαν στο ψητό λοιπόν. Από τις αρχές του προηγούμενου μήνα άρχισα να υποψιάζομαι πως ο Ντάνυ μου με απατάει. Γύριζε αργά το βράδυ σπίτι και δεν είχε πια όρεξη για τρελίτσες. Μέχρι που βρήκα υπολείμματα κραγιόν πάνω στο πουκάμισό του. Του το έδειξα και άρχισε να με βρίζει χυδαία. Απείλησε την ίδια τη ζωή μου κ. Λούλη. Για μια στιγμή νόμιζα πως θα με έπνιγε με τα ίδια μου τα χέρια. Αλλά τον αγαπώ. Τον λατρεύω! Είναι η ζωή μου! Μπορείτε να μάθετε αν όντως με απατάει; Ή, αν γίνεται, πείτε του δυο λογάκια μήπως βάλει λίγο μυαλό.'

Μου έδειξε τη φωτογραφία του. Ο Ντάνυ ήταν ένας 45αρης θεογκόμενος που θα έκανε το George Clooney να γεμίσει ανασφάλειες.
'Ξέρω τι σκέφτεστε. Πώς ένα τεκνό σαν κι αυτόν θα κοιτούσε μια σκατόφατσα σαν εμένα; Tώρα ξέρω γιατί. Θέλει τα λεφτά μου κύριε Λούλη για να τα χαρεί με κάποιο νυμφίδιο. Κατάφερε με το τιτάνιο πέος του να με κάνει να το καταστήσω μοναδικό κληρονόμο μου. Εγώ που τον λάτρεψα τώρα μαθαίνω πως το γεμίζει το τούνελ!'

Από ένα παλιό μου αμόρε, ένα συμπαθέστατο γκέι νεκροθάφτη που ασχολείται πολύ με τα κοσμικά, έμαθα πως ο Ντάνυ συχνάζει κάθε Σαββατόβραδο με το ίδιο τσουλάκι στο night club 'Η τρελή πιπερόριζα'. Πήγα από νωρίς να βρω θέση στο μπαρ και έπιασα κουβέντα με το γλυκούλη μπάρμαν που με έγδυνε συστηματικά με τα μάτια του και όταν έβλεπε το αποτέλεσμα αηδίαζε και με ξαναέντυνε. Περίπου στις τρεις μετά τα μεσάνυχτα έκανε την είσοδο του ο Ντάνυ συνοδευόμενος από μια δίμετρη ξανθιά εικοσάρα που το κοντό της φόρεμα μετά βίας κάλυπτε τις ωοθήκες της. Πήγαν κατευθείαν στο κέντρο της πίστας ανταλλάζοντας γλωσσόφιλα και χουφτώματα. 'Καλά το καταλάβαμε τα έχετε.. γκετ α ρουμ.' είπα φωναχτά. 'Κάθε βράδυ έτσι κάνουν', απάντησε ο μπάρμαν. Ολόκληρο σόου σου λέει.' Τον κοίταξα με άγριο ύφος και του έδειξα τη ταμπέλα που είχα τοποθετήσει στο κεφάλι μου 'ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΔΟΥΛΕΥΩ UNDERCOVER. ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΕΙΤΕ'. 'Ντάξει ρε φίλε συγγνώμη' είπε ο μπάρμαν και συνέχισε τη δουλειά του.

Μέχρι να το πάρω χαμπάρι τα δύο ερωτευμένα κλωσσόπουλα είχαν βγει απ' το μαγαζί και κατευθύνονταν προς το κάμπριο αμάξι τους. 'Ποιος στο πλήρωσε το αμάξι Ντάνυ;' είπα από μέσα μου και τότε παρατήρησα πως τα πιτσουνάκια φορούσαν και βέρες. Παρόμοιες βέρες. ΙΔΙΕΣ βέρες. Το αυτοκίνητο ξεκίνησε και χωρίς να χάνω χρόνο μεταμφιέστηκα σε περίπτερο και άρχισα να τους ακολουθώ τρέχοντας διακριτικά από πίσω τους. Ευτυχώς ήταν Σαββατόβραδο και η κίνηση ήταν αυξημένη, έτσι δε μπορούσαν να μου ξεφύγουν. Όταν όμως μετά από λίγο εξαιτίας μιας ατυχούς συγκυρίας με πήραν χαμπάρι (στούκαρα πάνω σ' ένα σταθμευμένο μηχανάκι) έστριψαν σε ένα μικροσκοπικό στενό που δε με χώραγε και εξαφανίστηκαν. 'Άτιμε Ντάνυ' φώναξα πεσμένος ανάμεσα σε συσκευασίες κρουασάν και προφυλακτικών, 'μπορεί να κέρδισες τη μάχη, όχι όμως το πόλεμο!'

(Next time: Νουάρ 2)
revqueer@yahoo.com

Ο Καθηγητής.

Περπατώντας πριν λίγο καιρό προς τη στάση του λεωφορείου, είδα στην απέναντι μεριά του δρόμου το μαθηματικό που είχα σε όλα τα χρόνια του γυμνασίου. Είδα πως με πρόσεξε και σχηματίστηκε εμφανώς στο πρόσωπό του η απορία (Από πού τον ξέρω αυτόν;), εγώ όμως το έπαιξα αδιάφορος και με μια δόση αγένειας γύρισα από την άλλη το πρόσωπό μου. Από μέσα μου ευχόμουν να παρεξηγηθεί και ήλπιζα να φωνάξει όπως παλιά το όνομά μου και να με ρωτήσει γιατί τον αποφεύγω για να μου δοθεί η ευκαιρία του απαντήσω 'Μα γιατί είστε μαλάκας.'

Μια μέρα, τους πρώτους μήνες της πρώτης γυμνασίου, η τάξη μου είχε γυμναστική και τα αγόρια παίζαμε βόλεϋ. Επειδή εκείνος είχε κενό τη συγκεκριμένη ώρα ήρθε να παίξει μαζί μας για να μας δείξει τι αθληταράς είναι και για κακή μου τύχη ήταν στην ομάδα μου. Το παιχνίδι είχε αρκετή ένταση και έτσι όταν έφτασε το διάλειμμα συνεχίσαμε να παίζουμε ενώ μαζεύτηκε γύρω μας και το υπόλοιπο σχολείο.

Όσο έβλεπε αυτός πως μαζευόταν κόσμος, τόσο πωρωνόταν με το παιχνίδι και έκανε τις απίστευτες Ταρζανιές πηδώντας πέρα δώθε σα ζαρκάδι. Σε κρίσιμο σημείο του ματς η μπάλα ήρθε προς το μέρος μου (συνήθως με στόχευαν οι παίκτες της αντίθετης ομάδας καθότι ήμουν σκράπας) κι εγώ φυσικά παρά τον αλαφροΐσκιωτο ελιγμό μου την έχασα και η μπάλα ακούμπησε στο έδαφος καταστρέφοντας δια παντός τα όνειρα του μαθηματικού να κατακτήσει η ομάδα του το παιχνίδι της Α' Γυμνασίου. Εκεί λοιπόν, μπροστά σε όλο το σχολείο πέταξε τη φράση 'Πήδα πιάσ' την αγοράκι μου, δε θα σπάσεις κάνα νύχι. Παίξε σαν άντρας επιτέλους!'

Στη Β' Γυμνασίου την ημέρα παράδοσης των ελέγχων ήρθε η ενήλικη πλέον αδερφή μου να ρωτήσει για τη πρόοδο μου. Η απάντηση που έλαβε από το μαθηματικό για την επίδοσή μου στα μαθηματικά ήταν η εξής 'Τι να σου πω κοπέλα μου. Όλο παρέα με κορίτσια κάνει. Σα κοριτσάκι κι αυτός.' Αλήθεια, τι απαντάς όταν σε ρωτάει η αδερφή σου γιατί φέρεσαι σα κοριτσάκι όταν είσαι 14,5 ετών και το έχει πει και ο καθηγητής σου;

Κοίτα που ακόμα δε το έχω ξεπεράσει...


(Next time: Νουάρ)
revqueer@yahoo.com

Let's Play Bloggers!

Οκ, πάμε για λίγο παιχνίδι τώρα! Aποδέχομαι τη πρόσκληση για 2 μπλογκοπαίχνιδα. Αντιγράφοντας τη σκέψη του xipakiου δε θα καλέσω κάποιους άλλους να συνεχίσουν. Όποιος θέλει ας παίξει! Στο τέλος όμως αυτού του post θα ξεκινήσω καινούριο παιχνίδι το οποίο, πιστέψτε με, θα συζητηθεί.

Soundtrack of your Life by Deeona.

Γενικά δεν είμαι ιδιαίτερα περήφανος για τα μουσικά μου γούστα και ομολογώ πως κάπως υπολείπομαι στο τομέα των μουσικών γνώσεων. Θα δείτε πως οι επιλογές είναι εξαιρετικά mainstream και αρκετά αναμενόμενες. It's the best I could do! Πατήστε πάνω για τα βίντεο.

Opening Credits: Madonna, Ray Of Light

Waking Up: Cameo, Word Up

Average Day: Mika, Grace Kelly

First Date: Judy Garland, Get Happy

Falling in Love: Alanis Morissette, Everything

Love Scene: Chris Isaak, Baby Did A Bad Bad Thing

Fight Scene: David Bowie, Rebel Rebel

Breaking Up: Gloria Gaynor, I Will Survive

Getting Back Together: ABBA, Mama Mia

Secret Love: Nelly Furtando, Powerless

Life's Ok: Rufus Wainright, When You're Smiling

Mental Breakdown: Anthony and The Johnsons, Hope There's Someone

Driving: Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Βενζινάδικο

Learning a Lesson: Ελευθερία Αρβανιτάκη, Το μήδεν

Deep Thought: Bob Dylan, Blowin' In the Wind

Flashback: Greenday, Boulevard Of Broken Dreams

Partying: Mel C, I Turn To You

Happy Dance: Donna Summer, Hot Stuff

Regreting: Robbie Williams, No Regrets

Long Night Alone: ABBA, Gimme Gimme

Death Scene: Michael Nyman, Sacrifice

Closing Credits: Queen, Show must Go On

7+1 2007

Το δεύτερο παιχνίδι στο οποίο με κάλεσε ο Mahler και ο Themis, με θέλει να παρουσιάζω τις 7+1 στιγμές που με σημάδεψαν το 2007. Στην αρχή αγχώθηκα αρκετά γιατί δεν ήμουν σίγουρος πόσο κάνει 7+1, αλλά ευτυχώς με την αριθμομηχανή του κινητού βρήκα άκρη. Απολαύστε:

1) Αποφάσισα να παρατήσω τη σχολή. Μετά αποφάσισα να τη συνεχίσω. Ακόμα δεν έχω κατασταλάξει.

2) Ξεκίνησα αυτό εδώ το μπλογκ και ανακάλυψα μια ολόκληρη κοινότητα από bloggers και μη τους οποίους δεν είχα πάρει χαμπάρι.

3) Διάβασα μερικά άψογα βιβλία. Atonement, Blindness, The Handmaid's Tale, Extremely Loud And Incredibly Close και πολλά ακόμα.

4) Είδα παράσταση ενός καλλιτέχνη που λατρεύω όσο τίποτα άλλο.

5) Ξεκίνησα να γράφω κωμικό βιβλίο. Σταμάτησα στη σελίδα 5 όταν διαπίστωσα πως δεν έβγαζαν απολύτως κανένα νόημα αυτά που έφραφα.

6) Πέρασα συγκλονιστικά τέλειες διακοπές τον Αύγουστο σε σημείο να ανησυχώ που περνάω τόσο καλά.

7) Έφαγα μια χυλόπιτα τεραστίων-αστρονομικών διαστάσεων.

8) Το ξεπέρασα. Νομίζω.

Και τώρα το δικό μου παιχνίδι!

Ο κάθε blogger θα διαλέγει τρεις άλλους και θα κάνει σεξ μαζί τους. Εν συνεχεία θα δημοσιεύσει όλες τις λεπτομέρειες, τι του άρεσε και τι όχι. Μετά οι άλλοι τρεις θα επιλέγουν άλλους τρεις και ου το καθεξής. Τι λέτε; Ξεκινάω εγώ. Επειδή δε θέλω να σας φέρω σε δύσκολη θέση το αφήνω εσάς να προθυμοποιηθείτε και να μου κάτσετε.

Περιμένω.

revqueer@yahoo.com

Αλλάζοντας Πατέρα.

Σε μία προσπάθεια να αποσυντηρητικοποιήσω το πατέρα μου για να τον προετοιμάζω σιγά σιγά για τις εκπλήξεις που τον περιμένουν από τη ζωή μου, ξεκίνησα εκστρατεία να τον βγάλω από το θρησκόληπτο - επαρχιώτικο τρόπο σκέψης που τον χαρακτηρίζει, εκθέτοντάς τον σε ιδέες και ερεθίσματα που ήταν σίγουρα πρωτοποριακές γι' αυτόν.

Αφού ετοίμασα ένα τεράστιο μπολ ποπ κορν, καθίσαμε δίπλα δίπλα στο καναπέ, πάτησα play στο dvd και ξεκίνησε το πρώτο επεισόδιο της πρώτης σεζόν του sex and the city. Ο πατέρας μου παρακολουθούσε σιωπηλός ενώ μπροστά του ξετυλίγονταν απίστευτες ιστορίες που ο απλός χωριατοθρεμμένος νους του δεν είχε ποτέ πριν αντικρίσει. Είδαμε 5 επεισόδια εκείνη τη βραδιά, ενώ σύντομα μας έγινε συνήθεια, μέχρι που σε λίγο καιρό ερχόταν ντροπαλά να μου ζητήσει αν είχα φέρει καινούρια επεισόδια από το βίντεο κλαμπ.

Περίμενα με αγωνία να δω τις αλλαγές στη προσωπικότητά του. Τα πρώτα σημάδια φάνηκαν ένα μεσημέρι όταν γύρισε η μητέρα μου αγανακτισμένη από τη δουλειά και μας εξήγησε πως είχε μαλώσει με το αφεντικό της και του την είχε πει άγρια. Ο πατέρας μου κοντοστάθηκε και με απόλυτα σοβαρή φωνή της απάντησε 'You go girl!'. Το άφησα να περάσει ασχολίαστο μέχρι που τον πέτυχα ένα βράδυ τρεις το πρωί να κάθεται στη κουζίνα με τσιγάρο και βυθισμένος σε σκέψεις.

'Δε μπορώ να κοιμηθώ' μου είπε, 'Γιατί το κάνει αυτό η Σαμάνθα στον εαυτό της, μου λες; Είναι προφανές πως ψάχνει την αγάπη, τον έρωτα, αλλά πότε θα καταλάβει πως το να κάνεις σεξ με πολλούς άντρες σε αδειάζει ψυχικά; Και η Σάρλοτ; Αυτό το μπουχέσα γιατί να τον παντρευτεί; Εντάξει, λεφτά έχει, αλλά αν δε την ερεθίζει εκεί κάτω, τι να τα κάνει; Ειδικά μ' αυτή τη πεθερά ψυχάκια. Να μου το θυμηθείς, αυτός ο γάμος θα έχει άσχημη κατάληξη. Και αυτή η Κάρυ θα τα βρει στο τέλος με το Μίστερ Μπινγκ; Ας το, μη μου πεις. Ή μάλλον πες μου! Όχι, ας το! Θεέ μου, έχω τόση αγωνία...΄ Όταν δε άρχισε να μου εξηγεί πόσο συμπαθεί αυτή τη 'φαλακρή λουγκρίτσα' και πως ίσως θα έπρεπε να βρει περισσότερους γκέι φίλους, ήξερα πως ήμασταν στο σωστό δρόμο.

Η κατάσταση όμως χειροτέρεψε. Άρχισε να πηγαίνει στο μεζεδοπωλείο που συχνάζει και να παραγγέλνει μαρτίνι ντράι ενώ οι φίλοι του τσαντίζονταν όταν τους ρωτούσε πόσο συχνά έπρεπε να υποκρίνονται πως φτάνουν σε οργασμό. Στη συνέχεια αγόρασε λαπτοπ και άκουγα τις πιο άσχετες ώρες τις ημέρας και της νύχτας τα πλήκτρα να κάνουν πατα-πατα-πατα. Έντρομος ανακάλυψα πως το πόνημά του με το τίτλο 'Σεξ εντ δε βίλατζ' μιλούσε για ένα νεαρό τσοπάνο που σε ένα ακριτικό χωριό των '50ς αναζητούσε τον έρωτα μέσα από πολλές εφήμερες σχέσεις, ενώ με πάθος πολιορκούσε τη πραγματική αγαπημένη του με το κωδικό όνομα 'Η Μικρούλα', σαφής αναφορά στη μάνα μου. Όταν μπήκε στο δωμάτιο και με είδε να κοιτάζω το έργο του, έβγαλε μια αδερφίστικη κραυγή και όρμηξε να πάρει τον υπολογιστή από τα χέρια μου. 'Πώς τολμάς;' μου είπε, και με ένα δυνατό σπρώξιμο με πέταξε στην άλλη άκρη του δωματίου. 'You want a piece of me beeyatch?' είπε σε άψογη νεοϋορκέζικη προφορά. 'Αν ζηλεύεις, να γράψεις δική σου στήλη με το τίτλο NO sex in the city που είναι ένα θέμα που ξέρεις απέξω κι ανακατωτά. Mmmhmhm!' μάζεψε το τρέντι βαμμένο ξανθό τσουλουφάκι του (η μόνη τούφα που του έχει απομείνει) και βγήκε από το δωμάτιο.

Η φωτιά στη πυλωτή κατάφερε μέσα σε 10 λεπτά να καταστρέψει όλα όσα είχε μαζέψει ο πατέρας μου με τόσο κόπο. Στάχτη τα box set με όλα τα επεισόδια, στάχτη τα αυτόγραφα από e-bay της Sarah Jessica Parker, στάχτη και το βιντεάκι που με είχε βάλει να τραβήξω, αυτόν με φρου φρου μπαλαρίνας στη πλατεία Συντάγματος να προσπαθεί να αναπαραστήσει τους τίτλους έναρξης τραγουδώντας φωναχτά 'τουρουρουρου ρουρου ρουρουρουρουρουρου'.

(Τις ευχαριστίες μου στον provato για την έμπνευση από το ποστ του "Μαμά, μπαμπά είμαι αδερφή!" - Απαντήσεις στη τρομακτική ανακοίνωση.)


(Next time: Ο Καθηγητής.)
revqueer.blogspot.com

Πώς θα σώσω το κόσμο.

Σήμερα στη σούπα μου εμφανίστηκε το πρόσωπο του Χριστού και μου είπε πως σύντομα θα πεθάνω.

Επειδή, λέει, υπάρχει έντονο πρόβλημα με τον υπερπληθυσμό στη Γη, πάρθηκε η απόφαση να αφαιρεθούν οι ζωές όλων των ανθρώπων που σπαταλούν το θείο αυτό δώρο και δε κάνουν απολύτως τίποτα εκτός από το να καταναλώνουν πολύτιμο οξυγόνο. Εγώ βρίσκομαι στη θέση 113 παγκοσμίως των πιο άχρηστων ζωντανών έχοντας καταφέρει να μη κάνω απολύτως τίποτα ολοκληρωμένο, σημαντικό ή χρήσιμο για την ανθρωπότητα τα τελευταία 23 χρόνια. Όταν είπα πως είμαι ακόμα πολύ νέος για κάτι σημαντικό, ο Χριστός μου έφερε το παράδειγμα της Καλομοίρας που μόλις στα 21 της είχε καταφέρει να συγκινήσει το πανελλήνιο, να βγάλει εξαιρετικά επιτυχημένο cd, να συμπαρουσιάζει τον Όμορφο Κόσμο και να κάνει πέρασμα από τη Λάμψη, 'Και όλα αυτά χωρίς να μιλάει καν ελληνικά' συμπλήρωσε.

Στις δακρύβρεχτες ικεσίες μου για επιείκεια και μια ακόμα ευκαιρία, απάντησε δίνοντάς μου διορία τριών ωρών να κάνω μια κίνηση που θα τον πείσει πως η δημιουργία μου δεν ήταν μια αλόγιστη σπατάλη εις βάρος της οικουμένης. Έπρεπε λέει να κάνω κάτι τολμηρό, να ρισκάρω, κάτι που δε γινόταν από το καναπέ και που σίγουρα θα ανέβαζε έστω λίγο την αδρεναλίνη μου. 'Θα πω στον Κ. πως είμαι ερωτευμένος μαζί του' είπα. Ο Χριστός έσκασε στα γέλια. 'Στο Κ.; Το συμφοιτητή απ' τη σχολή; Που όταν σε ρώτησε σε ποιο έτος είσαι απάντησες "Είμαι 19"; Αυτό πρέπει να το δω.'

Ο Κ. με κοιτούσε ανήσυχος. 'Revqueer είσαι κατάχλομος Νιώθεις καλά;' μου είπε. 'Γιατί ήταν θέμα ζωής και θανάτου να συναντηθούμε;'. Έτρεμα και δε μπορούσα να αρθρώσω λέξη. Τον κοίταζα και έλιωνα από πόθο αλλά ήμουν παντελώς ανίκανος να του το πω. 'Κ. σε φώναξα γιατί, να...' Το πρόσωπο του Χριστού επανεμφανίστηκε στον αφρό του Capuccino μου, 'Για πες, για πες' μου είπε. 'Ήθελα να μου επιστρέψεις εκείνες τις σημειώσεις που σου είχα δώσει πέρυσι' ξεστόμισα. Το γέλιο του Χριστού βγήκε κακαριστό και αφού ούρλιαξε γεμάτος ευχαρίστηση 'GAME OVER PAL!' ο τεράστιος πολυέλαιος που κοσμούσε την οροφή του μαγαζιού αποκολλήθηκε και κατευθύνθηκε προς το μέρος μου. Τελευταία στιγμή τον απέφυγα και κατάλαβα πως σύντομα θα αντίκριζα το τέλος μου.

Πετάχτηκα έξω από τη καφετέρια και άρχισα να τρέχω σα μανιακός. Λεωφορεία βγήκαν από δρόμο και άρχισαν να με κυνηγούν στο πεζοδρόμιο, ενώ οι βιτρίνες των καταστημάτων γινόταν θρύψαλα στο πέρασμά μου και τα κοφτερά κομμάτια γυαλιού δημιουργούσαν πληγές σε όλο μου το κορμί. Φτάνοντας στην Ομόνοια έστριψα στην Αθηνάς και παρατήρησα πως με κυνηγούσε ο Πάσσαρης κραδαίνοντας έναν αιματοβαμμένο μπαλτά, ενώ μόλις πέρασα από το Δημαρχείο είδα το Κακλαμάνη να έχει βγει ο μισός έξω από το παράθυρο πετώντας μου πέτρες και καυτό λάδι τσιρίζοντας 'Ψόφα μωρή! Ψόφα!' Φτάνοντας στο Μοναστηράκι έπεσα στα γόνατα εξαντλημένος από το τρεχαλητό και με όση ανάσα μου είχε απομείνει έβγαλα μια δυνατή κραυγή. 'ΣΤΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΠ!!!'

Αμέσως όλα πάγωσαν. Το πρόσωπο του Χριστού με κοίταζε σχηματιζόμενο από ένα σωρό πεταμένων τσιγάρων στο δρόμο. 'Τι έγινε; Κουραστήκαμε; Λαχανιάσαμε; Μετανιώνουμε που δε πατάμε γυμναστήριο;' είπε περιπαιχτικά. 'Μπορεί να είμαι ο πρωταθλητής της γκρίνιας, μπορεί η μόνη μου δραστηριότητα να είναι η συστηματική αυτολύπηση, αλλά αρνούμαι να παραδοθώ έτσι απλά. Απαιτώ άλλη μία ευκαιρία.' Ο Χριστός έμεινε σιωπηλός. Ένιωσα ένα δροσερό αεράκι και ξάφνου εμφανίστηκε ο Κ. δίπλα του. Σηκώθηκα όρθιος, του γύρισα τη πλάτη μου, και κατέβασα το παντελόνι μου. 'Κ, μην αποστρέφεις τα μάτια σου. Κοίτα το πισινό μου. ΚΟΙΤΑ ΤΟΝ! Πες μου, έχεις δει πιο τέλειο πράγμα στη ζωή σου;' Ο Κ. έμεινε εμβρόντητος. 'Ναι!' είπε μετά από ώρα. 'Revqueer ο πισινός σου είναι το πιο τέλειο πράγμα που έχω δει! Επιτέλους η ζωή μου έχει νόημα! Revqueer, μ' αυτό το πισινό μπορείς να αλλάξεις το κόσμο! Θα λυθούν όλα τα προβλήματα που μαστίζουν την ανθρωπότητα! Τόσο απλά! Δείχνοντας το κώλο σου!'.

Ανέβασα το παντελόνι μου και προχώρησα με σιγουριά πως ο Χριστός δε θα με ενοχλούσε ξανά. Αυτός ο κώλος, σκέφτηκα είναι ευλογία και κατάρα μαζί και έχω ευθύνη απέναντι στην ανθρωπότητα να τον χρησιμοποιήσω σωστά. Γιατί όπως λέει και ο μέντοράς μου ο Σπάιντερμαν, with great power comes great responsibility.

(Next time: Αλλάζοντας πατέρα)
revqueer@yahoo.com

Αφιερωμένο....

...σε όσους νιώθουν εγκλωβισμένοι στο λάθος τρένο.

(Next time: Πώς θα σώσω το κόσμο.)
revqueer@yahoo.com

Τα τραγούδια μου

Μετά το ξεκίνημα από Keen και τη πρόσκληση της Σούλας προχωρώ στη παράθεση των δύο τραγουδιών που με συντρόφευαν σε δύσκολη και εύκολη περίοδο της ζωής μου.

Ξέρω πως θα με ξεχέσετε που δεν είμαι αρκετά πικάντικος και αναλυτικός αλλά αυτό το τραγούδι το άκουγα ασταμάτητα στην ηλικία των 9 ετών όταν συνέβη μια πολύ μεγάλη (μιλάμε για τεραστίων διαστάσεων) αλλαγή στη ζωή μου η οποία μου προκάλεσε έντονη δυστυχία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το τραγούδι αυτό μου θύμιζε τα πράγματα όπως ήταν πριν και δε μπορώ να εξηγήσω γιατί! Ξέρω πως είναι κουλό και δε θα με πάρετε στα σοβαρά αλλά όσοι διαβάζετε το μπλογκ μου μάλλον το έχετε συνηθίσει



Το 'χαρούμενο' τραγούδι δε με συνόδευσε σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή απλά όποτε έχω κέφια το ακούω και γουστάρω τρελά ενώ προσπαθώ (με φοβερή επιτυχία) να αντιγράψω τα χορευτικά! Απλά ψάχνω παρτενέρ, όποιος ενδιαφέρεται...



Τώρα ήρθε η σειρά Apsoy, G4George, και Good As You

Περιμένουμε...

Πάλης Ξεκίνημα!

Aν κάποιος μου ζητούσε να δώσω ένα ορισμό του σεξ θα απαντούσα χωρίς δεύτερη σκέψη 'Αυτό που κάνουν οι άλλοι'. Άτιμο πράγμα η στέρηση. Τι να κάνει κανείς όμως; Δοκίμασα τα πάντα! Ρώταγα περαστικούς στο δρόμο 'Θες σεξ;' και με κοιτούσαν με γουρλωμένα μάτια. Είπα σ'έναν ομορφούλη Πακιστανό οικοδόμο 'Wanna get it on you nasty μετανάστη;' κι αυτός μου πέταξε στα μούτρα μια φτυαριά ασβέστη. Όταν επίσης κάθισα στη μέση της Βασιλίσσης Σοφίας κρατώντας πανό 'Please do me', μου πέρασαν χειροπέδες δύο τύποι της Τροχαίας προσπαθώντας όπως όπως να με κρύψουν με τα σακάκια τους (Α ναι! Ξέχασα να πω, ήμουν γυμνός).

Στερημένα μου αδέρφια, μήπως ήρθε η ώρα να αναλάβουμε δράση; Στη παράδοση που θέλει τους μπλόγκερ να πρωτοστατούν σε κάθε δίκαιο αγώνα,

ΚΑΛΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΤΕΡΗΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΣΕ ΚΑΘΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ. ΤΕΡΜΑ ΣΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ! ΤΕΡΜΑ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ! ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΠΑΓΩΜΕΝΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΡΙΦΟΓΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ! ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΘΙΣΕΙ!

ΣΥΝΘΗΜΑ ΜΑΣ

ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕ ΓΑΜ#@$^ΜΕ

(Next time: Aφιερωμένο....)
revqueer@yahoo.com

Μπίνγκο και Μπόνγκο, Μια ερωτική ιστορία.

150000 π.Χ.

Ο Μπόνγκο είχε από μικρός δώσει σημάδια πως ήταν διαφορετικός από τα άλλα αγοράκια. Λυπόταν να σκοτώνει τα ζώα στο κυνήγι και αρνούνταν πεισματικά να τραβάει τις αδερφές του από τα μαλλιά. Αντίθετα του άρεσε να τις χτενίζει και μάλιστα με τρόπο πρωτοποριακό για την εποχή. Αγανακτούσε με τη πρωτόγονη συμπεριφορά των συνομηλίκων του και πάντα τον ενοχλούσε να φορά τα ίδια ομοιόμορφα γουναρικά ξανά και ξανά, αυτός, που πάντα ονειρευόταν ρούχα με χρώμα και στυλ και τα σχεδίαζε κρυφά σε φύλλα συκιάς.

Στο διπλανό καταυλισμό ζούσε ο Μπίνγκο. Εικοσάρης και με όλα τα δόντια του ανέπαφα ήταν ο καρδιοκατακτητής της περιοχής και είχε κάνει άπειρες πρωτόγονες να χτυπάνε με μανία τα κεφάλια τους στους τοίχους της σπηλιάς από την αγανάκτηση που τους προκαλούσε η αδιαφορία του. Μάταια προσπαθούσαν να τον αποπλανήσουν σχεδιάζοντας πρωτάκουστες μηχανορραφίες, τα ερωτικά τους καλέσματα έπεφταν πάντα στο κενό. Παρασυρμένος θαρρείς από τη θεόσταλτη ομορφιά του, ο Μπίνγκο φαινόταν ανίκανος να αγαπήσει κανέναν πέρα από το ίδιο του το είδωλο που πέρναγε ώρες κοιτώντας στη κοντινή λιμνούλα.

Η συνάντηση Μπίνγκο και Μπόνγκο ήταν μάλλον τυχαία. Ο Μπόνγκο έτυχε τη περίοδο εκείνη να διοργανώνει αναδρομική έκθεση τοιχογραφιών του στη σπηλιά που είχε κάνει ατελιέ/γκαλερί του και τη συγκεκριμένη στιγμή συζητούσε με τη κολλητή του (της συνομοταξίας fagus hagus) αν η υπερβολική παρουσία γυμνών κυνηγών στα έργα θα κινούσε τις υποψίες για το σεξουαλικό του προσανατολισμό. Η μπόρα που είχε ξεσπάσει έξω ανάγκασε το νάρκισσο Μπίνγκο να ζητήσει καταφύγιο στη σπηλιά. Ο Μπόνγκο ενοχλημένος τον άφησε να μπει, υπό τη προϋπόθεση όμως πως δε θα άγγιζε τα έργα με τα τραχιά του χέρια και θα έδειχνε το πρέποντα σεβασμό σε ένα χώρο τέχνης. Αν και δεν ήθελε να το παραδεχτεί είχε αιχμαλωτιστεί από το πιθηκομούρη Μπίνγκο και γρήγορα βρήκε τον εαυτό του να αναρωτιέται αν είχε κάνει πρόσφατα αποτρίχωση στη πλάτη του.

'Ωραία τα έργα σου', είπε ο Μπίνγκο.
'Βρίσκεις;', απάντησε ντροπαλά ο Μπόνγκο.
'Ναι. Αλήθεια το λέω. Ειδικά ό τρόπος που ουσιαστικά ανανεώνεις τα μέχρι τώρα δεδομένα στην απεικόνιση κυνηγιού, αναδεικνύοντας τον ανθρώπινο παράγοντα και εξιδανικεύοντας το ανδρικό μόριο ...'
'Ναι, αυτό ακριβώς ήθελα να κάνω!' είπε ο Μπόνγκο συγκινημένος. 'Να ανανεώσω τα μέχρι τώρα δεδομένα στην απεικόνιση κυνηγιού αναδεικνύοντας τον ανθρώπινο παράγοντα και εξιδανικεύοντας το ανδρικό μόριο...'

Ο Μπόνγκο δεν ήθελε να φανεί εύκολος, αλλά σε 10 λεπτά όλες οι αντιστάσεις του αποτελούσαν παρελθόν και οι δυο πρωτόγονες αδερφές σα δυο ζώα ένωσαν τα κορμιά τους στη σπηλιά ενώ η fagus hagus αποχώρησε διακριτικά καθότι η παρουσία της ήταν πλέον περιττή.

Ο Μπίνγκο κι ο Μπόνγκο παρέμειναν αχώριστοι για το επόμενο διάστημα μέχρι που αποφάσισαν να μοιραστούν το νοίκι για μια μικρή σπηλίτσα μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο γνωρίζοντας καλά πως ήταν δύο άνθρωποι πολύ μπροστά από την εποχή τους.

(Next time: Πάλης Ξεκίνημα!)
revqueer@yahoo.com